پيام تبريکيۀ

کميتۀ فعالين حزب دموکراتيک خلق افغانستان

بمناسبت اول ماه می، روزهمبستگی بين المللی کارگران سراسرجهان

فرخنده باد اول ماه می، جشن پرشکوه کار و زحمت و روز همبستگی

بين المللی کارگران و زحمتکشان جهان!

     کميتۀ فعالين ح. د. خ. ا صميمانه ترين تبريکات و گرم ترين شاد باش های خويش را بمناسبت روز اول ماه می، جشن بزرگ و رويداد عظيم تاريخی درحيات سياسی و زندگی اجتماعی مليون ها کارگر پيکارجوی جهان، به پيشگاه همه انسانهای زحمتکش ، بويژه کارگران و زحمتکشان سرافراز و فداکار افغانستان عزيز، که درجبهۀ مقدم کار و شگوفايی اقتصاد ملی، از هيچ گونه مساعی وطنپرستانه، دريغ  نه ورزيده اند، تقديم ميدارد.

     درتاريخ مبارزات انقلابی و عدالتخواهانۀ نيروهای مترقی مدافع منافع کارگران و همۀ زحمتکشان ستمديدۀ جهان، روز اول ماه می بمثابۀ جشن کار و زحمت، کوشش و بهم پيوستگی مليون ها انسان زحمتکش درسراسر گيتی؛ از اهميت و اعتبار ويژه ای برخوردار است.

     دراين روز طبقۀ کارگر و کليه زحمتکشان، درتحت رهبری گردان پيشتاز خويش، يکجا با ساير احزاب و سازمانهای مترقی جهان، خاطره و ياد بود کارگران شهيد شهر شيکاگو را که درسال 1886 ميلادی، شجاعانه دربيدادسرای " های مارکيت" درخطاب به سرمايه سالاران غارتگر امريکايی، با اين اخطار:

 « امروز اگر شما صدای حق طلبانۀ ما را بزور گلوله خاموش کنيد، مطمئن باشيد که اين صداها ديگر خاموش شدنی نيست و طنين آن رساتر خواهد شد»، گرامی ميدارند و به آرمانهای طبقۀ کارگر بين المللی تجديد ميثاق می نمايند.

     تجليل و بزرگداشت ازجشن پرشکوه روز کارگر درميهن مان با نام ، کار و مبارزات خستگی ناپذير پرچمداران ح. د. خ. ا پيوند عميق و ناگسستنی دارد.

    برای نخستين بار درتاريخ مبارزات انقلابی درافغانستان، کارگران و زحمتکشان کشور، ازجشن اول ماه می به مقصد نيل به هدفهای بزرگ انسانی درسال 1347 بابتکار و سازماندهی و رهبری مستقيم پرچمداران ح. د. خ. ا تجليل بعمل آمد و بدين طريق صدای اعتراض و خواست برحق کارگران و زحمتکشان ميهن که عليه استبداد و ظلم، ارتجاع و امپرياليسم و بخاطر آزادی، دموکراسی، صلح، ترقی و عدالت اجتماعی بپا خاسته بودند؛ کاخ بيدادگران ستم پيشه و استثمارگر را لرزاند و نماد راستين جنبش حق طلبانۀ مردم را درخود تجلی بخشيد.

     درشرايط حاکميت انقلابی و استقرارجمهوری دموکراتيک و مردمسالار درافغانستان، از روز اول ماه می، طی مراسم شانداری استقبال صورت ميگرفت و از جايگاه والا و درخور شتايش اين طبقۀ هستی ساز که با دستان توانايش شرق را به غرب، شمال را به جنوب و سری را به ثريا وصل ميکند، تجليل بعمل  می آمد.

     طی اين دوره  گامهای سودمند و اقدامات مؤثری ازجانب دولت مردمی، درجهت بهبود وضعيت زندگی و کار کارگران، دهقانان و کليه زحمتکشان، به شيوۀ دموکراتيک برداشته شد، که ميتوان از اقدامات زيرين به عنوان نمونه ياد آورشد:

   - لغو تفاوت کوپون کارگر و کارمند دولتی و تفاوت ماکولات آنها؛

   - تنظيم جايگاه کليه کارگران در درجات ده گانه؛

   - ازدياد دوبار معاش کارگران درمدت سه سال ( ازسال 1360 الی 1363 خورشيدی)؛

   - تأمين تفاوت قيمت آرد کوپون؛ توزيع هفت قلم مواد کوپونی بصورت رايگان؛

   - تعيين ميزان و ازدياد در پرداخت حد اقل دست مزد؛

   - ايجاد کلنيک های صحی جديد در 12 موسسۀ بزرگ شهرکابل و تداوی خانواده های کارگران بطور مجانی؛

