داکتر اسد الله حبیب، حبیب مردم افغانستان

تابش گهرباری ازتابنده گی های مردم افغانستان در چرخش غروب.

دوسال قبل يکی از ستاره های پردرخشش فرهنگ وادبیات ازآسمان فرهنگی کشورما درگردش زمان به نهان رفت. جنبش روشنگری ،کانونهای فرهنگی واکادمیک افغانستان به تاریکی نشست.

بلی! دوسال قبل مردم فرهنگ دوست افغانستان ،انجمنهای علمی وفرهنگی ومجمع عمومی سروران قلم ونویسنده گان عالی افغانستان استاد سخن وقلم رادر آسمان ادبیات وفرهنگ افغانستان ازدست دادند.

مرگ نا بهنگام اکادمیسین زنده یاد دکتر اسد الله حبیب؛ حبیب مردم افغانستان برای جامعه فرهنگی افغانستان ومنطقه یک ضایع بزرگ وجبران ناپذیربحساب می آید.

 بلی ازدست دادن چنین شخصیتی که نظیر وهمسطح اش از شمار انگشتان انسان دربسا جوامع کمتر باقی مانده است. بنا بر آن تحمل نبود آن بسیار دشوار وپرکردن خلای علمی آن ستاره تابناک قرن بیستم علوم وادبیات افغانستان اگر نا ممکن نباشد بدور از امکانات خواهد بود. زیراکه استاد اکادمیسین داکتر اسد الله حبیب در واقعیت امر مکتبی بود ملهم از آموزه های ادبی وفرهنگی مجهز با جهانبینی علمی، با اندیشه وارزشهای عالی خرد انسانی که بخاک سپاری آن شخصیت بزرگ مرد ادبیات وعلوم در واقع دفن یک کتابخانه ی بزرگ بزیر خاک تلقی میشود.

شخصیت استاد اکادمیسین داکتر اسد الله حبیب ابعاد گسترده ونمونه های بزرگی از مظاهر عالی انسانی داشته که قلم از تعاریف ومعاریف آن عاجز میباشد ودر بحث حاضر نمی گنجد. زیرا استاد اسد الله حبیب، بمثابه دانشمند علوم فلسفی ومظهرفرهنگ معاصر ادبی وایجاد گر مکتب ادبیات شناسی، مرکز عالی بیدل شناسی، ویکی از دانشمندان شناخته شده ی جهانی در بخش فلسفه، علوم ادبیات، تاریخ وسایر جهانبینی علمی در افغانستان، منطقه وجهان بود، که همانند خورشید فروزان در همه جا می تابید.

خورشیدی  بود که هر کجا می تابید

چون  ابر ادب در همه جا می بارید

تا بیدن آن در همه جا یکسان  بود

باریدن آن بدشت وباغ همسان بود

جریان پیشرفتهای علمی حضور پرشور واکادمیک استاد در گستره ی دانشهای بشری و کانون پژوهشهای ادبی ،علمی ،فرهنگی وسایر بخشهای علوم در کشورهای منطقه ،جهان ومجامع بین المللی بازتاب گسترده داشته است.

داکتراسد الله حبیب، منحیث استاد ادبیات وعلوم، شاعر توانا، اندیشمند عدالتخواه، ملهم از ارزشهای نوین تفکرانسانی ویکی از اساسگذاران مکتب بیدل شناسی افغانستان،محقق بزرگ، رئیس عالی دانشکاه یا پوهنتون افغانستان، هزاران هزار رهروان علم ودانش را مجهز به علم واندیشه ی انساندوستی وارزشهای انسان نوین تربیت وپرورش داده است.

افتخار مندانه باید گفت که آثارآفرینشهای گرانبهای علمی وادبی وگنجینه ی بزرگ مقالات ومضامین آن ابرمرد دانش، در دانشگاهای منطقه وجهان تدریس میشود.

دانشمند حبیب بمثابه حبیب مردم افغانستان، این شخصیت گهربار تاریخ با آفریده های علمی وحضور خود در مجالس و محافل علمی منطقه یی وجهانی چراغ افتخارات تاریخی مردم افغانستان را، فروزانترمی ساخت وپرچم اندیشه های علمی واکادمیک را دربلندای کاخ سخن، اٰرزوها وآرمانهای مردم افغانستان برافراشته نگهداشت؛ ازآن رو،  مورد احترام، تعظیم و استقبال جهانیان قرارگرفته است.

چنانچه انتشارصد ها اثر علمی وآفرینشهای اکادمیک دکتر حبيب درصفحات زرین ادبی و فرهنگی وکانونهای بزرگ علمی وپژوهشی درمراکز عالی علمی واکادمیک ثبت زرین تاریخ گردیده است.

