زنده یاد ببرک کارمل چهارده سال پیش  جاودانه شد!

بخش اول

اکا دمیسین  دستگیر  پنجشیری

         درباره نقش شخصیت، پیشینۀ کار زنده گی ومبارزۀ زنده یاد ببرک کارمل همه صفوف وکادرها ومردم افغانستان، دوستان، مخالفان و دشمنان حزب دموکراتیک خلق افغانستان به درجات متفاوتی آگاهی دارند. این رهبر پیگیر در یک برهۀ تاریخ زنده گی  پر جوش وخروش حزب دموکراتیک خلق، درپارلمان، بیرون پارلمان و دردوران حاکمیت خلق وگسترش جنبش  جوانان، زنان و زحمتکشان کشور، علی رغم  سنگ اندازیهای آشکار و پنهان واپسگرایان  منطقه وامپریالزم جهانی، گامهای استواری بسود تحولات دموکراتیک جامعه مستعد به تکامل ما برداشته اند وباور دارم که با پیدایی یک فضای روشن زنده گی کار و مبارزه ، روزتاروز شناخت توده ها ازین دولتمرد آ گاه میهن وکارنامه های ترقیخواهانۀ ایشان گسترده تر وژرف تر میشود.

          بادرک این واقعیتهای زندۀ تاریخی ، من به این باورم که درحال حاضر بهترین یاد وبود اززنده یاد رفیق کارمل و دیگر رهبران ما، همانا بزرگداشت از کارنامه ها، آموزشها  و اندیشه های پیشرو وپاکیزه نگهداشتن آرمانهای انسانی و میراثهای معنوی و سیاسی ایشان از تحریفها و تصرفهای ناهنجار جعلکاران تاریخ و دشمنان سوگند خوردۀ زحمتکشان میهن میباشد.  بنابرین توجه شمارا به عمده ترین نکات سخنرانی ببرک کارمل جلب میکنم که درست چهل وسه سال پیش؛ پس از اعلان انشعاب حفیظ الله امین، در 14ثور 1346 خورشیدی ، در پلنوم  وسیع کمیته مرکزی وفعالان حزبی ایراد کرده بوده اند.

         بیاد باید آورد که متن قلمی این سند را علی رغم سه بار حملۀ  پولیس برمنزلم و دستبرد بر دست نوشته هایم ( دردوران محمد ظاهرشاه، سردارمحمد داود و دکتور نجیب الله )  به همت کارگران فساد ناپذیر دیارم از گزند باد وباران، افراطکاریهای مستبد انه و کنجکاویهای بی مزه باشه های دست آمیز دستگاه شکنجۀ دکتورنجیب الله ، درامان نگهداشته ام .

       اینک این بار سنگین امانت تاریخ را درپایان عمر، به وارثان شایسته و ادا مه  دهنده گان  راه و رسم نبرد عادلانۀ زنده یاد ببرک کارمل ؛ بویژه به رفیق واحد فیضی گردانندۀ  فرهیختۀ  تارنمای وزين " سپیده دم " ، به فعالان فساد ناپذیر حزب دموکراتیک خلق افغانستان ، می سپارم تا از گرهگاهها ی تضادهای درون جمعیت دموکراتیک خلق وانگیزه های انشعاب 14ثور 1346 خورشیدی  آگاهی بیشتر، دقیقتر  و ژرف تر بیابند ودرفش آرمانهای پیشرو رهبران وشهیدان حزب دموکراتیک خلق را، درافغانستان مستقل، متحد، دموکراتیک و تجزیه ناپذیر و در شرق مسلمان؛ خراسان باستان و همه قاره های سیاره ما، برافراشته نگهدارند! باید دانست که  دراین  مقاله ، سخنان ببرک کارمل درمیان  ناخنکها  گرفته میشود .

تد ویر پلنوم وسیع کمیته ء مرکزی  جمعیت دموکراتیک خلق ( اکثریت  )

        نخستین پلنوم وسیع کمیته مرکزی جمعیت  دموکراتیک خلق ، در 15عقرب 1346 خورشیدی برابر به ( 7نوامبر 1967 ) ، درشهر کابل تشکیل گردید.

      ببرک کارمل رهبر جناح اکثریت  جمعیت دموکراتیک خلق ، بیانیه ء اساسی  پلنوم وسیع کمیته ء مرکزی را  " زیر عنوان  " تیزها  " (  منطق ) "  وظایف تاریخی ما  " تقدیم  کرد "    و مورد غور ، تایید  و تصویب قرارگرفت  .

      دراین پلنوم وسیع اعضای اصلی و مشورتی کمیته مرکزی، اعضای کمیتۀ ولایتی شهرکابل  ، مسؤولان کمیته های  سازمانهای جمعیت دموکراتیک خلق، ازجمله  سازمانهای اتحادیه ء کارگران، زنان ،  محصلان  (دانشجویان )  اشتراک داشته بودند .

