محمد عالم افتخار

استقلال افغانستان؛ از «نظامنامه ناقلین..» تا فرمان ریش و پشم

نخست یک بازخورد قیمتدار:

((تشکر افتخار عزیز والاگهر گرانمایه از مقالات عالی و روشنگری شجاعانه تان ، که مانند اسم مبارک برایم قابل افتخار است. 

خوشحالم که از کلمات منحوس عرب که جانشین کلمات زیبای فارسی مان شده (به زعم بیخردان که زبان فارسی از زبان دری جداست و نباید  با زبان فردوسی بزرگ سخن گفت)، الان کمتر  استفاده میکنی. 

با درود های بی پایان 

دکتر شمس سینا ))

*****************

در مورد «اشد جنایت علیه بشریت» و قتل عام نیمه شب شرکت کنندگان یک محفل عروسی درغرب کابل چنانکه شوک دارم که حتی کلمه نمی یابم در مورد بر زبان آورم. به ویژه این روز ها همراه با دهل و دنگ صلح امریکایی؛ دهشت و خون و فاجعه و انتحار و انفجار سراسر افغانستان را لحظه ای آرام نمیگذارد و تمامی اخبار رسانه هایی که به افغانستان می پردازند؛ جز اخبار مرگ های فجیع؛ گور های دسته جمعی؛ وانواع آتش و تباهی چیز دیگر نیست.

************** 

بنگاه رسانه ای جهانی بی بی سی؛ اخیراً سلسله نشراتی به بهانه صدمین سالگرد «استقلال»افغانستان دارد که اغلب مبهم و سرشار از شگرد های سنتی این پایگاه معلوم الحال آژیتاسیونی و پروپاگندی است.

این تصویرِ مرکب که با دقت و ظرافت عجیبی منتاژ شده سر آغاز مطلبی باعنوان «اعدام و ترور؛ صد سال سرنوشت خونبار رهبران افغانستان» میباشد.

متقارن کردن تصویر تقریباً دیده نشده ملامحمد عمر «مجاهد» قندهاری رهبر نخست طالبان و "امیر المومنین" اخیر قرن 20 افغانستان با حبیب الله کلکانی؛ "امیر و پادشاه" در دهه دوم قرن 20 این کشور سخت معنی دار و هدفمندانه است.

هم ملا محمد عمر و هم حبیب الله خان؛ درین تصاویر آدم های خیلی خیلی پیش از زمامداری و به اصطلاح رهبر شدن شان میباشند. در مورد ملامحمد عمر ممکن است گفته شود که اصلاً او عکسی از دوران امارت و رهبری "اندرگروند"ش نداشته است؛ اما چنانکه معلوم است امیر حبیب الله دومین پادشاه افغانستان درین صدسال «استقلال» از دوران حکومتش عکس های رسمی و با لباس شاهی دارد؛ که خود بی بی سی منجمله به بهانه هشتادمین سالگرد پادشاهی او منتشر ساخته است!؟

بی بی سی  جایی دیگر زیر همین عکس حبیب الله کلکانی که در مجموعه می بینیم؛ نگاشته است:

"روحانیون، که حامیان اصلی حبیب الله بودند، به عوض تاج شاهی، دستار سفیدی بر سر او بستند و او را نه شاه، که "امیرالمومنین" لقب دادند."

پر واضح است که چنین "روحانیون" ملا محمد عمر را نیز نه پادشاه که «امیرالمومنین» خواندند. آیا متشابه و متقارن ساختن عکس های هر دو از سالیان افراد عادی بودن شان؛ صرف به منظور القای چنین معنا و پیامی است؟

این پرسش را متخصص نخبه روانشناسی و «جنگ روانی» میتواند پاسخ دهد!!

گذشته از اینها؛ روایت نویسنده برخلاف عنوان مقاله اش؛ نه از مرگ سالها اعلام نشده و تا هنوز ناروشن امیرالمومنین طالبان؛ گویا و رساست و نه از اعدام کم نظیر و به لحاظی بی نظیر امیر حبیب الله و بزرگان دولت او به دستور سلفش نادر شاه.

