نمیــــکردم چـــه میــــکردم
نمیــــکردم چـــه میــــکردم
------------------------------
چـو زلفش روز خـود ابتـر، نمیکردم چه میکردم
به اشـــک غم چو دامن تــر نمیکردم چه میکردم
به مهـرویی که دین ودل، به خــال هنـــدویش دادم
چو طفلان گريه در محضـــر، نمیکردم چه میکردم
ز سيلاب سرشکم همچو دریا گشت و من هردم
فراز موج آن بسـتر، نمیکردم چه میکردم
ز اشک خون چکان من، شفق چون لاله گون گرديد
به يادش باده در ساغر، نمیکردم چه میکردم
گل اندامی که حسـن و صورتش آوازه ی دنیـاست
اگــر خـــدمت به آن دلبـــــــر نمیکردم چه
میکردم
( گل عشـــقی بباغ خـــاطرم روییـد و خنـــدان
شـــد
گـرش در پای او پـــرپـــــر نمیکردم چه میکردم )
ندارد چاره ی ديگر، بجز فرياد " واعظی"
گر آه و ناله چون محشر، نمیکردم چه میکردم
زبیر واعظی
جرمنی
۱۹/۹/۲۰۱۴