خدا حافظ پاییز!
غفار عریف
خدا حافظ پاییز!
وه چه خوب است ، که صدای آخرین نفس های فصل هزار رنگ و هزار چهره به گوش می رسد و در بلند ترین و تاریک ترین شب ، پایان خوش می گیرد.
و ما دیدیم که ،
باد پاییزی چه سان آهسته آهسته برگ های زرد و نارنجی
شاخه های درختان را بر زمین ریخت ؛ پرستو ها را کوچ داد تا دیگر در روز ها گنجشکان شیفته دل بر فراز شاخه های بی برگ و بار ترانه نخوانند!
و در شب ها ، تاریکی گونه های شاخه های خشک درختان را بوسه بزند!
لیکن :
شبی به بلندای یک فرهنگ ، دیدار سپیده ی بامداد و پیروزی روز - نور و خورشید را بر تاریکی و سرما که نشانه هایی از اهریمن و پلیدی ست ، بشارت می دهد!
شب یلدا ، شب بازگشت مهر و میترا به جهان ، شبی که تاریکی و ظلمت تا سپیده دم سخت جانی می‌کند و سرانجام باچیرگی روشنایی و دمیدن خورشید و تابش نور در نخستین روز دی ماه « خور روز » و یا « خرم روز »برتری اهورامزدا پدیدار می شود:
بر همگان شاد باد!
در زرد و سرخ شام و شفق بوده ام کنون
تن را به عودی شب یلدا بر آورم
(صائب تبریزی)
( پایان )
۱۹ / ۱۲ ۲۰۲۳
