ﺍﻣﺮﯾﻜﺎ ﻭ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﻗﺴﻤﺖ ﺩﻭﻡ ﻭ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ

ﺍﻣﺮﯾﻜﺎ ﻭ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ

ﻗﺴﻤﺖ ﺩﻭﻡ ﻭ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ

 

 

ﻭﯾﻠﯿﺎﻡ ﺑﻠﻮﻡ

 

ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻥ: ﺍﺣﻤﺪ ﺳﯿﻒ

 

 

 

 

در سال‌های دهه‌ ی 1980امریکا نقش مؤثر و انکارنا پذیری در سرنگونی حکومت سکولار و مترقی افغانستان داشت که می ‌کوشید به زنان بسی بیش از آن ‌چه اکنون دارند یا حتی درآینده خواهند داشت آزادی و برابری بدهد. بخش‌ هایی از یک نشریه ‌ی ارتش امریکا درباره ‌ی افغانستان که از سیاست‌ های دولت درباره‌ ی زنان بحث می ‌کند به دست می ‌دهم. این نشریه در 1986 منتشر شد. «تدارک آزادی کامل درانتخاب همسر؛ تثبیت حداقل سن برای ازدواج 16 سال برای دختران و 18 سال برای پسران، لغو ازدواج اجباری، بیرون آوردن زنان از انزوا، برنامه ‌های اجتماعی، برنامه ‌ی گسترده ‌ی سوادآموزی به ‌خصوص برای زنان، گذاشتن دختران و پسران در مدارس مختلط، حساس به نفش جنسیت و دادن نقش فعال تر به زنان درسیا ست»

 

ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﯼ ﺩﺍﯾﻤﯽ ﺑﯿﻦ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﻭ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯼ ﺑﺎ

امریکا و وابستگانش در ناتو به ‌طور مرتب افغانستان را بمباران می ‌کنند که تعداد متفاوتی تروریست کشته می‌ شود (یا « تروریست» یعنی شهروندان عادی، یعنی زنان و کودکان). این کار را زیاد انجام می ‌دهند اغلب علیه مردم عادی که دربرابر حملات هوایی هیچ وسیله ‌ی دفاعی هم ندارند.

سخنگوی امریکا/ ناتو می  ‌گوید «این تصادفات نامیمون متأسفانه اتفاق می ‌افتد چون دشمن به‌ عمد افراد عادی را در این وضعیت قرار می ‌دهد تا احساسات ضد نیروهای خارجی را تحریک کند». بارها به ما گفته شد که دشمن خودشان در ساختمان‌هایی سکونت می‌ کنند که زیستگاه این قربانیان است که از آن‌ها به‌ عنوان « سپرانسانی» استفاده می ‌کنند(7).

به این ترتیب به نظر می ‌رسد دشمن از پیش می ‌داند به کدام ساختمان قرار است حمله شود. به همین جهت با شتاب می ‌رود و تعدادی از افراد عادی را قبل از شروع بمباران دراین ساختمان‌ها جای می ‌دهد. یا ممکن است این ساختمان‌ ها جایی ‌ست که مردم عادی در آن زندگی می ‌کنند و همین که روشن می ‌شود قرار است بمباران شوند دشمن به عجله خودش را به میان‌ شان می ‌رساند تا همراه مردم عادی کشته شود. ولی آن‌ چه که محتمل ‌تر است این که دشمن از پیش نمی‌ داند کجا قرار است بمباران شود و افراد عادی همیشه در این ساختمان‌ ها زندگی می‌ کنند. آنها حتی ممکن است همسران و فرزندان دشمن باشند. آیا زرنگی شیطانی یا شیطنت ماهرانه دشمن حد و مرزی ندارد!

مقامات رسمی غربی هم ‌چنین می گویند دشمن به‌ عمد از مناطقی که شهروندان عادی در آن زندگی می ‌کنند حمله می‌کند و حتی امیدوار است که در مقابله ‌ی نظامی که اتفاق خواهد افتاد رابطه ‌ی بین یک فرد معمولی افغانی و نیروهای بین‌المللی خراب شود(8).

احتمالاً شورشیان به تأسیسات نظامی و تمرکز سربازان غربی حمله می ‌کنند. دراین ‌جا این سؤال پیش می ‌آید چرا نیروهای غربی این تأسیسات نظامی و تمرکز سربازان را کنار مناطق مسکونی معمولی ایجاد می ‌کنند و به این ترتیب زندگی افراد عادی را به خطر می ‌اندازند؟

رهبران نظامی امریکایی/ ناتو می ‌گویند هرگونه مقایسه ‌ای بین قربانیان حملات غربی ‌ها و طالبان به‌ طور اساسی غیرمنصفانه است. چون باید از نظر اخلاقی بین مرگ های تصادفی ناشی از حملات نظامی و کشتن عمدی بیگناهان و شهروندان معمولی تفکیک قائل شد.

