مرگ مشعل مرگ آتش نیست

تلاش تبهکارانی که شرایط مرگ محمد جراحی را فراهم کردند به عکس خود بدل خواهد شد

مبارز وفادار جنبش کارگری ایران محمد جراحی از میان ما رفت. تحمل ٥ سال شرایط زجرآور زندان به رغم بیماری سرطان، نتوانست او را از مقاومت و پیگیری مبارزه به ضد ستم و استثمار سرمایه داران حاکم، و همراهی با توده های رنج و کار باز دارد. او به «جرم» دفاع از تشکل یابی و خواسته های برحق کارگران، به زندان محکوم شد. حتی از درمان او جلوگیری کردند. او ٥ سال بدون برخورداری از حق ملاقات، در برابر نظام سرمایه داری حاکم ایستادگی کرد. پس از آزادی، صدمات تعمدی جسمی زندان، مجالی برایش باقی نگذاشت. پس از آزادی، تخت بیمارستان جای زندان را گرفت. این روال ضد انسانی که کارگران و فعالان را با همدستی نهادهای قضائی – امنیتی به زندان های طولانی بدون برخورداری از هرگونه حقوقی محکوم می کنند، کماکان در مورد سایر کارگران فعال ادامه دارد: قتل زنده یاد شاهرخ زمانی در زندان گوهردشت و اعتصاب غذای طولانی زندانیان معترض به شرایط زندان رضا شهابی، سهیل عربی، نظری، اسماعیل عبدی، آتنا دائمی و ... که جانشان را به خطر انداخته اند، از این جمله است. مسئولیت مرگ دردناک طراحی شدۀ محمد جراحی بیش از هر چیز برعهدۀ مسئولان ضد کارگری این نظام است که او را محروم از امکانات درمانی در زندان نگاه داشتند تا از پای درآید.

جنبش کارگران ایران اگر چه در از دست دادن یاران رزمندۀ خود بارها به سوگ نشسته است اما اهداف، درس های مبارزه و تجربیات ارزندۀ آنان را حفظ و به نسل نوین پیشرو انتفال می دهد.    

کارگران پروژه های پارس جنوبی

کارگران پتروشیمی های منطقه ماهشهر و بندرامام

فعالان کارگری جنوب

فعالان کارگری شوش و اندیمشک

جمعی از کارگران محور تهران – کرج

١٣مهر١٣٩٦ Kargaran.parsjonobi@gmail.com