دیگر هرگز خاموش نخواهیم ماند
فرخنده باد هشتم مارچ، روز همبستگی زنان
دیگر هرگز خاموش
نخواهیم ماند
دی سخنی داشتم با متواریان سلاخ
خانه
فغان ها داشتند زضحاک صفتان این خانه
یکی سر به کوه و بیابان زده بود
وآن دیگری راهی خیابان شده بود
یکی سر افگنده از تجاوز نا مردان
دیگری غرورشکسته و ایستاده در بازار زن فروشان
همه شاکی و دادخواه بودند
همه رنجديده و دردمند؛
ندیم بودند،
از سکوت چندین هزار ساله!
از مظلومیت زنانه!
سوگنامه ها داشتند:
از آرایش غلیظ تیزابی
تاشلاق های زن ستیزی
از گوشواره های بدون گوش
تا بوسه های بدون لب؛
ازعشق های سنگسار شده
تاگل های زهر آب خورده؛
از پیکر های آتش گرفته و سوخته
تا آرزوهای خاکستر شده و برباد رفته؛
پرسیدم:
به عدالت و خردمندی کدامین دین وآیین؟
یکی جلو آمد و گفت:
خواهرم!
غرورمان شکست
زجر کشیدیم وتکفير شديم
اما خاموش نماندیم
اگر قطعه قطعه وجودمان را " قصابانِ انسان"
بِبُرند
ویا بار بار به پای سنگسار کشانند
دیگر هرگز خاموش نخواهیم ماند
همه همصدا گفتند:
بلی، دیگر هرگز خاموش نخواهیم ماند!
انجیلا فیضی