هنر جنگ

برای گسترش جنگ افزار، ناتو به بانک تبدیل می شود

مانلیو دینوچی

Manlio Dinucci

با درود وسپاس از همۀ دوستانی که فعالیت های گاهنامۀ هنر و مبارزه را در جنگ طبقاتی پی گیری می کنند. ناو هواپیمابری را که تصویرش را در ذیل می بینید در واقع نام اصلی اش  مالکیت خصوصی بر وسائل تولید و در ادامۀ  «قانونیت» خشونت طبقاتی مارک برتر دوران بهیمیت یعنی نظام سرمایه داری واقع شده است. ناو هواپیمابر که با هزینۀ عمومی کشورها در آبهای جهان شناور می شود، در واقع ادامۀ همان نظمی ست که همواره منافع خصوصی را بجای منافع عمومی به مردم تحمیل کرده است. البته روشن است که همه و همه مدافع منافع عمومی هستند، فقط باید ببینیم و کشف کنیم که کدام یک از جریان ها واقعاً مدافع منافع عمومی هستند؟ البته آگاهی به چنین امری کافی نخواهد بود، و دور نهائی هنوز باقی مانده. و باز هم البته اگر آینده ای برای بشریت قابل تصور باشد. سنگ های جورجیا یعنی در نزدیکی لنگرگاه همین شناورهای زیبا تا 50000000 نفر از جمعیت جهان  را تضمین کرده ولی من فکر می کنم که با توجه به ویروس های ناخوانده  برای این تعداد از بازماندگان نیز تضمینی وجود نخواهد داشت. مگر اینکه پیش از فاجعۀ بزرگ، آنچه که باید به وقوع بپیوندد و امید بورژوازی به پیروزی در جنگ طبقاتی ناکام بماند.

حمید محوی

 ناو هواپیمابر کاوور[1] پس از باز سازی در زرادخانۀ نظامی تارانتو[2] برای حمل شکاری های F-35B با قابلیت برخاست کوتاه و نشست عمودی، در حال آمادگی برای حرکت به سوی ایالات متحده است.

این گزارش از سوی افسر وابستۀ نیروی دریائی در سفارت ایتالیا در واشنگتن اعلام شد و مشخصاً گفت که از اواسط ماه فوریه ناو هواپیمابر در پایگاه نورفولک[3] در ویرجینیا برای کسب صلاحیتی مستقر خواهد شد که به آن اجازۀ شرکت در « عملیات مشترک» با نیروی دریائی ایالات متحده را می دهد. به این ترتیب ناو سرفرماندهی نیروی دریائی ایتالیا برای شرکت در مأموریت های ناتو به فرماندهی ایالات متحدۀ آمریکا درمناطق جنگی دوردست آماده می شود.

همۀ اینها هزینه بردار است، چه در زمینۀ سیاسی که بیش از پیش ایتالیا را به استراتژی ایالات متحدۀ آمریکا و ناتو  پیوند می زند و چه از دیدگاه اقتصادی. ناو هواپیمابر کاوور 1،3 میلیارد یورو و 15 هواپیمای F-35B برای نیروی دریائی ایتالیا 1،7 میلیارد یورو هزینه برداشته است. به این هزینه ها باید مخارج عملیات را نیز اضافه کنیم : یک روز دریانوردی برای کاوور 200 هزار یورو و یک ساعت پرواز با [یک فروند] F-35 بیش از 40 هزار یورو خرج برمی دارد. 15 هواپیمای شکاری F-35B دیگری که ایتالیا خریداری کرده در نیروی هوائی به سر می برد، به علاوه 60 فروند F-35A با قابلیت حمل سلاح هسته ای.

با وجود این یک مشکل وجود دارد : در سال 2019 یک ناو هواپیمابر دیگر راه اندازی شد به نام ترییسته[4] که باید تعدادی شکاری F-35B را در خود جای دهد که بزرگتر از کاوور است :  این ابزارها در مجموع با هزینۀ خیلی بالاتری باید خریداری شود. ایتالیا برای تجیهز خودش به این جنگ افزارها و جنگ افزارهای دیگر باید بودجۀ نظامی اش را افزایش دهد : سالانه 26 میلیار یورو کافی نخواهد بود و از این پس باید سالانه حداقل  36 میلیارد یورو همانگونه که ناتو مقرر داشته و رئیس جمهور دموکرات جو بایدن  نیز  یادآور شده به ارتش اختصاص دهد.

