اين چه عصريست كه هر روز بتر ميبينم

-----------------------------------

 

اين چه عصريست كه هر روز بتر مي بينم

عالمى غرقه به خوناب جگر مي بينم

 

من ازين غايله درمانده و حيران يك سو

وان طرف ملت و خاكم به خطر مي بينم

 

اوزبيك و تاجيك و پشتون و هزاره ی وطنم

غرق تبعييض و تعصب به دگر مي بينم

 

آينهمه قاتل و جانى كه وطن كرده خراب

مالك قصر و هم عمامه به سر مي بينم

 

تا كه اين بيخردان موقف و كرسى گيرند

كوشش عاقل و دانا به هدر مي بينم

 

ريش تزوير چه لازم كه گذارند تا ناف

همه شان عارى ز تقوى و هنر مي بينم

 

تا كه حرف دلشان خوب رسانند به حريف

چشم پر خون و تفنگ ها به كمر مي بينم

 

سرنوشت ساز شده باز بم و راكت شان

خلق بى چاره ى خود، در پس در مي بينم

 

آنكه نه خورد، نه دزديد، نه كشت ونه گرفت

اين زمان بين! همه محتاج به خر مي بينم

 

گر چنين است روان كشتى به درياى زمان!

همه را غرقه به گرداب خطر مي بينم:

 

"ابلهان را همه شربت ز گلاب و قند است

قوت دانا ، همه از خون جگر می بينم"

 

" واعظى " مردم ما سخت زمين گير شده

كاين فضا را همه تسخير بشر مي بينم

 

" حافظ " آن پير خردمند چه خوش فرموده

" طوق زرين همه در گردن خر می بينم "

زبير واعظى