دودِ تـنـــت نـــگـاهِ مــرا کـــور مـــی کــنــد
راحله یار
زنـبـورِ شعرِ من به عسل تا که می رسد
اشک ات گلوی شعـرِ مرا شور می کند
درود های بهاری تقدیم تو باد!
تقدیم تو که به جرم نافرمانی، نشانه های عمیق سوختگی بر جبین غرورت نقش بست، بر زشتی و پلیدی زورگویان شب پرست و برزیبایی تو و همتِ آزادگی زنان میهنم افزود!
هشت مارس
دودِ تـنـــت نـــگـاهِ مــرا کـــور مـــی کــنــد
از مــرزِ عــاشـقـانـــه مـــرا دور مـــی کـنـد
زنـبـورِ شعرِ مــــن بــه عسل تا که می رسد
اشک ات گلوی شـــعـرِ مــرا شـــور می کند
«آدم»! به هشت مارس تورا«رتبه» مـیدهد
شـعـرِ مـرا شـعـاری و نـاجـــور مـــــی کـنـد
وقتی کـه پای عشق وخرد می نهی به پیش
نـاچـار تـکـیـه بـر عـــــمـلِ زور مـــی کـنـد
با دست و پای بسته لبـت بوســـــه می زند
آوازِ خـنـده هــــــای مــــــرا گـــور می کـنـد
*****
بـــا او بگو » رفیــــق جــــسورِ دلاورم !!»
آخـــــرمـــــرا غـرورِ تـو «منظور» می کند
بازیچه هـــــای ذهــــــنِ تـو را بـاد می بـرد
شـعـرِ مـــــرا شـعـور تــــو منشـور می کند
******
بـگــذار پـــــاره پـــــاره کـنـد دفــتـرِ مــــرا
معـنی نمــــــی دهـد که مـــرا کـور می کند
فــــردا غـرورِ تاکِ مـــــن وآفـتابِ عـشـق
یـادِ مـــــرا بــــــه کامِ تـو انگـور می کـنـد
فبرور ۲۰۱۰
گرامی باد یاد شهدای راه آزادی و برابری!
از یک بار تکرار قافیه عذر می خواهم