ولی در این وضعیت بحرانی که امروز با آن روبرو هستیم از کجا پول تهیه کنیم ؟ و به این ترتیب بود که فکر بکری از سوی مرکز ترقی آمریکائی[5] یکی از پر نفوذترین اتاق های فکری وابسته به دموکرات ها در واشنگتن مطرح شد : که ناتو برای پر کردن «چاله های مالی» بانک خاص خودش را ایجاد کند. به سخن دیگر، وقتی این بانک ایجاد شود، کشورهای پیمان ناتو می توانند در فقدان امکانات مالی برای افزایش مخارج نظامی ضروری از مؤسسۀ مالی جدید خود ناتو قرض بگیرند. در نتیجه برای ایتالیا هیچ مشکلی وجود ندارد : اگر 10 میلیارد یوروئی که سالانه باید به بودجۀ نظامی اش اضافه کند در دسترس نیست، بانک ناتو این پول  را با بهره ای که هنوز مشخص نشده به او قرض خواهد داد. ولی در این صورت ایتالیا قرض خارجی فزاینده ای در سازمانی انباشت خواهد کرد که زیر نظر ایالات متحده کنترل می شود که در عین حال فرماندۀ پیمان ناتو نیز می باشد.

در معرفی این طرح، اتاق فکری بطور مشخص می گوید که فوراً « دولت بایدن باید تعهد آمریکا نسبت به ناتو را بجا بیاورد و آن را در وحلۀ نخست برای «دفاع از اروپا در مقابل تجاوز روسیه» تقویت کند. از همین رو ضروی خواهد بود که «ناتو برای سرمایه گذاری در توان نیروی نظامی بنیادی بانک خاص خودش را داشته باشد». بین این جنگ افزارها مطمئناً F-35 ها از شرکت آمریکائی لاکهید مارتین و دیگر غول های صنایع جنگی بیشترین سودها را از بانک ناتو از آن خود خواهند کرد : برای مثال بانک خرید F-35B های دیگر را برای نیروی دریائی ایتالیا با پرداخت میلیاردها دلار به لاکهید مارتین تأمین مالی خواهد کرد که ما ایتالیائی ها باید آن را با بهره ولی از منابع مالی عمومی بپردازیم. علاوه بر این، بانک ناتو کارکردهای دیگریرا  نیز باید تضمین کند. از جمله « سرمایه گذاری در زیر بناهای دو منظوره» : ایجاد پل در اروپا که بتواند عبور و مرور به علاوه ترابری تجهیزات سنگین زرهی از غرب به شرق را امکان پذیر کند و به همین گونه راه اندازی شبکه های 5G برای استفادۀ نظامی و غیر نظامی. یکی دیگر از کارکردها ایجاد «آلترناتیو برای مناطق و کشورهائی ست که به بانک های رقیب ناتو مراجعه می کنند مانند چین و روسیه».

یکی دیگر از کارکردهای بانک ناتو بطور کلی، افزایش توان پیمان آتلانتیک شمالی در رویاروئی با چالش های مالی است، زیرا « هر گونه حرکت نظامی به توان اقتصادی و مالی بستگی دارد ».

پیغام [بانک ناتو] برای هم پیمانان روشن است : « مسئولیت تأمین مالی اتحادیه نمی تواند فقط به آمریکا واگذار شود، و شرکت عموم اعضا در پذیرش این مسئولیت ها ضروری ست.».

این است خطوط اصلی طرح بانک ناتو که از سوی اتاق فکری در واشنگتن به اختصار به سیاستمدارانی که مسئولیت های مهمی در دولت بایدن به عهده خواهند گرفت معرفی شده است.

Édition de mardi 19 janvier 2021 d’il manifesto

https://ilmanifesto.it/per-il-riarmo-la-nato-si-fa-banca/

Traduit de l’italien par M-A P.

لینک متن اصلی :

https://www.mondialisation.ca/rearmement-lotan-se-fait-banque/5652863

ترجمۀ حمید محوی

گاهنامۀ هنر و مبارزه/پاریس/20 ژانویه 202