 استاد اسدالله حبیب با اکمال دوره تحصیلات عالی وپژوهشهای اکادمیک نیم قرن عمر پربار خود را در راه روشنگری واندیشه ی عدالتخواهی وتدریس مفاهیم علمی وقف نمود وهزاران انسان از نسل نوین کشور محصول آموزه های جاودانه ی زنده یاد دکتر حبیب میباشد.

خدمات علمی ، اجتماعی، فرهنگی استاد حبیب دربخش فرهنگ وادبیات و تلاشهای های مردم دوستی آن بوکالت از مردم شریف افغانستان درپارالمان کشور وتابشهای علمی وی بمثابه ی پیشوای عالی ترین مقامات عالی وتحصیلی کشور، پیشوای اتحادیه نویسنده گان وژورنالیستان کشور وعضو پیشتاز اکادمیک علوم افغانستان جایگاه شخصیت نستوه وپیشتاز علوم عصر نوین افغانستان درافق افتخارات علوم اکادمیک جهانی قرار دارد.

بنابر آن افتخار مندانه باید گفت که اکادمیسین داکتر اسد الله حبیب، این حبیب مردم افغانستان اگر جسماً درمیان ما نیست؛ اما روحاً در نام بزرگ وجاودانه ی خود؛ در آثاروآفرینشهای بینظر واکادمیک خود؛ در مکتب عالی بجا مانده ی خود؛ در قلم ودانش ومطبوعات خود؛ دراندیشه عالی وخرد والای انسانی خود؛ در ذهن وقلب ودماغ هزاران دانش آموز تحصیلات عالی وپرورده گان نسلهای نوین علمی وآموزشی ميهن مان، زنده است و در فضای فرهنگ و آسمان ادبی وفرهنگی مردم فرهنگ دوست وفرهیخته ی افغانستان، منطقه وجهان تابش جاودانه دارد. 

بنابر آن از ژرفای اصول واعماق واقعیتهای زنده ی تاریخ باید گفت که چنین شخصیتی بی بدیل وکم مانند را نمیتوان به مرگ نسبت داد. زیرا صدایش، کلامش، نوشته وآثارش،مکتب اش، درس وآموزه هاوآفرینشهایش، ورقپاره هایش،کتابش، مجله واخبارش،کلمه وکلمات درسهایش همه وهمه ثبت زرین تاریخ علوم وادبیات عصر ما گردیده وبا نام جاودانه اش جاودانه گی دارد.

داکتر اسد الله حبیب در وجود آثار گرانبها و میراث فرهنگی خود داهیانه سخن میگوید وبا صدها هزار مخاطبین علمی وفرهنگی خود از طریق آثار وآفرینشهای بجا مانده اش کلام گهربار علوم ودانش بشری را میرساند. پس او هرگز نمرده؛ بلکه زنده است وکاخ سخنانش پابرجاست.

نگارنده ی اين قلم، حدوداً دهسال قبل در یکی از محافل فرهنگی ادبی در رابطه به بیدل شناسی زنده یاد استاد حبیب افتخار حضور داشتم ودر سخنان خود گفته بودم که فرهنگیان وادب دوستان، حضرت بیدل رادر هندوستان، شیخ سعدی وجناب فردوسی وپیر حافظ وحکیم خیام رادر ایران جستجو میکردند وما با احترام وافتخارات بی پایان بروح پاک آنها دعا میفرستیم. اما حالا درمیهن ما شکرخدا هم بیدل داریم ،هم فردوسی وهم سعدی،حافظ وخیام وصایب،همه در وجود استاد گرامی داکتر اسد الله حبیب جمع ومتمرکز است.

روانش شاد؛ مکتبش پر رهرو؛ يادش گرامی و نامش جاودان باد!

نام والا  گهر  و عالی ا ستاد  حبیب

تا ابد زنده وجاوید درخشان  با قیست

آن اگر درسفر جسم خود از دیده برفت
لیکن اندر دل ما  در قدم جان با قیست

گر ازین  کهنه رباط  ستم آباد  برفت
در نو آباد گهر سینه ی انسان با قیست

گرزسرمای سیه جرده آن خطه  برفت
در بهار ادبستان  فروزان  باقیست

گربرفت از نظر؛اما اثرش درهمه جا
بخصوص هند،ایران، تاجکستان باقیست

  خلص آنکه گرغروبید چوخورشید مگر
در اثرهای افقتاب خرآسان  با قیست

 گردهند نسبت خورشیدغروبش بزمین

نه چنان؛ بلکه باچرخش دوران باقیست

نام زیبای حبیب است همی  ورد زبان
تا جهانست، نامش به دل وجان باقیست
با عرض حرمت

عبدالوکیل کوچی