فرخنده باد هشتم مارچ، روز آزادی و همبستگی بین المللی زنان سراسر جهان!

مؤرخ: هشتم مارچ ۲۰۲۲

فرخنده باد هشتم مارچ، روز گرامی داشت خاطره ی فراموش ناشدنی زنانی که بخاطر رهایی از ستم طبقاتی و تبعیض جنسیتی و پيکار برضد نظام و تفکر منحط مرد سالاری به پا خاستند و در راه آزادی، برابری حقوق، صلح، دموکراسی، پیشرفت و عدالت اجتماعی رزمیدند وتا هنوز هم می رزمند! هيأت دبيرخانه و دست اندرکاران تارنگاشت سپيده دم، این روز تاریخی را در گرامی داشت از مبارزات رهایی بخش زنان آزاديخواه و پیکار جوی جهان بر ضد انواع ستم و تبعیض، به کلیه زنان تاريخساز ، بویژه به زنان و دختران درد دیده و بلاکشیده ی افغانستان عزیز، که هم اکنون دربرابر اشغالگران پاکستانی وطالبان وحشی  و مزدوران " آی. اس. آی" می رزمند، شاد باش می گویند.

همين گونه در برابر رزم و پيکار حق طلبانه ی شيرزنانی که سردادند؛ ولی سنگر ندادند؛ شکنجه کشيدند؛ مگر سر خم نکردند؛ تحقير شدند؛ اما تسليم نشدند و حماسه آفريدند؛ سرتعظيم فرود می آورند.

هم ميهنان گران ارج!

طوری که به همگان مبرهم است؛ جنبش بین المللی زنان یک بخش مهم و جهانشمول مبارزه ی نيمی از پيکر انسانهای کره ی زمين، برضد جنگ و جنگ افروزی و تأمين برابری حقوق و آزادی های مدنی و دموکراتيک زنان درجامعه ی انسانی بوده که فعالیتهای اتحادیه های سراسری و نهاد های اجتماعی زنان در امر برچيدن بساط انواع ستم، ظلم ، استبداد، استثمار، ارتجاع و  برقراری صلح و ثبات، حفظ محیط زیست و جلوگیری از آلودگی هوا، در ابعاد وسیع آن، اهمیت چشمگيری کسب نموده است .

    یکی از پیروزی های درخشان زنان، ارتقای سطح آگاهی سیاسی و اجتماعی و بلند رفتن دانش مسلکی آنان می باشد که در نتیجه زحمات و سعی و تلاش خستگی ناپذیر پیشگامان جنبش بین المللی زنان ، توأم با فداکاری ها، از خودگذری ها و قربانی دادن ها، بدست آمده است. این ره آورد اجتماعی توانست نقش زنان را در جامعه در سمت و سوی در هم کوبیدن مناسبات ظالمانه و زن ستیزانه، در جوامع مرد سالار، بالا ببرد و جایگاه آنان را در کارزار مبارزه در راه آزادی، دمکراسی، صلح، ترقی، پیشرفت و عدالت اجتماعی تثبیت کند .

   واما در افغانستان عزیز، پایه گذاری نخستین هسته ی نهضت نسوان بر می گردد به حوادث سیاسی صد سال گذشته پس از حصول استقلال سیاسی کشور درسال۱۹۱۹م ؛ ولیک جنبش مترقی زنان میهن ما پیشینه ی نیم قرنه دارد. 

    مبارزات افتخار آمیز زنان پیکار جوی افغانستان به هدف رهایی از قید و بند مناسبات فرتوت فئودالی و رستن از زیر بار ستم قرون وسطایی و بخاطر تبلیغ و ترویج اندیشه های برابری خواهانه و عدالت طلبانه در جامعه ی عقب نگهداشته شده ی مان؛ از کارنامه های درخشان در تاریخ مبارزات مردم افغانستان، جهت رسیدن به پیشرفت و عدالت اجتماعی محسوب می گردد. 

    جای بس مسرت است که سنت تجلیل و برگزاری شایسته از جشن هشتم مارچ، روز رژه پر شکوه ی زنان جهان، با مبارزات انقلابی و میهن دوستانه ی حزب دمکراتیک خلق افغانستان پیوند محکم و نا گسستنی دارد.

 برای نخستین بار موضوع تأمين حقوق و آزادی های دموکراتيک زنان، در برنامه ی ح.د.خ.ا (سند مرامی حزب منتشره ی جریده ی خلق) تسجیل یافت وسپس روند مبارزات صنفی و حق طلبانه سازمان دموکراتيک زنان افغانستان تأثیر بس ژرفی را در شاخص ارتقای کیفی فعالیتهای اجتماعی وسازماندهی زنان افغانستان، از خود برجای گذاشت. 

