هدایت حبیب

پنجاهمين سالگرد تأسيس ح. د.خ. ا و  ۳۵ مین سالروز نجات مردم افغانستان را از دم ساطور باند امین سفاک و خون آشام گرامی می داريم 

( بخش اول)

هم ميهنان گرامی، خونندگان عزيز!

يک سال قبل، بمناسبت همين روزهای تاريخی، برداشتها و انديشه های مان را در رابطه با رخدادهای تاريخساز ميهن و سرنوشت خونبار مردم ما، برمبنای دانش "جهانبينی علمی" و جامعه شناسی علمی" بر بنياد اين اصل زرين و خدشه ناپذير که "هر معلول زاده ی علتی هست"، پيرامون رويداد های: تآسيس ح. د. خ. ا، سقوط سلطنت، پيروزی داوود و سقوط حاکميت مرگبار وی، توأم با استقرار رژيم خون آشام حفيظ الله امين و سرنگونی خونبار او، در ششم جدی ۱۳۵۸، ابراز و از طريق سايت وزین "سپيده دم" با شما عزيزان گرانمايه شريک ساختيم ودر ضمن، سوال های را هم از آن عده هم ميهنان ما که مطابق ميل، آرزومندی و اشتياق تنظيمهای بنيادگرای جهادی و طالبی ـ ارتجاع منطقه وعربی، مونوپول های غارتگر بين المللی و سازمانهای استخباراتی آنان، ساطور خصم و خشونت را در دست گرفته به گردن ح. د. خ. ا، حواله می دارند؛ طالب پاسخ شديم؛ وليک در اين مدت به دريافت جواب علمی ـ منطقی و تاريخی از هيچ کدام آنان، نايل نشديم.

اما، تعداد بی شماری از هم ميهنان واقع بين و ژرف نگر ما، پيرامون آن مقال و محتوای آن بوسيلۀ تلفون، ابراز نظر کرده، موضعگيری ح. د. خ. ا را در هردو رويداد، برمبنای اين منطق، که تمام راهها برای نجات حزب و مردم افغانستان بسته شده بود و از نظر شريعت اسلام و قوانين معتبر جهان و کشورما نيز "دفاع مشروع" يک اصل پذيرفته شده است، تاييد نمودند.

گرچه سکوت يک ساله، از نظر قانون حکم قناعت را دارد؛ با آنهم برای اين که شايد بعضی هموطنان ما آن متن و پرسشها را نخوانده باشند؛ بنابران مقال سال پار را بمناسبت دو رويداد تاريخی، يکبار ديگر در چهار بخش در سايت سپيده دم به نشر می سپارم تا روشنفکران واقعبين و زحمتکشان ميهن ما ببينند که دشمنان داخلی و خارجی آسايش مردم و آبادی کشور ما به چی پيمانه با فرزندان حقيقی اين وطن که ۴۸ هزار شهيد دادند؛ وليک مثل مزدوران انحصارات غارتگر، يک خانه ی پنج منزله" نه " که دومنزله هم به خود نگرفته و دست به چور بيت المال و غصب مليونها هکتار املاک دولتی وعامه هم نزدند؛ مانند ساير هم ميهنان سر افراز و باتقوی زندگی پارسايی دارند؛ مگر با آنهم با اين مدافعان منافع زحمتکشان ميهن ما خصومت می ورزند و از وحدت، اتحاد آنان و فعاليت مجدد ح. د. خ. ا در تشويش و هراس هستند:     

   رویداد ششم جدی ۱۳۵۸ در کشورما، همواره در کشاکش تجلیل تحریم، همراه بوده است. تنظیم جهادی ساخت پاکستان و ايران؛ طرفدارن حفیظ الله امین؛ مائوئيستهای شکست خورد درسياستهای کشوری و جهانی و ناسيوناليستهای قبيله گرا و قوم پرست، با آن مخالفت نشان می دهند. برعکس بخشهایی وسيعی از مردم که از دم ساطور جلادان حفیظ الله امین  نجات یافته اند و با اعتقاد به جهانبينی علمی، هر معلول را زادۀ علتی دانسته، سير حوادث تاريخ را با بينش ژرف می نگرند؛ از آن به گرمی استقبال می  کنند و ضمن جشن و تدوير محافل، از این روز، بزرگداشت بعمل می آورند.

   به منظور بررسی درست درمورد اين رخداد، بايست نخست از همه