عوامل پارچه پارچه شدن دین اسلام به مذاهب  وگروپهای متعدد، وادامه آن ؟

 (عدم درک واقعی ازمعنی ومفهوم دین اسلام وکلام الهی ،  منافع  شخصی یا تجارت بالای دین وتحریف احکام دینی باپیروی ازخرافات،منافع زبانی ،قومی، قبیلوی،سیاسی  واقتصادی ،عامل عمده میباشد)

بخش پنجم :ـ                                                                   

دربخشهای قبلی راجع به عوامل پارچه پارچه شدن دین اسلام به مذاهب مختلف،معرفی یکتعداد فرقه هاونظریات شانراکه شامل افکار وبرداشتهای مختلف ازدین اسلام با نظرداشت  اثرات مثبت ومنفی جامعه عقبمانده عرب برتامین حقوق،آزادیها وحیات انسانها وبرعکس آن داشت ودارد ، معلومات مختصرارائه شد.طورمثال با ایجاد بعضی مذاهب، وتحقق افکار طرح شده شان درجامعه،جان هزاران انسان گرفته،اموال شان غارت وبرنوامیس شان تجاوزصورت گرفت.درحالیکه هدف تمام ادیان بخصوص دین اسلام رعایت حقوق انسانها میباشد.        درجنگ صفین نسبت عدم رعایت احکام امیرالمومنین توسط معاویه  بیشترازهفتاد هزارانسان جانهای شرین خود راازدست دادند وبه همین ترتیب تحت نام جهاد وتحقق احکام دین، برخورد های غیرانسانی طی چهارده قرن گذشته صورت گرفته وادامه دارد،مانند گروه هائی داعش، القاعده ، طالبان و... بنابرعدم درک مفهوم اسلام با اتکا برسنن وکلتورعقب مانده محیط زیست شان،میخواهند تا دوره حجر را برمسلمانان پاکدل درقرن بیست ویکم تطبیق نمایند.درحالیکه  اسلام برعلاوه شناخت وحدانیت خداوند،رعایت اصول وفروع دین،هدفش ایجاد صلح، برادری ، برابری،عدل و انصاف با روحیه مصالمت آمیزمیباشد. به اساس مطالعه ازکتب مختلف و صفحات انترنی،برداشتهای مختلف ازمفهوم کلام الهی که شامل تحولات مثبت بخاطرانسان و جامعه انسانی،وبرداشتهای دگم بانظرداشت کلتوروعنعنات هرجامعه طی قرنها گذشته صورت گرفته. طورمثال مکتب معتزله واهل حدیث،که اولی طرفدار قدرت وحریت انسان است ومعتقد اند که انسان دررفتاروکردارش آزادمیباشد.واحادیث اصیل وجعلی پیامبر(ص) وصحابه را مورد توجه  قرارداده، عقل وخرد را برای پیروی ازاسلام حقیقی حتمی می دانند.   لذا اساس مذهب معتزله خردگرایی وآزاد اندیشی بود،چنانچه آنان به اصحاب العدل وعدلیه شهرت یافتند. وازطرف دشمنان به قدریه یاد میگردیدند. اما اهل حدیث،قرآنکریم وسنت را اساس عقاید خود قرارداده و منکرعقل ورسالت آن درعقاید واصول دین بودند. مذهب اشاعره بعد ازقرن سوم هجری مذهب اهل حدیث را درمقابل معتزله تقویه نمود.عامل عمده اختلاف آنان ناشی از نگرش شان نسبت به عقل ، کارکردها وساحه فعالیت شان میباشد.

ـ خوارج:  یکی از فرقه های کلامی  مذاهب اسلامی بوده که هستهٔ اولیهٔ آنها در جنگ صفین    شکل گرفت.خوارج درلغت جمع خارجى،دراین جا خوارج به معناى سرکشى و طغیان میباشد  که درفارسى آنان را شورشیان گویند.اصطلاح خوارج برفرقه‏ ئی ازمذاهب اسلامى اتلاق می گردد که برعلى (رض) درصفین حمله کردند.

جنگ صفین ازمهمترین نبردهای زمان خلافت حضرت علی (رض) بود که درسال 37 هجری بین آن حضرت ومعاویه بن ابی سفیان در سرزمین صفین واقع غرب عراق بین منطقه رقه و بالس قرار دارد، رخ داد، ازهمین رو به جنگ صفین شهرت یافت.
حضرت علی (رض) درآغازخلافت، معاویه راکه وظیفه اش (حاکم شام )بود،عزل نمود و شخص دیگری را به جایش منصوب کرد.ولی معاویه نه پذیرفت ومنطقه شام را تحت قلمرو خود نگهداشت .علی (رض) خلیفه مسلمانان باردیگر،پس ازنبرد جمل، جریر ابن عبدالله را برای مذاکره وگرفتن بیعت ازمعاویه به شام فرستاد،امامعاویه قبول نه نمود،به بهانه خون خواهی عثمان(رض) سپاه شام رابرای مقابله باعلی (رض) آماده ساخت.
امیرالمؤمنین چون چاره‌ای ندید آماده جنگ شد،با سپاهی عظیم ازکوفه حرکت فرمود و در بیابان صفین بامعاویه برخورد کرد.و به این ترتیب،نبردی سخت وطولانی که ۱۰۱ روز ادامه داشت، بین سپاه شان درگرفت.
پس ازچندین روزنبرد،سپاه علی (رض) در آستانه پیروزی بود که عمرو بن عاص برای گریختن ازشکست،به نقشه‌ شوم (قرآنکریم رابرسرنیزه بلند کردند) متوسل شد.بدین ترتیب ، جمع زیادی ازسپاه عراق با دیدن این صحنه دست ازجنگ کشیدند.سرانجام جنگ صفین با ماجرای حکمیت به پایان رسید وبه شکست سپاه علی (رض) منجر شد.
میگویند دراین جنگ ازسپاه نود یا صد وبیست هزارنفری معاویه، چهل و پنج هزار نفر و ازسپاه نود یا صد وبیست هزارنفری علی (رض) بیست وپنج هزارنفر کشته شدند وبه این ترتیب، مجموع کشته شده گان این نبرد به هفتاد یا هفتاد و پنج هزار رسید.                    ( فرهنگ  الهیات  دین اسلام   شیعیه کلیات   حوادث تاریخیه  )

بعداْ به هرگروهی که بر ضدهرامام قیام کردند، خوارج یاد گردیدند،شراه یکى از نام های دیگرخوارج است ، که مفرد آن شارى و به معناى فروشنده گان میباشد. بدلیل اینکه آنان جانهای خویش را براى پاداش اخروى فدا میکردند. و لقب شراه طبق آیه ( وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ ) ذکر گردیده ، اما مخالفان‏ آنها، شراه را جمع شاری و شاری را به معنای لجباز و عنود گرفته‏اند. ابن منظورمتذکر شده که ‏« شری‏» به معنای‏ غضب و لجاجت آمده و این که به خوارج، شراه میگویند برای آن است که آنها لجاجت میکردند. اختلافات خوارج و شیعیان تحت فرماندهی حضرت علی(رض) منجربجنگ نهروان شد . پیش ازاین جنگ علی (رض) با آنان گفتگو کرد و عده‌ ئی به‌ جانب اوگرویدند، اما تعداد زیادی ازآنان نیزآماده جنگ با وی شدند. جنگ نهروان با شکست خوارج پایان یافت و باقیمانده خوارج به سرزمین‌های دوردست (مغرب یا کشورمراکش کنونی) گریختند