    آغاز مبارزات نوین و منسجم زنان افغانستان برمحور اندیشه های جنبش روشنگری و فعالیتهای روشن فکری در وطن ما، با درنظرداشت اوج گیری تغییرات انقلابی در سطح جهان؛ با نام سازمان دموکراتیک زنان افغانستان که از سوی بانوی شایسته و پر افتخارمیهن مان، زنده نام دکتر اناهیتا راتبزاد، براساس همکاری واشتراک صمیمانه ی عده ی بی شماری از زنان آگاه و فرهیخته ی میهن، پایه گذاری شد، پیوند گسست نا پذیر دارد.

 سازمان دموکراتیک زنان افغانستان در تحت رهبری مدبرانه ی زنده یاد دکتر راتبزاد، فعالیت سیاسی و اجتماعی زنان پیشرو کشور را بطرز بهتر و بی سابقه انسجام بخشید و نقش ارزنده ی را در امر بیداری زنان ایفاء نمود و تحرک لازم را در بین فعالان جنبش زن در افغانستان بوجود آورد. 

    زنده ياد دکتر راتب زاد، از عنفوان جوانی در سنگر دفاع از آزادی و برابری، سعادت و بهروزی مردم افغانستان، بويژه زنان ستمديده ی ميهن، همچنان آبادی و شگوفايی وطن عزيز ما قرار گرفت و تا دم مرگ در سن 83 سالگی، لحظه ی هم امر مبارزه ی سياسی سازمان يافته و منسجم را بمنظور گشودن راز گره های کوری که سد بزرگی در برابر روند تکاملی در تاريخ کشور و بهبود شرايط زندگی توده های مردم شمرده می شدند، به فراموشی نسپرد و در پيکار انقلابی جهت درهم شکستن پنج ستم استخوان سوز و زندگی برانداز ( طبقاتی، ملی، مذهبی، جنسيتی، امپرياليستی) تا واپسين نفس های زندگی فرو گذاشت نکرد و يک وجب هم به عقب برنگشت.

   تاریخ معاصر افغانستان برحق و هرگز دست آورد های تاریخی جنبش انقلابی زنان میهن را که در دهه های چهل، پنجاه و شصت خورشیدی بدست آمده بود؛ با جنايات مشهود غيرقابل انکاری که پس از سقوط جمهوری دموکراتيک افغانستان؛ درزمان مجاهدين ـ طالبان ظلمت پيشه و مزدور، که اکنون به اوج وحشت و بربريت بدتر از عصر حجر رسيده است:

 از تجاوز جنسی و قتل و کشتار بی رحمانه زنان و دختران افشار سيلو؛ تا تيرباران نمودن زنان در ستديوم ملی ورزشی کابل؛

از سنگسار رخشانه نامراد تا قتل فجيعانه دوشيزه فرخنده درزير چشم پوليس وزارت داخله؛

از ازدواج اجباری دختر 6 ساله با مرد 60 ساله تا حامله دارشدن دوشيزه ی صغير ده ساله؛

ازقتل های ناموسی(!) و بريدن بينی وساير اعضای بدن زنان و دختران؛ تا ترورهای زنجيره يی زنان ودختران سخنگو در بيست سال دوره ی اشغال افغانستان توسط امريکا و پيمان تجاوز گر ناتو تا هفت ماه اخير ادامه ی اشغال بوسيله ارتش پاکستان و سلطه ی سياه ترين گروه وحشی طالبان ديوبندی در شهرکابل وساير استانهای کشور؛

از سرکوب خونين تظاهرات مسالمت آميز وحق طلبانه زنان درشهر کابل و اسُتان های هرات؛ بلخ؛ جوزجان؛ فارياب؛ بغلان، کندز، تخار، بدخشان، پروان و کاپيسا، گرفته تا بازداشت، شکنجه، گرفتن اعترافات جعلی و سربه نيست کردن شماری از زنان و دختران آزادی خواه و عدالت طلب در سرزمين اشغال شده ی مان توسط  مليشای پاکستان و مزدوران دد منش طالبی آنها  که طی اين مدت صورت گرفت؛ هرگز و هرگز فراموش نخواهد کرد! 

فرخنده باد هشتم مارچ، روز همبستگی زنان سراسر جهان!

پیروز باد جنبش رهایی بخش و تاريخساز زنان آزاديخواه و تحول طلب افغانستان!

درود و تعظیم به همه زنان مبارز و زنجيرشکن افغانستان، که در خط اول نبرد بر ضد اشغالگران پاکستانی و مزدوران سازمانهای جهنمی " سيا" و " آی. اس. آی" با شهامت می رزمند و حماسه می آفرينند!

نفرين ابدی به روشنفکر نماهای سرخ رنگی که ديروز شعار انترناسيونال را زمزمه می کردند؛ اما امروز يکجا با سوپر فاشيستهای قبيله گرا در زير بيرق سياه طالبان پاکستانی، در رسانه های همگانی، دُهل می زنند و پايکوبی می کنند!

هيأت دبير خانه ی تارنگاشت سپيده دم