سرگرد جان توماس یک سخنگوی نیروی کمکی امنیتی ناتو می ‌گوید:

«هیچ سرباز غربی صبح که از خواب بر می‌ خیزد هدفش این نیست به شهروند افغانی صدمه بزند. اگرچنین صد مه ‌ای ناخواسته اتفاق بیفتد عمیقاً مورد تأسف است» (9). آیا این شیوه ‌ی بیان آرام ‌کننده نیست؟ آیا یک آدم معقول نمی ‌بیند که آدم ‌های خوب کیان ‌اند؟

واشنگتن، در طول سلسله بمباران مکررش از ویتنام تا عراق، به‌ دفعات به جهان اعلام کرد که مرگ شهروندان عادی به‌ تصادف اتفاق افتاد و عمیقاً از این بابت «متاسف است». ولی اگر شما بروید و برمنطقه ای که جمعیت زیادی دارد بمب ‌های قدرتمند بیندازید و بعد متوجه شوید که تعدادی که شما نمی ‌خواستید کشته شده ‌اند و بعد فردا بروید و بمب ‌های بیش ‌تری بریزید و بعد متوجه بشوید که تعداد بیش ‌تری که نمی ‌خواستید کشته شده‌ اند و بعد روز بعد و بعد روز بعد… چه زمانی دیگر حق ندارید بگویید کسانی که نمی ‌خواستید کشته شده ‌اند!

درطول بمباران 78 روزه ی امریکا/ ناتو در صربستان در 1999 که شهروندان عادی بی ‌شماری کشته شدند یک مجتمع ساختمانی که در برگیرنده ‌ی محل کار احزاب سیاسی، ایستگاه تلویزیون و رادیو و صد شرکت خصوصی و بسیار بیش‌ تر بود بمباران شد. قبل از این که بمباران آغاز شود طرح‌ ریزان ناتو ریسک را برآورد کرده بودند «برآورد کشتگان 50 تا 100 نفر از کارمندان دولت/ احزاب سیاسی، قربانیان ناخواسته از میان شهروندان عادی برآورد 250 نفر درآپارتمان ‌های مجاور»(10).

طرح‌ ریزان گفته ‌اند حدوداً 250 نفر شهروند عادی که در آپارتمان‌ها زندگی می ‌کنند قرار است به همراه 50 تا 100 نفر از کارمندان دولت و احزاب نابود شوند، همه بیگناه که درواقع حکم اعدام ‌شان اجرا شده است. ما در این ‌جا چه داریم؟ آد م‌ های بالغ به یک دیگر می ‌گویند خوب ما کار «الف» را انجام می‌ دهیم . فکر می ‌کنیم احتمالاً نتیجه ‌اش «ب» خواهد بود. حتی اگر «ب» نتیجه باشد از قبل اعلام می ‌کنیم ما این پی ‌آمد را نمی ‌خواستیم.

ولی واقعیت از این هم بدتر است. جزئیاتش را در جای دیگر نوشته ‌ام. هدف اصلی از بمباران صربستان ـ که ناتو هم اعلام کرد ـ این بود تا زندگی برای عموم مردم که از دولت اسلوبدان میلسویچ حمایت می کنند هرچه دشوارتر شود(11). و این تعریف کلاسیک «تروریسم» است که حتی مورد استفاده ‌ی سازمان سیا و اف. بی. آی و سازمان ملل هم قرار می ‌گیرد. یعنی استفاده ‌ی تهدید آمیز از خشونت علیه جمعیت عادی برای اجبار دولت به تعییر سیاست‌ های خاص.

ﺯﻧﺎﻥ: ﺷﺎﻧﺲ ﺁﺧﺮﻭ ﺑﺰﺭﮒ ﺁﻥ ﻫﺎ!

خیلی از امریکایی‌ها برای برآوردن نیاز خویش به دفاع از اشغال افغانستان به دست امریکا از ستم ‌کشی شدید زنان درآن سرزمین می ‌گویند و می ‌خواهند باور کنیم که امریکا آخرین شانس این زنان برای مقابله با این وضعیت است.

با این همه در سال‌های دهه‌ ی 1980امریکا نقش مؤثر و انکارنا پذیری در سرنگونی حکومت سکولار و مترقی افغانستان داشت که می ‌کوشید به زنان بسی بیش از آن ‌چه اکنون دارند یا حتی درآینده خواهند داشت آزادی و برابری بدهد. بخش‌ هایی از یک نشریه ‌ی ارتش امریکا درباره ‌ی افغانستان که از سیاست‌ های دولت درباره‌ ی زنان بحث می ‌کند به دست می ‌دهم. این نشریه در 1986 منتشر شد. «تدارک آزادی کامل درانتخاب همسر؛ تثبیت حداقل سن برای ازدواج 16 سال برای دختران و 18 سال برای پسران، لغو ازدواج اجباری، بیرون آوردن زنان از انزوا، برنامه ‌های اجتماعی، برنامه ‌ی گسترده ‌ی سوادآموزی به ‌خصوص برای زنان، گذاشتن دختران و پسران در مدارس مختلط، حساس به نفش جنسیت و دادن نقش فعال تر به زنان درسیا ست»(12).

