ارباب دگر
ارباب دگر
طالب ار خواهدکه گیردبازارباب دگـــر بازپیــــچاندجهان در قعرسیلاب دگر
ازچه نایددروطن خواند نماز بی ریا بانگ بیجامیکشداز کنج محراب دگر
درتباین بینم ارملای مسجدحق به اوست نغمه ی سازم نمیخواندبه مضراب دگر
((خواب غفلت خانه درچشم گرانجانیکه کرد)) گستردبرغفلت خودبســـــترخواب دگر
ازدرون چرک خودهژمونی سرمایه دار میدهد مارا همی برگود گرداب دگر
نبض گیتــــی راخراب آباد میسازد ستم میزندبرفرق آن تا گرز سهراب دگر
منبع فکـــرم که دارد در بغل آب حیات میفشانددرگلویش تشــــــنه راآب دگر
برق آهــــــم پرتو افشاند چو مهر آسمان میدوی بیجا به طرف کرم شبتاب دگر
دست خودنازم که میبخشدبه من نان حلال نیست فخرارمیخوری ازدیگ وبشقاب دگر
درنظام توست(کرزی)مایه ی رنج و نفاق
می نهد(فرخاری) برجا سنگ تهداب دگر