اکادمیسین دستگیر پنجشیری

ای میهن من   و  خنجر خاور من

هستی سپر  قاره ء   پهنا  ور من

پیغام   زمان و  زنده گی را   بشنو

از "بام جهان " وچشمه ء باورمن

" فروغ هستی "

نبرد عادلانه علیه  القاعده ، طالبان  ساخت  جرنیل حمید گل و

خاشخا شسالاران ، یگانه راه حل  صلح آمیز منازعات  ریشه دار

افغانستان  پاکستان  منطقه وجهان است

       مصالحه ( بضم میم وفتح لام وحا  )  واژه ء عربی است درفرهنگهای فارسی به معناهای ؛ باهم صلح کردن  ، آشتی کردن  وسازش کردن  بکار رفته است و پیرامون  معانی لغوی  اصطلاحی دینی وریشه های   تاریخی مصالحه از سوی  بهرمان پژوهشگر جوان   میهن در تارنمای دیدگاه، پژوهشهای سودمند وژرفی انجام یافته است.

       واژۀ مصالحه واقعاً  ریشه ء عربی  تاریخی و دینی داشته و غالبا به معانی  ترک دشمنی میان دو قبیله یا پیروان دودین ،  دوجبهه و  دو جانب درگیر جنگ ،  ازطریق  مشوره ،مباحثه ومذاکره بکار میرفته است و مصلحت  نیز  در زبان عربی به معنای " آنچه مایه ء سود، آسایش وصلاح  و خیر  انسان وکارنیک  " میباشد .

     داکتر نجیب ا لله  واکثریت اعضا دفتر سیاسی حزب دموکراتیک خلق افغانستان به این معانی لغوی دینی ، عرفی و عامیانه  مصالحه ء ملی  ،  کم وبیش آشنایی داشته اند . 

ولی  حقیقت این بود ه است که :  در آستا ن فروپا شی  اتحاد  شوروی ، سیاست " مصالحه ملی "  نزد گرباچوف  و دکتر نجیب لله ، به هیچ رو ، به مثابه ء   یک مشی سیاسی ستراتیژیک و ملی پایه دار  برای حزب دموکرا تیک خلق  و  دولت جمهوری  افغانستان مطرح  نبود ه است .

        دران برهه ء تاریخ  ، گوربا چوف ، حزب کمونست اتحاد شوروی، احزاب کمونست  کشورهای سوسیالستی  ونظامات سیاسی واجتماعی  کشورهای عضو پیمان وارسا ،  تمامی  دست آوردهای دموکراتیک  وسنن  انقلابی   کارگران  وزحمتکشان خودرا  در یک تند پیچ قهقرایی سیاسی تاریخ و قمار ی خطرناک؛ ولی گذرا   به محافظه کاران نو وکهن امریکا و بریتانیای کبیر  وکشورهای عضو ناتو پاک  باخته بود  ه اند      (   184 ) 

                                                          ----------------------------------------------  (184) بهرمان نجیمی   پژوهش ، تارنمای دیدگاه  پیرامون معانی لغوی دینی تاریخی  مصالحه

گوربا چوف رهبر حزبی ودولتی شوروی وهمتایان انگلیسی و امریکایی ایشان  از"مصالحه ء ملی "   د کتر نجیب لله ، فقط دو  " ابتکار معجزه آسای   سیاسی !"   را انتظار داشته اند:           نخست ، امضای  اسناد توافقات   " ژنیو" بویژه  امضای  قرارداد  به رسمیت شناختن  مرز استعماری دیورند " ؛

دو دیگر، بازگشت  مطمئن و عبور بدون تلفات جانی ورسوایی تاریخی  قشون   اتحاد  شوروی از دل  ودامان   هندوکش بیدار ،  گذ رگا ه   سا لنگ   واز غرقاب  خشم و خروش مردمان کرانه های آمو واز پل حیرتان    . 