سرنگونی این دولت راه را برای روی کارآمدن نظام بنیاد گرای اسلامی باز کرد که به ‌زودی به دست طالبان افتاد. پرسش این است که امریکا با عقل نا محدودش چرا دست به چنین کاری زد؟

عمدتاً دلیل این بود که دولت افغانستان با شوروی وحدت کرده بود و امریکا می ‌خواست شوروی را به یک درگیری نظامی بکشاند. زنان افغانستان هرگز نخواهند دانست که کوشش دولت برای این که آن ‌ها را به صورت یک انسان کامل د گرسان کند، به کجا می‌ رسید؛ ولی بعضی ‌ها احتمالاً خواهند گفت برای یک پیروزی بی ‌نظیر در دوران جنگ سرد این هزینه، هزینه ‌ی زیادی نیست.

ویلیام بلوم نویسنده و پژوهشگر امریکایی است که چند سالی در جوانی برای وزارت امور خارجه ‌ی امریکا کار می‌کرد. در 1967 در اعتراض به آن ‌چه امریکا در ویتنام می ‌کرد این‌ وزارتخانه را ترک کرد. از آن تاریخ تا امروز، بلوم به صورت یک روزنامه ‌نگار آزاد فعالیت می‌کند. بلوم مؤلف کتاب‌های متعددی درباره ‌ی سیاست جهانی است.

ترجمه ‌ی بالا فصلی ازکتاب» دموکراسی، مرگبارترین صادرات امریکا «است که در 2013 منتشر شده است.

پی ‌نوشت‌ها

(1) سخن ‌رانی رییس ‌جمهور در جمع کهنه ‌سربازان جنگ ‌های خارجی 17 اگست 2009

(2) سخن‌ رانی در دانشکده پاول اچ. نیتز بررسی ‌های عالی بین‌المللی، واشنگتن

 20 سپتامبر 2007

 (3) برای نمونه بنگرید به:

”Oil Barons Court Taliban in Texas” Telegraph, 17 دسامبر 1997.

برای بحث بیش‌ تر درباره ‌ی خط لوله‌ ی تاپی و مسائل مربوط به آن بنگرید به مقاله‌ ی مهندس نفت جان فاستردر

http://www.ensec.org/index.php?option=com_content&view=article&id=233:afghanistan_the_tapi_pipeline_and_energy_geopolitics&cati

(4) The Times online, 31May, 2010

 (5) آسوشیتد پرس  31 می 2010

(6) تلویزیون ورمونت WCAX 4 ژوئیه 2009WCAX.com

(7) لس‌آنجلس تایمز 6 ژوئیه 2007

(8) مقاله‌ی کیم بارکردرشیکاگو تریبیون 8 ژوئیه 2007

(9) لس‌آنجلس تایمز 6 ژوئیه 2007

(10) واشنگتن پست 22 آوریل 1999

(11) ویلیام بلوم: دولت کلاش: اطلاعاتی در باره تنها ابرقدرت جهانی، Common Courage Press, Monroe ME 2005 صفحات 103و 104

(12) US Department of the Army: Afghanistan, A Country Study, 1986, pp. 121, 128, 130, 223, 232

مقالات مرتبط

...

مارگارت کیمبرلی می‌نویسد، تلاش برای ترور رئیس‌جمهور سابق آمریکا در مقایسه با رفتارهایی که واشنگتن در... ادامه

...

سیاستمدار ناشناخته و جوان، بر اساس استانداردهای کنونی حکومت سالخوردگان، سیاستمدار آمریکایی جی دی ونس... ادامه

...

از مدتی است که اتاق فکری امریکا (کانون نظم نوین جهانی) با تجارب بدست آمده از حمایت بیدریغ مالی و تسل... ادامه

...

شکست در سیاست خارجی: ایالات متحده در حال کار بر روی یک طرح تسلیم است. ادامه

...

هنری کیسینجر سیاست‌مدار، نظریه پرداز مشهور سیاست خارجی آمریکایی، وزیر امور خارجه پیشین این کشور و مش... ادامه

...

شاید انتخابات ریاست جمهوری آینده در امریکا تبدیل به زلزله ای شود که هنوز نمی توان قدرت تخریب و "ریشت... ادامه

...

شبکه تلویزیونی اسپانیایی‌زبان تله‌سور در گزارشی آورده است: یک خاورمیانه‌ درگیر آتش جنگ، برای آمریکا... ادامه

...

هرگاه به ارزیابی تاريخ کشور ایالات متحدهٔ امريكا بپردازیم، درمی یابیم که این کشور بيش از هرکشور دیگر... ادامه

...

یازدهم سپتامبر ۲۰۲۱ روزی که بطرز معما برانگیز ایالات متحده آمریکا،اماج حملات تروریستی قرارگرفت و باز... ادامه

...

باید قاطعانه در برابر شکار جادوگران نژادپرستانه و ضد کمونیستی مقاومت کنیم و به ایجاد یک جنبش صلح بین... ادامه

...

در قرن بیست و یکم و در عصر مدرنیسم و اوج سرمایه داری، هیچ دولت در جهان میثاق‌ها و قوانین جهان‌شمول ب... ادامه

...

بیست سال حضور امریکا در افغانستان، تحت نظریه ژئوپولیتیکی نظم نوین جهانی، افغانستان را به کانون داغ س... ادامه