بنى آدم اعداى يك ديگر اند
بنى
آدم اعداى يك ديگر اند
سخن
هاى حق را كسى گر شنفت
بداند
كه سعدى غلط كرد و گفت :
"بنى
آدم اعضاى يكديگر اند
كه در
آفرينش ز يك جوهر اند "
بنى
آدم اعداى يكديگر اند
كه
اندر شرارت ز يك جوهر اند
بخيل
و حريص و حسود اند بس
كه جز
خود ندارند پرواى كس
زند
گر كسى را زمين روزگار
زنندش
دگر تا نگيرد قرار
نباشند
نه پا و نه دست كسى
ندارند
غمِ بود و هستِ كسى
چو
بينند غم و رنج همنوع خويش
خوشند
و نگردند هرگز پريش
زنند
و كُشند و خوُرند و برند
نه در
فكر ايزد نه از محشرند
چو از
محنت ديگران بيغم اند
از
اين رو به اسم بنى آدم اند
زبير
واعظى