سخنی چند پيرامون نقش هستی ساز مادروبويژه بانوان حماسه آفرين افغانستان 

نخست از همه بايست اذعان نمود، که مقام ومنزلت مادر عالیترین جایگاهی است که اگر تمام درختان جهان قلم وابحار جهان رنگ نوشتن وکوه ها کاغذ گردد هنوز هم به نگارش اوصاف گرامی وعالیقدر مادر کفایت نمیکند. برحق که مادر بذات خود مظهر هستی وآفرینش ومهمترین منبع ایجاد وخلقت بشر بوده که با مهرش انسان وجامعه را می آفریند.

مادر ازهمان آغازین دوران پیدایش بار پیدایش، رهایش وآسایش فرزند رابدوش کشیده برعلاوه ی آن درکلیه جوامع رنج تولید نسل، تجمع وتنازع را تحمل میکند.

 مادر بمثابه داغ دارترین قشر جامعه با یک دست گهواره وبا دست دگرجهانی را می جنباند.

در کشورعزیز ما افغانستان زنان زحمتکش ازهمان اوایل دوران تاریخ علاوه بر امور منزل، همراه با مردان در کار بیرون از منازل نیز درخشیده اند. چنانچه درامورکشاورزی و دامپروری، ساخت ساز منزل ودرسنگر دفاع از وطن وسايرعرصه های فرهنگی واجتماعی نقش اساسی ودستاوردهای عظيم داشته اند.

پس ازگذشت قرنها وسالها تحمل رنج ومحنت، زنان ستمدیده ی جهان، از جمله بانوان ميهن مان در زمينه ی تحرکات آزادی خواهی و مبارزه برضد نظام مرد سالاری، برای نخستین بارتحت رهبری بانوی جاودان ياد دکتر اناهيتا راتبزاد مادر معنوی خلق شریف وزحمتکش افغانستان،پرچم مبارزه را بر ضد ظلم وستم وتعصبات جنسیتی شجاعانه برافراشتند وموج آزادی خواهی نهضت دوران امانی یکصد سال گذشته را در ذهن ودماغ تاریخ وجامعه احیا نمودند.

 داکترانا هیتا راتبزاد شخصیت بی بدیل وابر مبارز راه آزادی زنان ونجات انسان نوین کشور درسال ۱۳۴۴ خورشیدی سازمان دموکراتیک زنان را بهمراهی نخبه ترین زنان فرهیخته کشور تاسیس نمود ودرپرتو پرفروغ حزب دموکراتیک خلق افغانستان ورهبر گرامی آن زنده یاد ببرک کارمل جنبش دموکراتیک زنان درمرکز ولایات کشور بسط وگسترش یافت.

مبارزات برحق زنان افغانستان در طی سالها پیکار آزادی خواهی ومبارزه برای ترقی وعدالت با آمدن تحول سیاسی درکشور سال ۱۳۵۷ خورشیدی زنان موفق به تامین حقوق مساوی بامردان شده سرنوشت خویش را بدست گرفتند و در راستای فعالیتهای سیاسی ،اقتصادی ،اجتماعی وفرهنگی درمشارکت بامردان درتمام بخشهای دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان  بخصوص دوران زعامت ورهبری زنده یاد ببرک کارمل نقش مهم واساسی داشتند.

 همچنان زنان درتامین حقوق تحصیلی بسویه های عالی درداخل وخارج کشور وسایر حقوق آزادی های دموکراتیک برخوردارگردیده و درتمام ابعاد زنده گی بمثابه مهمترین وحیاتی ترین قشر جامعه مورد قدردانی، مواظبت وهمکاری قرارداشت. این عصر طلایی زنان افغانستان ببرکت نقش تعین کننده واساسی داکتر راتبزاد بنیانگذار جنبش زن درافغانستان بمثابه نقطه الهام  جنبشهای دموکراتیک زنان در سطح منطقه نیزاهمیت بسزایی داشت.

اما دریغا که زنان کشور با اینهمه بزرگی وجایگاه بلند مرتبت آن در بسا شرایط ناگوار تاریخ قربانی چالشهای تند وبازیهای کلان جهانی میشوند. چنانچه قشر قربانی زن درافغانستان در اثر جنگهای نیابتی رژیم خونتای پاکستان به پشتیبانی قدرتهای غربی به سردم داری ایالات متحده ی امریکا متحمل قربانی های بیشماری گردیده از تمام حقوق وآزادی های دموکراتیک شان محروم ساخته میشوند. عوامل ارتجاع وآمپریالیزم با استفاده ابزاری از دین ومذهب ودسایسی درپوشش دموکراسی وهمراه با گروه های تروریستی به کشورها لشکرکشی نموده منابع هستی سرزمینهای غصب شده را تاراج و مردم آنها را سر به نیست نموده متباقی نفوس کشورها را به ترک ميهن مألوف شان مجبور ساخته با انتقال وجابجایی تروریزم در مناطق تحت نفوذ آنها آتش جنگ را شعله ور میسازند.

دریغا که در وطن ما افغانستان دراثر جنگ نزدیک به نیم قرن گذشته توسط ارتجاع وآمپریالیزم روزی نیست که درمیان مادران، مادری تابوت خونچکان فرزندخود را نبیند. مادران داغداریکه همواره در انتظارفرزندان دلبند ان شان،کودکان صغیر ونوجوان شان که بخاطر لقمه نانی از بام تاشام مصروف کارهای طاقت فرسای شاق واجباری بوده درحالیکه خود درکنج خانه محکوم به حبس خانگی میباشند بسیاری از آنها با از دست دادن فرزندان خود با مصیبت بی پایان ديگری در اعماق خون و آتش به سختی نفس میکشند.

در آنجا بجای ادای اکرام واحترام به مادر ومقام شایسته وبایسته ی آن، روز بروز در شرایط جانکاه فشار زنده گی را متقبل ومتحمل شده به زجر وزاری گرفتار اند.

 اینست اوضاع مادران درد کشیده وعذاب دیده در کشور پنجهزار ساله ی تاریخ تمدن جهانی!

جای تاُسف است که شورای حقوق بشر همچون حافظ منافع قدرتهای استکباری جهان در نیم قرن گذشته نتوانسته است تا با آوردن صلح درافغانستان از حقوق حقه ی زنان داغدیده ورنج کشیده کشور ما دفاع نموده و آزادی های زنان را برای این قشر محروم باز گرداند.

هموطن عزیز: اینست شمه یی از وضع مادرانی که در بحث موجود تذکر داده شد که بی نهایت درد آوراست. برای نجات مادران وخواهران ورهایی مادر میهن از مصیبت جنگ وبد بختی  وهمچنان بمنظور روشن نگهداشتن چراغی که بدستان مادر معنوی مان، زنده یاد داکتر اناهیتا راتبزاد روشن گردیده یگانه راه حل هما نا همبستگی ملی وحدت آهنین نیروهای متعهد دلسوز جامعه ودر پیشآپیش آنها جنبش ترقیخواه افغانستان بمثابه نیروی متحد ویکپارچه خواهند توانست مردم عذاب دیده ومادران رنجدیده افغانستان را از حالت فلاکتبار موجود، که به جهنم روی زمين مبدل شده است، نجات دهند.

باعرض حرمت

عبدالوکیل کوچی

(2)