هدايت حبيب

تکرارنسل کشی؛ آنهم در مدرسه دختران درعرب کابل!

منابع امنیتی اعلام کردند که بر اثر وقوع ۳ انفجار پیاپی امروز در منطقه شیعه ‌نشین شهرکابل بيش از 80 کودک قدو نیم قد کشته و بيشتر 140 کودک و افراد ملکی زخمی شدند.

شاهدان عینی به رسانه‌ها می‌گویند که این انفجارها در نزدیکی مکتب دخترانه «سیدالشهدا» رخ داده است. طارق آرین، سخن‌گوی وزارت داخله می‌گوید که این آمار درحال تغییر است؛ بیشترین کشته شده ها و مجروحان این حادثه شاگردان مدرسه بوده‎اند.

در این رابطه علی‌خان احسانی، یکی از معلم‌های این مدرسه می‌گوید، ابتدا موتور بمب‌گذاری‌شده در دروازه‌ کلینیک متصل به مدرسه منفجر شده و به تعقیب آن دو انفجار دیگر نیز ناشی از بمب جاسازی شده بود، که هنگام فرار شاگردان رخ داده است.

اشرف غنی، کمافی السابق حملۀ تروریستی طالبان را در نزدیکی مکتب «سیدالشهدا» ، محکوم کرد و آن را یک «جنایت نابخشودنی!» خوانده يک روز عزای ملی اعلام نمود.

درمورد بم گذاری ها در شهرها و بويژه در مدارس و دانشگاهها نه تنها ضعف دولت ها؛ بلکه سياست تسليمی و برادر خواندن ها و گرايش قوم پرستی؛ قبيله گرايی و همنوايی اشغالگران خارجی وحکومت های دست نشانده آنان، با جنايتکاران طالب والقاعده است؛ درحالی که از مدت بيست سال به اين طرف طالبان با حملات انتحاری ـ انفجاری ـ نصب کردن بم های " چسپکی" در موترها وغيره، جان صدها هزار انسان بی گناه افغانستان را در کابل و ساير ولايات گرفتند؛ دولت های اين دو دهه، بارها گفتند که عاملين اين جنايات را مجازات خواهند نمود.

مگر در طول بيست سال گذشته چند قاتل اين گونه کشتارهای جمعی در شهر کابل به پای دار حلق آويز شدند؟ هيچ کس! و هيچ گاه! زير هم کرزی و هم اشرف غنی اين جنايتکاران را برادر خواندند.

وقتی جنرال دوستم تصميم گرفت که گليم طالبان را از افغانستان جمع کند؛ بار اول توسط کرزی، با پرواز هواپيماهای بم افگن امريکا بالای منزلش در شبرغان؛ تهديد به مرگ گرديد. باردوم در زمان تصفيه طالبان از چهار ولايت شمال و عزم عمليات درکندز و بغلان، توسط شاگردان دافغانستان پشتو تولنه ، به پشتون کشی متهم شده ؛ بار نخست پلان ترورش در معرض تطبيق قرار داده شد، که با تلفات حدود يکصد تن از گارد عملياتی اش، جان سالم بدر برد؛ سرانجام در جايگاه معاون اول رئيس جمهور به کشور ترکيه تبعيد گرديد.

 بدينگونه پلان انتقال طالبان به ولايات شمال درمعرض تطبيق قرارداده شد.

همين چند ماه پيش مارشال دوستم اعلان نمود که رئيس جمهور شش ما برايم اجازه عمليات را بدهد اگر طالبان را از افغانستان ريشه کن نکردم، کشور را ترک می کنم؛ وليک به اين چلنج مارشال دوستم رئيس جمهور پاسخ نداد؛ بلکه با تعيين يکی از طالب های نکتايی پوش بحيث والی در فارياب و سپس تنظيم ادامه ی آن در بلخ و ساير ولايت، خواستند تا برنامه محمد نادرخان ـ محمد گل خان مومند ـ حفيظ الله امين و دکتر نجيب الله را در شمال کشور از طريق عمليات های طالبان در معرض تطبيق قرارداده نسل کشی را از هزاره جات به فارياب، جوزجان، بلخ، سمنگان ... انتقال نمايند.     

تا وقتی که مردم در خواب باشند، ويا وجدانهای خود را دربدل دالر بفروشند و اسارت يهود ونصارا را قبول کنند؛ به فرمان جنايت پيشه های غارتگر بين المللی و کاسه ليسان داخلی آنها، حکومتهای ملی و برخاسته ازمتن وميان توده ها و توفانهای مبارزه  مردم را مطابق تبليغات سازمانهای جهنمی (سيا ـ انتلجنت سرويس ـ موساد ـ آی. اس. آی و امثالهم) تاپه ی کفر و الحاد بزنند و به سقوط مواجه سازند؛ جنگ، قتل و کشتار، و دوام عمر حکومت های دست نشانده فاشيستی واشغال افغانستان تمديد خواهد شد.

به اميد بيداری و هشياری مردم و ريشه کن شدن بساط بنياد گرايی جهادی وطالبی ـ قوم پرستی و قبيله گرايی و نجات وطن و مردم افغانستان از پنجه های خونين اشغالگران بين المللی و مزدوران داخلی!