      احکام " وظایف تاریخی ما "، پس از مرام " جمعیت دموکراتیک خلق "  نخستین کارخلاق  این جمعیت بوده است .

    درپایان ازهمه نیروهای ملی، دموکراتیک وترقیخواه افغانستان صمیمانه تقاضا شده بود "  تا به شیوه ء رفیقانه انتقادها ، پرسشها، نظرات اصلاحی وتکمیلی خودرا، به مقصد تصحیح تیزها ی" وظایف تاریخی ما " به آدرس جمعیت دموکراتیک خلق گسیل بدارند . "

               و ظایف تاریخی جمعیت دموکراتیک خلق افغانستا ن :

-  درباره ء جمعیت  دموکراتیک خلق، پیدایی انشعاب  درآن ؛

-  نخستین تیزها ومنطق  دستورالعمل ها و شعارهای پلنوم وسيع (اول ) کميتۀ مرکزی ( اکثريت ) جمعيت دموکراتيک خلق افغانستان.

          پیشگفتار: 

         " افشای سازمان جاسوسی امریکا ( سیا ) ازطرف یکی از اتباع افغانستان ومداخله ء بیشرمانه ء این  سازمان در امور داخلی کشورهای جهان از جمله درکشورما ، درحقیقت امر اعلان آشکار مداخله ء امپریالزم درافغانستان بود که مردم آزا دیخواه نیروهای وطنپرست ملی   وترقیخواه جامعه را سخت تکان داد وبه غرش در آورد ...."

        " جمعيت دموکراتيک خلق افغانستان، يگانه جمعيت نيرومند ملی و پيشاهنگ طبقه ء

 زحمتکش " دراین برهه ء تاریخ " اگر از یکسو به مثابه پیشاهنگ نهضت  ملی ودموکراتیک جامعه ضربات پیهم به پیکر استبداد  ،ارتجاع  ومیراثخواران استعمار وارد کرد طبعا  ازسوی دیگر خودرا با واکنشها،  حملات  وتوطیه های ارتجاع داخلی ونیروهای سیا ه خارجی مواجه ساخت ". جنبش نجات بخش دموکراتیک ملی میهن ما، بویژه  در دوران استقلال (1919 )   افغانستان، بنابر توطیه های ارتجاع سیا ه  واستبداد استعماری و ایجاد تفرقه ازیکسو وشوربختانه  به علت اشتباهات  رهبران از سوی دیگر پیوسته  به شکستهای سنگینی  روبه روگردید.

        انشعا ب جمعیت دموکراتیک خلق نیز یکی ازهمان توطیه های محیلانه ای بود که در روند مبارزات دلیرانه  جنبش ملی  ودموکراتیک جامعۀ ما ازسوی محافظه کاران کهنه  ونو انگلیس وامریکا واقمارعربی و پاکستا  نی آنان دریک برهۀ مشخص تاریخی کشورعزیزما چیده شد.

         رهبری (اکثریت ) جمعیت دموکراتیک خلق، پس از نشر وپخش مرامنامۀ جمعیت ، توقیف جریده ء خلق ارگان مرکزی جمعیت ، توطیه ترور نیروهای ارتجاع علیه فرکسیون ج  .د    .خ  درشورا ( ولسی جرگه ) وتظا هرات عظیم شهریان کابل وتعطیل ولسی جرگه  برای یک هفته به منظور تأمین مصئونیت وکلای شورا ودفاع  از فرکسیون ج.د.خ ؛ بارها به کمیته مرکزی خاطر نشان کرده بود که  " نقشه ء توطیه ارتجاع خارجی وداخلی علیه جمعیت ما  ، ایجاد انشعاب در داخل جمعیت  است ". 

        رهبری اکثریت جمعیت روی این اصل  پافشاری میکرد که " یک سازمان سیاسی طراز نوین  طبقه زحمتکش ودارای تیوری مترقی وجها ن   بینی علمی ، بدون  یک اساسنامه ای   که  اصل عمده  و رهنمای  ساختار  تشکیلاتی آن  مرکزیت -  دموکراتیک باشد ؛ نمیتواند که بصورت صحیح انکشاف کند و شایسته گی پیشاهنگی طبقۀ زحمتکش افغانستان وعالیترین شکل سازما نی وسیاسی آنرا  داشته باشد ومسئولیت  تقویت  نهضت دموکراتیک ملی افغانستان را دراین مرحلهء تاریخی به عهده گیرد ". 

      در روشنایی رهنمودهای کنگره ء مؤسس ( کنگرهء اول ) باید اساسنامۀ جمعیت  از سوی کمیتهء مرکزی  طرح وتطبیق میشد .