         درباره ء  اسناد وتوافقات  ژ نیو: 

      این واقعیتهای تلخ تاریخ را نباید   فراموش کرد  که به هنگام  حضور ونفوذ  قشون شوروی در کشورما  ،  جمهوری پاکستان  رژیم  داکتر  نجیب الله  را به رسمیت  نمی شناخت ؛ نشستها   زیر نظارت مستقیم  "  د یه گو کور دویز " درمقر سازمان ملل  برگزارمیشد.  " دیه گو  کور دویز"  نقش میانجی را بازی میکرد. این مذاکرات از 1884 تا 1988 ع دوام کرد سرانجام در چهاردهم  ماه فبروری سال 1988 میلادی  مجموعه ء اسناد ومدارک  چهارگانه پیرامون صلح  افغانستان در ژنیو  به امضاء رسید.  درزیر این اسنا د  ومدارک  امضای وزیر ان خارجه ء زیرین  به ثبت رسید  :

-         عبدالوکیل وزیر خارجه ء افغانستان 

-         نورانی  وزیر خارجه ء پا کستان

-         شوارد ناد زه   وزیر خارجه ء اتحا د شوری 

-         شولتس  وزیر خارجه ء امریکا

     دراین  اسناد وتوافقات  سخن برسر  افغانستان وپاکستان وعدم دخالت ومداخله ء این دوکشور در امور داخلی یکدیگر  و "احترام به مرزهای شناخته شده ء بین لمللی دومملکت  بازتاب یافته بود ".

      ولی  اداره ء نظامی پاکستان خلاف "   اسناد وتوافقات  ژنیو  "  با الهام ازهمان شعار کهن ومشهور " تفرقه بیفگن وحکومت کن "  استعمارجویان بریتانیای کبیر جنبش واحد مقاومت ملی واسلامی  مردم  مسلمان  افغانستان را  به شکل هفت تنظیم  در آورد ومحیلانه پراگنده ساخت واز رهبران این تنظیمها  بسود  تقویت  قوای مسلح پاکستان  استفاده های آشکار ونهان  ناروا وضد اسلامی به عمل آورد .

      شهر کابل طبق پالیسی  محافظه کاران بریتانیای کبیرو فرماندهی نظامیگران پاکستان   و بر اساس فتوای  حضرت صبغت الله مجددی از چهار آسیاب راکت باران و  ویران شد   .  بیش از  65000 انسان  بیگناه شهر کابل ،  بوسیله را کتهای کور  جنگجویان  حزب اسلامی به شهادت رسید ، کشتی، کشتی مهمات وسلاحهای  مرگبار از کافر ومسلمان به چنگ افتاد  وبه زراد خانه های  پاکستان سرازیر ساخت.  

       نزدیک به صدهزار انسان  ومسلمان بی گناه وغیر نظامی کشورما را  معلول ومعیوب کرد واز صف مبارزه کار تولید وزنده گی  پر شور انسانی خارج ساخت ؛ نیروهای که میان مثلث القاعده، تندروان طالبان وتجاوزکاران  ازیکسو  وقربانیان تعرض مدافعان  شهرکابل وجلال آباد   علامت تساوی میگذارند؛ نباید  به سلامت دید وداوری آنان باور کرد

       به هرحال  به قول  شهزاده فیصل ترکی  چهل واند ملیارد دلار ، تنها از سوی عربستان سعودی  در دستر س  ضیا ءالحق رهبر نظامی پاکستان قرارگرفت وبه گاو صندوقهای  نظامیگران  پاکستان سرازیر شد واز گا و غد ود ی هم به خانواده های شهیدان  معلولان   و معیوبان افغانستان   توزیع  نشد.

       به این ترتیب تنظیمهای  گونه گون  تندرو کندرو ،  به افزارهای کند وکهن  اجرای  مقاصد  نظامی وسیاسی  پاکستان ،عربستان سعودی  وبازیگران  بازیهای  بزرگ نو  سیاست نفتخواران  جهان مبدل شد ند.

      این  برههء مناسبات افغانستان وپاکستان  از  دشوار ترین  دوران زنده   گی ومبارزه  مردم  آزادهء میهن ما بود ه است . به باورم  بزرگترین افتخار این برش تاریخ  ، بزرگترین شرمساری و خجلت تاریخی  برای رهبران  سیاسی نظامی  تنظیمی کشورهای پاکستان  امارات  خاورمیا نه ء عربی  ومحافظه کاران کهنه ونو انگلیس  وجامعه ء جهانی  بوده است  (185)

       به هرحال تا جاییکه  از خاطرات شواردنازده  وزیر امور خارجه  ، ورتنیکوف  معاون لوی درستیز شوروی وکارشناسان  برجسته ء شوروی بروشن