متن سخنرانی دوکتور نظيفه توخی

عضوهيأت اجرائيه کميته رهبری نوين حزب دموکراتيک خلق افغانستان

(حزب زحمتکشان افغانستان)

درکنفرانس نيروهای ملی و دموکرات افغانستان

رفقای ارجمند، شرکت کنندگانِ محترم در نشست امروزی!

اجازه دهید صحبت مختصرم را به نمايندگی ازهيأت اجرائيه کميته رهبری نوين ح. د.خ. ا (ح. ز. ا) از بیان دردهای که از چند دهه بدینسو مردم مظلوم کشور زخمی ما آن را متقبل میشوند، آغاز نمایم.

از دردهای کودکانی که دراین زمستان سخت با شکم گرسنه درخانه های سرد میخوابند؛ ویا از دردهای اطفالی که آرزوی رفتن به مکتب را دارند؛ ولی مجبور اند جهت بدست آوردن پول ناچیز بخاطر اعاشه خانواده هایشان به کارهای شاقه و ثقیل بپردازند؛

 از دردهای زنان بیوه ای که حق کار و آزادی ازآنها سلب شده و بخاطر سیر ساختن شکم کودکان شان رنج میبرند؛ یا از دردهای دوشیزه گانی که از حق کار و تحصیل محروم شده اند ویا از دردِی که هموطنان ما از اثرسلب آزادی های شخصی و اجتماعی متقبل شده اند.

چگونه میتوان دردِ جوانانی را که از بیکاری و بی سرنوشتی رنج برده و به مواد مخدر رو می آورند، و درد پدر بی بضاعتِ را که بخاطر تغذیه اطفالش مجبور به فروش جگرگوشه اش میگردد، به تصویرکشید.

قلبم مالامال از غم و اندوه بخاطر کشور زخمی ام وهموطنانم که مجبور اند زنده بمانند، رنج و مشکلات را متقبل شوند، از تپش دارد می ایستد.

خلاصه، رفقای گرامی از کدام درد و رنج اولتر صحبت کنم؟ از رنج و دردِ فقر، بیچاره گی و نا امنی و یا سلب حقوق حقهٔ انسانی مردم ما؟

تا چه زمانی باید رنج و غم مردم را تماشا نمود و کاری برای رهایی و نجات آنها که رسالت ایمانی و وجدانی همهٔ ما و شما است انجام ندهیم و صرف نظاره گر باشیم؟

من منحیث یک مادر، یک خواهر و سرانجام منحیث یک زن افغان از شما بزرگواران و عزیزان قلبأ تقاضا میدارم که دیگر نظاره گر نباشیم؛ دیگر از رنج های مردم ما صرف یادآوری نکنیم؛ بیائید از حرف به عمل گام برداریم و بالاخره دردهای را که هموطنان ما طی چند دهه متقبل شده اند و ما آن را با پوست و استخوان خود درک و احساس نموده ایم، التیام بخشیم. 

بیايید بیشتر ازاین سکوت ننمايیم و توانمندی و قدرت خود را بی ارزش و نادیده نگیریم؛ ما حق خودرا طلب میکنیم، حق انسانی که بایست همه از آن برخوردار باشند.

همه میدانیم که هیچ یک از احزاب و جریان های سیاسی به تنهایی قادر نیستند که مردم مظلوم و کشور زخمی ما را از مصیبتی که در آن غرق شده اند، نجات دهند.

مردم افغانستان ازاین وضعیت ناگوار وتداوم آن به ستوه امده؛ کارد به استخوان شان رسیده؛ آنها خواهان تأمین خواسته های برحق و بهبود شرایط زنده گی شان اند.

 توده های وسیع مردم و بخش اعظم از نیروهای ملی، مترقی و سازمانهای اجتماعی خواهان استقرار یک دولت نیرومند ملی، دموکراتیک، قانونمدار وباورمند به ترقی وعدالت اجتماعی می باشند.

