متن صحبت رفيق دکتر نظيفه توخی در جلسه انتخاب وی بحيث رئيس

 شورای ائتلاف احزاب و نيروهای ملی و دموکراتيک افغانستان

رفقای ارجمند!

نخست اجازه دهید تا مراتب سپاس و قدردانی ام را بخاطر اعتماد شما جهت اجرای وظایف محولهٔ شورای ائتلاف نیروهای ملی و دموکراتیک طی مدت سه ماه آینده ابراز نمایم.

 رفیق گرامی داکترحبیب منگل، رفیق گرامی سرمند و رفقای محترم دبیرخانه ائتلاف!

شما درمرحله دوم رهبری دورانی ائتلاف، مسئولیت این سازمان پُر افتخار را با وقف زمان، تجربه و دانش به عهده داشتید، به شما و تمام سازمانهای برادر و همسنگران آگاه و شجاع ما قول میدهم که درتحکیم همبستگیِ هرچه بیشترِ ائتلاف نیروهای ملی ـ دموکرات و انجام وظایف درون و برون سازمانی آن با شما یکجا به پیش خواهم رفت. با آرزوی سلامتی و سعادت همیشگی تان تقاضا میکنم  که همچنان بحیث نماینده سازمان خود در دبیر خانه بمانید تا متحدانه و باهم تمام مشکلات را حل کرده بتوانیم.

رفقای ارجمند، شرایط دشوار و استحکام غیر مشروع  یک نظام تاریخ زده تیوکراتیک در سرزمین بلاکشیدهٔ ما از همه می طلبد تا برای نجات مادروطن باهم متحد شویم. رسالت ما ایستادن درکنارمردم مظلوم ما وتبدیل شدن به تربیون بیان آرمان‌های آنان است.

 برای تحقق این آرمان بزرگِ انسانی باید شخصیت ها و سازمانهای چپ دموکراتیک بر سنت های مذموم شخصیت سازی و شخصیت پرستی، انشعاب طلبی ها، خود بزرگ بینی و عظمت طلبی های فردی و جمعی غالب گردند و تفکر نقادِ خرد ورزانهٔ امروزی جای کج اندیشی را بگیرد.

درچنین اوضاعِ دردآور که کارد به استخوان مردم رسیده؛ با دریغ و درد جای اثرگذار و تعیین کنندهٔ نیروهای چپِ عدالتخواه و دموکراتیک خالیست. یقین دارم که همین ائتلاف ما می تواند با خرد، درایت، واقع بینی وهمبستگی باتمام نیروها و شخصیتهای وطن خواه کشور، به بدیلِ قابل اطمینان برای رهبری دموکراتیک مبدل گردد.

جا دارد که از رهبران و صفوف سازمانهای برادر، ابراز سپاس نمایم که با همیاری، هم سنگری، خوشبینی و امید به آینده نگاه میکنند و با حرکت متحدانه، فرداهای روشن را شکل می‌دهند.

افغانستان درآستانه یک فاجعه انسانی قرار دارد و وضعیتِ کشورِ زخمی و جنگ‌زدهٔ ما روزتا روز بدتر شده میرود. با تسلیم نمودن دوبارهٔ افغانستان به گروهٔ تاریک اندیش طالبان توسط ایالات متحدهٔ امریکا وجامعه جهانی، درحقیقت مردم افغانستان گرفتار مصیبتی شده اند که خود مسبب آن نیستند؛ فراموش نمودن و رهایی مردم افغانستان در واقع اشتباه تاریخی ایالات متحدهٔ امریکا و همدستانش محسوب میگردد.

رویکار آمدن دوبارهٔ گروهٔ طالبان باعث گردید تا اقتصاد کشورما نزدیک به فروپاشی گردد؛ عدم موجودیت امنیت غذایی و فقدان امنیت سراسری؛ نقضِ ابتدایی ترین حقوق انسانی و آزادی زنان؛ حیات و کرامت انسانی میلیون ها شهروندِ کشور را تهدید می کند.

درشرایطِی که کشورما و مردم بی دفاع آن از جهات مختلف مورد تهدید، شکنجه، قتل و قتال ونسل کشی اقلیت های  کشور توسط گروه تاریک اندیش و متحجر قرار دارند، مبارزه علیهٔ گروهی که با دانش، نهادهای آموزشی وپیشرفت و ترقی کشور درتضاد اند و نیمی از شهروندان کشور را از ابتدائی ترین حقوق انسانی و اجتماعی محروم نموده اند، حتمی و لازمی است.

یقین کامل دارم که احزاب چپ و میهن پرست بخاطر یک افغانستان آباد و آزاد مبارزه می نمایند، آرمان و هدف همهٔ ما و شما باورمندی به آیندهٔ شگوفان، محو هرنوع نابرابری و فقر درکشوراست.

منافع تمام شخصیت های ملی و مترقی، جوانان و مردم بیچارهٔ ما در استقرار یک نظام عادلانه و دموکراتیک در افغانستان نهفته است، که این امر هیچگاه به تنهایی نمیتواند تحقق یابد.

 درحقیقت ایجاد شورای ائتلاف نیروهای ملی ـ دموکراتیک درشرایط فعلی موهبهٔ است که از یک جهت بخاطر حل مسائل مورد اختلاف میان احزاب و نیروهای مترقی و وطنپرست عمل مینماید؛ ازجانب دیگر برای نجات کشور زخمی ما یک همبستگی همگانی و صمیمانه را بوجود می آورد.

رفقای عزیز! توسعه و تکمیل منظم کمیته های ائتلاف درخارج از کشور و توسعهٔ کمی و کیفی آن با حفظ سُنت تفاهم درعمل، بخش بزرگِ از فعالیت مارا تشکیل خواهد داد وسعی میکنم اقدامات ما درجهت اکمال وظایفی آغاز گردد که در آخرین جلسهٔ دبیرخانه مورد تصویب قرار گرفته اند.

آنچه برای من بحیث یک زن و مادر اهمیت بزرگ دارد تدارک و تضمین جایگاه انسانی زنان در ساختار ائتلاف و درنهایت در جامعه ماست. ائتلاف ما نه تنها سنگر مبارزهٔ عادلانه برای احزاب برادر بلکه جایگاه مناسب سازمانهای عدالت باورِ خواهر،هم است.

امروز این خواهران اند که پیشگام مبارزه عادلانه اند، صدای مقدس مبارزه و مقاومت درمقابل استبداد، گلوی زنانه دارد. باید این حرکت را حمایت کرد و ارج گذاشت.

اجازه دهید در پایان عرض کنم که من افتخار شرکت درجلسات تهدابی ائتلاف را داشتم وشادم که کار جمعی ما ثمره داد و شش ماه اول را با افتخار پشت سر گذاشتیم. در ائتلاف و باورهای اندیشوی و شیوه کار آن ظرفیت بزرگی نهفته است که می‌توان با استفاده از آن روی فضای سیاسی کشور اثر گذاشت و دگرگونی هارا مدیریت کرد.

ما باعظم راسخ به پیش میرویم و سرانجام موفقیت ازآن ما خواهد بود!

به امید آنکه جای جهالتِ قرن را در کشور ما دانشِ آبادگرِ قرن بگیرد!

سپاسگزارم  از توجه شما،

دوکتتور نظیفه «توخی»