خدمت و خیانت برخی آوازخوانان و مسئولین فرهنگی بموسیقی محلی افغانستان

نگارنده: زلمی رزمی

بدون تردید همه نیک میدانند که موسیقی محلی میراث گرانقدری است که ازگذشته ها بما بمیراث رسیده و بخش عمده آن بازتاب کار و زندگی وغم و شادی مردم روستاها است و موسیقی هرمنطقه با همان کیف و کان، اشعار و دوبیتی های موزون آن نزد مردم ما عزیزو ارجمند است.
ولذا وظیفه و شرف هنرمند متعهد و با رسالت نیزدرآن است که در زنده نگهداشت ، رشد و اعتلا و حفظ اصالت آن سعی و تلاش بخرچ داده این امانت را پاکیزه و دست نخورده به آیندگان بسپارد.
اما با تأسف بسیارطی سالهای اخیرفراوان دیده شده که بجای تحقیق و پژوهش، جمع آوری فلکلور و تدوین و بازسازی، برخی از آوازخوانان تازه بدوران رسیده غرض کسب شهرت های کاذب این آهنگهارا با تکنالوژی و آلات موسیقی غربی ممزوج و با تغیراشعار و دوبیتی های آن وبعضا با اجرا های نا صیحیح وغلط با یک کیفیت نازل و بسیارمبتذل عرضه میدارند که نه محلی است و نه شهری و نه برازنده هنرموسیقی کشورما …
همچنان دیده شده که برخی آوازخوانان تاجیکی مثل خانم شبنم ثریا و امثالهم آهنکهای محلی افغانی را بدون اجازه قانونی و ذکرنام آهنگساز و کمپوزیتورآن با موزیک وسبک مخصوص بخودشان ارائه میدارند که این درواقع یکنوع دستبرد و محو و نابودی موسیقی وطن ما محسوب میشود.
ولی هنرمندان و نیز مقامات مسئول حکومتی ما نه تنها مهرسکوت بردهان میزنند بلکه دربرخی کنسرتهای آنان درکابل و یا تاجکستان با بی پروایی و بی مسئولیتی شانه میجنبانند و دست و قول نیزمی اندازند.
ببینیم استاد فقید سرآهنگ درزمان حیات شان درین زمینه چه ابرازنطری داشته است: "آهنگ فلکوریک همچون منظره ای طبیعی است که از دیدن آن لذتی به انسان دست می دهد، اگر مهندسی دست مداخله به این منظره طبیعی دراز کرده و از روی فن مهندسی چیزهایی بدان زیاد کند و یا چیزهای از آن کم نماید، آنگاه اصالت این منظره از بین می رود و دیگر همان لذت و کیفیت اصلی را هم ندارد". "
آهنگهای فلکوریک باید با همان شکل و قالب خوانده شود و شعر آن با همین اصالتی نگهداری شود که تاکنون سینه به سینه حفظ شده و تا کنون به ما رسیده است.
امیدکه دست اندرکاران، هنرمندان و مسئولین هنرموسیقی کشورما آگاهانه و یا نا آگاهانه مرتکب خیانت به این امانت نشده و نگذارند این گنجینه پربارهنری- فرهنگی ما نابود و خدشه دار و ازخاطره ها محوگردد. با تشکر.