پشم سالار

 

 

کننـــــد همجنس با همجنس  پرواز        سیــــاف و اسماعیــل گشته دمسـاز

دو نیروی شقـــــاوت دو شـرارت        ندارند شهـــــرتی جز قتل و غارت

یکی ریشوی دیگرهم ازین دســت         چو ضلع ســـــومی گردیده پیوست

به یـــــاد دارم از ایـــــام تحصیـــل       سیاف راکی بودی این قال واین قیل

نه ریش ونی لبــــاس زهد نه دستار       نه ثروت نی چنین رفتـار و کردار

چو شد زنگیی زر،سازش دگر کرد       زبهر مصلحــــت جامه بـــدل کرد

نداشتند ثـــــروت و نی مکنت و جا       کنـــــون گشتند زقارون هم دو بالا

به پای اجنبــــــی گـــــردیده اند خم        به پاس دالــر ودینـــار و درهــــم

بنــــــام دین نمودند قتـــــل وغارت       جهــــــاد شان نبود جز بهر ثروت

طمــــــع و آز شــــــان افتـــاده بالا       کنـــــون خواهند مقام صدر و والا

همــی خواهــــند زمام ملک افغان        که چرخ شـــان بود دایم به دوران

همی گویند کنون ازعدل وانصاف        فریب و خدعه است ازبهر اهداف

کف دستش بـــــود شمشیر اســلام        نه اسلامش بود مطلـــب سرانجام

اگر خونریز نباشد نیســــت سیاف        نــــــدای صلح باشد حرف گزاف

چو حیـــــوان درنده تشنه درخون        فتـــــــاده درکمین ازبهر شبخـون

نــــــدارند معرفـــت از بهر تیمار       روانشـــــان بهر شر افتاده بیمـــار

ازین سرمه که آزمودید یک بـار        گنــــــاه است گر بیازمایید دگر بار

بری گـوید ز رنج و درد و ملت         نمــی شاید ازین بیش وهم وغفلت

ف. بری