درکشوری که مردم بیچارهٔ آن از جهات مختلف تحت ستم اند، یگانه راه نجات، اتحاد و همبستگی تمام نیروهای ملی و مترقی میباشد و دروضعیت فعلی کشورما، ائتلاف نیروهای ملی ـ دموکرات افغانستان منحیث سمبول ویا یک نهاد، جهت همبستگی و اتحاد نیروهای ملی و وطنپرست درکشورِ کثیرالملیتی ما موهبتی است که از آن به شیوهٔ عالی بایست استفادهٔ همه جانبه و مؤثر صورت گیرد.

رفقای گران ارج!

 بیايید بپذیریم، از اثر اختلافاتِ که طی بیشتر از دو دهه میان یک عده ازنیروهای مترقی وجود داشت، سبب گردید تا ما دربرابر هم قرار گیریم و بر علیه همدیگر بنویسیم و صحبت نمائیم؛ ولی سوال اینجاست که نتیجهٔ آن چه شد؟ هیچ، بجز از اینکه دشمنان وطن و ارتجاع منطقه از آن استفاده اعظمی نموده، تیل درآتش ریختند، ابعاد اختلافات را میان گروه های مردم حادتر و عمیق تر ساختند.

کشورهای که بخاطر اهداف شوم شان در افغانستان حضور یافتند و مداخله نمودند، به کمک دست نشاندگان و خائنین داخلی توانستند میان مردم از نظر قومی، زبانی و مذهبی تفرقه ایجاد کنند و کشور ما را با هزاران مصیبت دچار سازند.

بیايید اختلافات را کنار گذاشته و صادقانه بدور شورای ائتلاف نیروهای ملی ـ دموکرات افغانستان بخاطر گذاشتن نقطه پایان بر رنج های مردم بسیج شویم. ما بیش ازحد رنج کشیدیم.

همه میدانند که پیروزی و توانمندی ما در اتحاد و همبستگی ماست؛ در برابر توانمندی و نیروی مردم و توده ها هیچ حکومتی نمیتواند مقاومت کند. حال زمانِ کنار گذاشتن اختلافات و خورده گیری است.

 حال زمان مبارزه بخاطر هدف مشترک که همانا سقوط حکومت متحجر و تاریک اندیش طالبان است، میباشد. نیرومندی و قوت ما در اتحاد و همبستگی ما است زیرا مردم و توده ها همیشه برگهٔ برنده دارند.

هدف و دشمن ما مشترک است؛ ما بایست منحیث نیروهای ملی و دموکرات بیشتر از هر زمان دیگر درامر ایجاد اتحاد تمام نیروهای ملی و وطنپرست تلاش جدی مبذول داریم. برعلاوه نقش و وظایف اساسی که شورای ائتلاف نیرو های ملی ـ دموکرات افغانستان

در برقرار ساختن اتحاد و وحدت میان احزاب، شخصیت ها و بالاخره توده ها دارد، را نباید نادیده گرفت. زیرا این امر نهایت مهم و ارزنده است، ما باید از تاریخ بیاموزیم.

درشرایط واوضاع پیچیدهٔ فعلی که کشور ومردم ما باهزاران بدبختی و مصیبت مواجه اند، ضرورت اتحاد وهمبستگی میان احزاب ترقيخواه و تحول طلب، توأم با ساير نیروها و گروه های پراگندهٔ دموکراتیک و عدالتخواه، در شورای ائتلاف منحیث یک پروسهٔ اجتناب ناپذیر شناخته میشود.

درک دقیق این ضرورت از اهمیت بزرگ استراتژیک برخوردار بوده، خواهان عمل هدفمند درمطابقت با خواست نیرومند زمان است و نباید صرف با خوشبینی محض درحرف باقی بماند.

حزب ما پیشنهادات و نظریات مشخص درمورد خطوط اندیشوی و کار شیوهٔ ائتلاف دارد که سعی خواهیم نمود تا آن را طی یک هفته به  کمسیون توحید ائتلاف بسپاریم.

ـ به پیش در راه اتحاد و همبستگی تمام احزاب ترقيخواه، نیروهای ملی و دموکرات کشورما!

سپاسگزار از توجه شما!