بنى آدم اعداى يك ديگر اند

بنى آدم اعداى يك ديگر اند


سخن هاى حق را كسى گر شنفت

بداند كه سعدى غلط كرد و گفت :

 

"بنى آدم اعضاى يكديگر اند

كه در آفرينش ز يك جوهر اند "

 

بنى آدم اعداى يكديگر اند

كه اندر شرارت ز يك جوهر اند

 

بخيل و حريص و حسود اند بس

كه جز خود ندارند پرواى كس

 

زند گر كسى را زمين روزگار

زنندش دگر تا نگيرد قرار

 

نباشند نه پا و نه دست كسى

ندارند غمِ بود و هستِ كسى

 

چو بينند غم و رنج همنوع خويش

خوشند و نگردند هرگز پريش

 

زنند و كُشند و خوُرند و برند

نه در فكر ايزد نه از محشرند

 

چو از محنت ديگران بيغم اند

از اين رو به اسم بنى آدم اند

 

زبير واعظى