        این  پیشنهاد بویژه  پس از نشر ا سا سنا مه ء  " حزب مترقی دموکرات " حکومت محمد هاشم میوند وال  درجریده ء رسمی ، از سوی رهبری اکثریت  درکمیتهء مرکزی مطرح گردید.

         دوسال تمام ، پلنوم کمیته ء مرکزی هرهفته یک بار دایر میشد؛ زیرا مدافعان حفیظ الله امین رهبری خودرا درمیان اعضای اصلی کمیتهء مرکزی در اقلیت میدیده اند. پس از بیش ازدوسال  تعلل بهانه تر ا شی ومقاومت  سرانجام فیصله به عمل آمد تا مسوده ء اساسنامه مهیا  گردد.  برای انجام این امر کمیتۀ مرکزی جمعیت دموکراتیک خلق کمسیونی  را تعیین کرد؛ این کمسیون به رهبری  ببرک کارمل، جاودان یاد محمد طاهر بدخشی، دستگیر پنجشیری و دکتور شاه ولی  "  طرح اساسنامه را پس از سه ماه مباحثه مشاجرات وبرخوردهای جدی تنظیم نمود واین طرح   سرا  نجام در آغاز سال 1346 خورشید  ی از سوی اعضای اصلی کمیته  مرکزی مورد تصویب مقدماتی قرارگرفت و چنین پیشنهاد شد که پلنوم کمیته مرکزی دایر شود و طرح نها یی  اسا سنامه تصویب گرد د .... "

    " - با بازگشت  مرحوم محمد هاشم میوندوال از سفرامریکا مسأله مداخله ء سازمان جاسوسی ایالات متحده امریکا ( سیا ) در امورداخلی کشو ما چون بمبی منفجرشد؛ مجلس  شورا، مراکز تعلیمات عالی دانشگاهها ، نیروهای ملی ودموکراتیک و ترقیخواهان شهرکابل بصورت عمومی به جنبش آمدند؛

   - گرانی قیمت غله وقحطی درگوشه گوشهء کشور فریاد مردم را بلند کرد، قیمت  یک  سیر گندم به 150 افغانی رسیده بود، ناخورسندی در دانشجویان  دانشگاه  کابل احساس میشد ".

نهضت کارگران اگرکه پهنا وژرفای لازم نیافته بود؛ ولی دورنما ی رشد اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آنان بیش ازدهقانان بیسواد روستاها روشن تر به نظرمیرسید.  موجز اینکه  نیروهای  واپسگرای داخلی وخارجی  به گونه حیوانا ت درنده وحیله گر ، ازیکسو علیه ج د.خ چنگ و       دندان نشان میدادند  واز سوی دیگر به مقصد منفجرساختن جمعیت ازدرون درهمه عرصه های  مبارزه  اجتماعی، ملی، اعتصابی وسیاسی کشور تلاشهای موذیانه میکردند. به یک سخن سکون پرستان کژآهنگ کشور با استفاده ازین هوا وفضای  بحرانی و آشفته ،  به ایجاد انشعاب توفیق یافت؛ اگرکه  عوامل  انشعاب فراوان است  و دربخشهای آینده این اعلامیه ،   پیرامون  آن  به تفصیل  گفتگو  خواهد شد؛ به یک سخن  "  عمده ترین عامل انشعاب جمعیت  دموکراتیک خلق   پشت کردن به گوهر مرکزیت ـ دمو کراتیک ،  مطلق کردن  مرکزیت،  تمکین  نکردن به اصل تبعیت اقلیت از اکثریت  و بدعت  مسأ له  انتصاب  در جمعیت ما  ...  بوده است " ولی  "  جمعیت  دموکراتیک خلق " ( اکثریت ) به  انتصاب ومرکزیت  فاقد  گوهر - دموکراتیک   تمکین نکرد و سرانجام  کمیته مرکزی به  اکثریت اصولی واقلیت غیر اصولی منشعب شد " .

         کمیتۀ مر کزی ( اکثریت )  جمعیت دموکراتیک خلق ، این انشعاب  را  که به شیوۀ غیر اصولی ومغایر موازین  اساسنامه ازسوی رهبری اقلیت  ج.د.خ بر کمیته مرکزی اکثریت  ح.د.خ تحمیل گردید، از یکسو  با نهایت تأثر می نگریست؛ ازسوی دیگر آنرا نشانه رشد آگاهی  وبلوغ  اکثریت می پنداشته است ودر راه وحدت کلیهء محافل وعناصر ترقیخواه کشور  درداخل وخارج کشور، بویژه باآن اعضای جمعیت که درنتیجه انشعاب راه  وزنجیر اصول را گمکرده بوده ، از هیچگونه تلاش پرامیدی دریغ نه  میکرد ه اند  وبرای تحقق  این امر حیاتی  خواه  بصورت  تبادل نظرهای فردی یا گروهی ، خوا ه  درصورت ایجاد کنفرانسها  و جلسات مشورتی  ومفاهمه متقابل  نیروهای  ترقیخواه،  درهرکجا  بدون تنگ نظری  وبهانه تراشی ، تعلل بی پایه  وخُرده  گیری و با فروتنی انقلابی،  فرایند اتحاد  ووحدت ایده ئولوژیک وسازمانی را آهنگ  شتابنده می بخشید .... "

