اکادمیسن دکتور اسد الله حبیب

حبیب مردم افغانستان

بزرگ مردیکه خورشید وجودش درغروب افتاد

افق بر علم و آثارش، طلوع جاودان دارد

عبدالوکیل کوچی

درست یکسال قبل جنبش فرهنگی وداد خواهانه افغانستان بهترین فرزند نستوه وشخصیت آزاده ی خود را از دست داد.

دریغا، که زنده نام اکادمیسین داکتر اسد الله حبیب، همچون خورشید کلام وادبیات قرن ما در آسمان فرهنگی افغانستان غروب کرد.

بدین مناسبت بهترین شادباشهای خویش را بروان پاک استاد فقید وعمیق ترین همدردی خود را به پیشگاه باز مانده گان محترم آن و جنبش فرهنگی مردم افغانستان ومنطقه تقدیم داشته خاطرات تابناک استاد فقید را گرامی میداریم.

دوستان محترم شخصیت علمی وابعاد کهکشانی استاد حبیب فقید در صدها جلد کتاب واثر نمی گنجد، مگرتابش صدها کهکشان را میتوان دریک صفحه هم به تصویر کشید.

قدر مسلم آنست که مرگ تابش خلاقیتها وآثار بجامانده از شخصیتهای بزرگ را چون علما ،ادبا وسروران قلم همانند بیدل، مولانا، حافظ ،سعدی، خیام،البیرونی،ابن سینا، غزالی، نظامی، سید جمال الدین افغان، پیر روشان، رحمان با با، مجذوبها، مفتونها، کاکرها و همچنان نوایی ها،اقبالها،دهلوی ها، مظفری ها، بلخیها،کاتبها وبالخاصه حبیب ما وسایر بزرگان روشنگرا را هرگز نمیتواند خاموش سازد؛ بلکه آنها درآثاروافکار پربار شان طلوع جاودانه دارند.

دوستان گرامی ابعاد شخصیت استاد اکادمیسین داکتر اسد الله حبیب بسیاروسیع وگسترده تر ازیاد گرامی شان است.

این عالم شهیرودانشمند بزرگ شخصیت اول تحصیلات عالی کشور، بیدل شناس منطقه، ادیب وادب شناس جهانی ونویسنده ی توانا، استاد، مبارز، دادخواه وبالاخره یک مکتب ویک کتابخانه بزرگ صاحب هزاران گنج و ارزشها ی علمی وتاریخی بوده است، که غروب وجودش هم تابش وتجلای جاودانه آن را نمیتواند ناپدید کند.

 روانشاد داکتر اسد الله حبیب بمثابه یک شخصیت ملی وبین المللی نیم قرن عمر پربار خود را در راه روشنگری، تحقیق و پژوهش، پخش علم ودانش ونوشتن کتاب ها وآثار علمی وقف خدمت نموده است، که بتاسی ازآن صدها جلد کتاب، مقاله ومضمون،داستان، لکچرها، سخنرانیهای علمی در کشورهای ایران، افغانستان، تاجکستان و مجالس ومحافل بین المللی وهزاران شاگرد ودانش آموزان ورهروان راه علم ودانش درکشورهای آسیایی وسایر ملل جهان از آن بجا مانده است.

دوستان محترم! چیزیکه مکتب واندیشه استاد اسد الله حبیب را نسبت به دیگر علما متبارز ومتفاوت میسازد، هما نا خلاقیت فکری واثرگذاری پرشورآن برارزشهای انسانی،انسایت وانسان نوین است، که با تحقیق علوم وکاوش معجزه آسای گنجینه های قدیم علوم وپیوند آن با دیالیکتیک زمان، راه بشریت رابسوی نور وروشنی باز نموده وقبل از همه فرهنگ بیدل شناسی را تابش جاودانه بخشیده است.

دوستان محترم! ما بخاطر دعا بروان پاک استاد فقید وارجگذاری به شخصیت، کارنامه ها وخاطرات بیاد ماندنی آن جاوید نام جمع شدیم؛ به نظر بنده بهترین حرمتگذاری بروان پاک وگرامیداشت خاطره های تابناک استاد فقید همانست که راه صرات المستقیم وروشن آن را که تابش بزرگی به جغرافیای انسان وسرزمین انسانیت داشته است، تعقیب نماییم.

 زیرا راه وآموزه های استاد حبیب فقید به جعرافیای زمان ومکان محدود نبوده و مبرا از امراض کودکانه وگرایشهای عقبگرایانه بوده و خورشید کلام حبیب همواره درجغرافیای بزرگ انسانیت میتابید.

 ازین رو فرهنگ انسان محوری درالویت آموزه های مبارک ایشان قرارداشت:

 «چون زر شدی بفرق کسی تاج سر مباش»؛ راه حبیب؛ راه علم، عدالت، وحدت، تواضع وهمدلی بود.

 بنا بر آن حبیب مردم افغانستان در ساحه علم ادب، خورشیدی بود، که همه جا یکسان میتابید:

خورشید همان بود، که یکسان تابید

هم بر خس وخار وهم درگلستان تابید

باران کلام زنده گی ساز، وزآن

برشهر ودهات ودشت، یکسان بارید

روانش شاد، نامش جاودان!