   - ايجاد مديريت های تخنيک بی خطر درموسسات بزرگ؛

   - اعمار و توزيع منازل رهايشی به کارگران و تأسيس قصبه های کارگری؛

   - ايجاد ميدانهای سپورتی، اتاقهای تبادل نظر و تنويرسياسی؛

   - تأمين اتاقهای خواب مجهز با وسايل مدرن زندگی، ازقبيل : يخچال، راديو، تلويزيون و کولر، برای کارگران که در چاههای نفت به برمه کاری مصروفيت داشتند؛

   - تنظيم مقررۀ جديد و تطبيق آن درجهت عقد قرارداد جمعی ميان سازمانهای اوليۀ اتحاديۀ صنفی و ادارات و موسسات؛

   - تأسيس مکاتب حرفوی وموسسات عالی آموزشی کارگری، برای ادامۀ تحصيلات عالی کارگران.

    درنتيجۀ اين اقدامات، تغييرات و دگرگونی های چشمگيری درزندگی سياسی- اقتصادی و اجتماعی کارگران و همه زحمتکشان کشورمان، رونما گرديد؛ اما دريغا که اين دورۀ کار و سازندگی، جشن و شکوه زندگی کارگران و زحمتکشان ميهن ما، ( خوش درخشيد ولی دولت مستعجل بود ) بوسيلۀ انحصارات غارتگر بين المللی، متحدين منطقوی و عمال جنايت پيشه و سيه دل داخلی آنان به خاک و خون يکسان گرديد و اکنون زندگی، نه تنها برای کارگران؛ بلکه به تمامی زحمتکشان افغانستان، جهنم دوم ساخته شده است.

       اما به باور کامل و ايقان شکست ناپذير به عزم راسخ و رزم پايدار و ايمان به اصالت و رسالت اين طبقۀ هستی ساز ، که در زمانی نه چندان دور در افغانستان عزيز ، باری به گونه ی دهه ی هشتاد ترسايی ، در جادۀ کار و مبارزه، جايگاه خود را در پيشاپيش ساير زحمتکشان ميهن ،  احراز خواهد نمود و به روزهای سياه و عمر ننگين شب پرستان خفاش و دزدان و غارتگران نکتايی پوش داخلی و خارجی نقطه ی پايان خواهد گذاشت .

       - فرخنده باد جشن اول ماه می، روز همبستگی بين المللی کارگران جهان!

      - مستحکم باد اتحاد و همبستگی کارگران با ساير زحمتکشان افغانستان، درتحت رهبری پيشاهنگ سياسی آزموده شدۀ آنان (ح. د. خ. ا ) !

     - مرگ بر دشمنان طبقۀ کارگر و کليه زحمتکشان افغانستان و جهان!

کميتۀ فعالين

ح. د. خ. ا

اول ماه می

بياييد عهد پيشين را بياد آريم

اميدی رفتگان را تازه گردانيم

دراين فرخُنده جشن ماه می جام نخستين را

بياد آن رفيق، يا آن شهيد خلق ما نوشيم

که در اين نو بهار ما

اگر بس سُرخ گل، بس لاله خواهد رُست

زخون پاک ايشان مايه خواهد داشت

*  *   *

جهان پير ما ياران

اميد و آرزوهای جوان دارد

ولی افسوس

که اين جنگاور پير و اميد افروز ملت ها

نشد سالی که داغی را بداغ ما نيافزايد

جهان ميخواهد اين رسم کهن را ما براندازيم

« فلک را سقف بشکافيم و طرح نو دراندازيم»

بدين شهر ستم گستر بساط عدل و علم آريم

«که دست افشان غزل خوانيم و پا کوبان سراندازيم»

** *

شما ای همرهان با هرکلام اتحاد و هر سرود خوش

طلوع آفتاب آرزو ها را

به جان ها مژده می آريد

رسد آن روزگارخوش که دنيا را جوان سازيم

درفش کاوه را با رأی و فتوای زمان خود

بدشت و کوه و درياها بيافرازيم

رسد آن روزگار خوش

که فارغ ازغم نان و ستمهای توان فرسای امروز

زحاصل بخشی کارخود و عدل زمان اقتدار خود

به رسم حافظ شيراز

هميشه « گل برافشانيم و می درساغراندازيم »

و ياد آن رفيقان را

که جان را جام فتح مردمان کردند

سرودی جاودان سازيم

***

         تذکار:

      شعر ( اول ماه می ) يکی از اشعار رفيق شهيد توده ای حسن حسين پور تبريزی، از رهبران جنبش سنديکايی ايران است که دربهار 1338 سروده شده است.

       رفيق حسن حسين پور تبريزی بدست مزدوران رژيم ولايت فقيه زير شکنجه های وحشيانه به شهادت رسيد.

      يادش گرامی و راهش پُر رهرو باد!