  ببرک کارمل رهبر( اکثریت) ج.د.خ یک باردیگر درعمل ونظرجمعیت خودرامعرفی کرد که :

    " ج.د.خ ، پیشاهنگ طبقۀ زحمتکش افغانستان وعالیترین شکل سازمانی وسیاسی آن است؛

  ـ ج.د.خ. ( اکثریت ) برمبنای اتحاد داوطلبانه ء نیروهای پیشرو  و آگاه  خلقهای افغانستان به ویژه برپایه اتحاد داوطلبانه  کارگران ، دهقانان  ، پیشه وران و طندوستان  وروشنفکران و ترقیخواهانی استوار است که  : " مرامنامه   نشرکرده ء شمارهء اول ودوم جریدهء خلق"  واساسنامهء آنرا قبول ودرراه   تحقق آن مبارزه  میکنند؛  

- ح. د. خ. ( اکثریت ) افغانستان ، درهمه احوال واوضاع ، خودرا درپیشگاه وطن عزیز خود ومردم افغانستان  مسئول میداند ؛ با تشخیص این وظایف مبرم ازمنافع تمامی طبقات وقشرهای ضد استبداد ی، ضد واپسگرایی ، ضد ستم ملی ، ضد امپریالستی کشور دفاع  ودر راه  تطبیق ارزشهای دموکراتیک قانون اساسی واستقرار دولت سیکولار دموکراتیک، متحد ، مستقل  پارلمانی وایجاد  جبهه ء متحد ملی – دموکراتیک فعالانه  تلاش میورزد.

     براساس تحلیل وضع اجتماعی( 45 سال پیش از امروز )  و د رک قانون عینی تکامل  جامعه ء ما "   هدف عمدهء ا ستراتیژیک ج.د.خ. ( اکثریت ) دران مرحله ء تاریخی ،  به پیروزی رسانیدن نهایی نهضت دموکراتیک ملی ،  حکومت  دموکراسی ملی وتعقیب راه رشد غیر  سرمایه داری که محتوای اساسی آن عبارت بوده  است:

-   تاءمین استقلال ملی ( سیاسی واقتصادی )؛

-   امحای مناسبات  کهنهء فیودالی  از طریق اصلاحات ارضی؛

-   تاءمین حقوق و آزادیهای  دموکراتیک؛

- طرد وامحای بقایای استعمار کهن  ماهیت وپدیده ء استعمار نوین  وامپریالزم از کشور؛

-  هدف غایی ج.د.خ ( اکثریت )  ایجاد   جامعه سوسیالستی درکشور بوده است ".

- ج.د.خ  (   اکثریت ) درآن برهه ء مبارزات پیگیر  خو د : - "   به پرورش اعضای جمعیت   بر پایه وفداکاری به مصالح طبقهء زحمتکش ونهضت ملی – دموکراتیک افغانستان محبوب، کار  وتوجه  میکرد  و در صفوف وفعالان جمعیت پرورش روحیه عالی وطندوستی ، علاقهء آتشین   با جنبشهای ملی – دموکراتیک ومترقی جهان و دفاع از صلح پایه دار جهان را ،  درمرکز وظیفه ء انسانی  ملی و بین  ا لمللی  خود قرارداد ".

                 درپایان این پیشگفتار خاطر نشان گردیده بود که : 

         "  نباید  با نیروهای دموکراتیک ملی به علت اختلاف  نظر آنان با  نیروهای طرفدار سو سیالزم علمی  چهره برافروخت وفاصله گرفت  "  این شیوه ی برخورد   ، از سوی پلنوم  وسیع  کمیته ء مرکزی  : "  به  مثابه  زشت ترین نشانه سکتا ریزم  ، جزمیت قاطعیت بیش ازحد  ، موضعگیری  تنگ نظرانه  وخود خواهانه توصیف شد  ودرنتیجه  مانع  تحقق مرام دموکراتیک خلق  واشتباه غیر قابل عفو ستراتیژیک ارزیابی گردید " .

         دران پلنوم  وسیع روی  این  موضع  نیز  پا فشاری شده بود : " درحالیکه ایجاد یک جبهه  متحد دموکراتیک  وملی ضد  استبدادی ضد واستعمار ی ، ضد فیو