ولی جالب ترین بخش سلسله نشرات بی بی سی؛ شاید «فرمان‌های جنجالی حاکمان افغانستان در صد سال اخیر» باشد.

درین سلسله موارد توجه بر انگیز دو فرمان بیشتر نیست که جنساً انتشار یافته است.

نخست به سخن خود بی بی سی «.. جنجالی‌ترین فرمان امان الله در سال ١٣٠٢ به نام 'نظامنامه ناقلین به طرف قطغن'صادر شده است. این اصطلاح؟ تا امروز نیز بین مردم محلی معروف است و باعث تنش و درگیری در برخی مناطق شمال افغانستان شده است."

دوم؛ این فرمان منسوب به امیر المومنین ملامحمد عمر مجاهد است:

حتی به نظر میرسد که شاید بی بی سی؛ اصلاً به خاطر تداعی کارا و برجسته ساختن همین فرمان و مماثل آن؛ سلسله نشرات متذکره را راه اندازی نموده است.

نه تنها در دنیای امروز حتی در زمان صدر اسلام و بنی امیه و بنی عباس هم تصور اینکه ریش و بروت مردمان و "رعایا" اعم از آزاد و برده مضمون فرمان های حکومتی قرار گرفته باشد؛ غیر قابل تصور است.

اینکه فرمان حکومتی منسوب به ملا محمد عمر در 14 قرن بعدِ اسلام ها و شبه اسلام ها ودر هزاره سوم تقویم جهانی؛ چنین مسخره و سخیف میشود؛ همراه با حقایق اینکه رهبران افغانستان چگونه پیدا و فنا میشوند و دیگر فرمان ها و نابخردی های مادون کودنانه شان؛ حتی افغانستان را یک جزیره پرت افتاده از فرهنگ و تمدن عالم بشری نمایش میدهد که نه تنها در گذشته مانند بشر اولیه زیسته اند و هممدیگر را دریده و خورده اند بلکه بانظر داشت اینکه فرهنگ ومدنیت بسیاربطی رشد میکند؛لابد آینده متفاوتی هم برایشان تصورپذیرنیست!

اینکه میگویم: فرمان منسوب به ملامحمد عمر؛ به این دلیل است که شخصاً نسبت به آن مشکوکم.

تازه پس از اینکه منافع و محاسبات استخباراتی ایجاب کرد؛ به ناگهان اعلام شد که ملامحمد عمر؛ دو سال پیش مرده است. ولی درین دوسالِ اعلام شده که هی از نام ملا عمر قومانده ها و فرمان ها اصدار می یافت و بخش اعظم هم به قیمت خون مردمان و خرابی افغانستان تعمیل و اجرا میگردید؟؟!

آیا این دوسال که غیر ملاعمر به نام او قومانده میکرد و حکم میراند؛ نمیتواند در واقع 20 سال هم باشد؟!

مگر ملا عمر حتی در ایام امارتش؛ "مخفی" نبود؟ البته ضرور نیست که همان 20 سال قبل نیز؛ مرده باشد؛ مهم این است که با جسم و عقل خودش قومانده و فرمان میداد؛ یا «ناخوانده امضا» میکرد؟؟؟

به هرحال؛ بنده نمیتوانم قانع شوم که شخصیت واقعی افغانستانی به نام ملاعمررهبرو امیر؛ همین بوده که فرمان بالا آنرا بیان میدارد؛ این سیاست ذلیل سازی و ذلیل نمایی مردم افغانستان با ریش و پشم و به ویژه چادر و نماز اجباری و امتحان گیری سرکوچه و بازار از کلمه و فلان و به همان مردم؛ از مدت ها پیش از ملا عمر؛ معلوم شده بود که از کجا می آید.

بدبختانه افغانستان در زندان جغرافیایی و جیوپولیتیک خودش؛ چنان گیر آمده است که از شش جهت ناگزیر از رعایت چین ابروی بیگانگان باصطلاح همسایه و غیر همسایه است. سپاسگذار از وزیر دولت در امور پارلمانی پاکستان؛ که تازه ترین و معتبر ترین ثبوت جدید این حقیقت را از استقات کشور خود به دست داد:

"۲۶اسد ۱۳۹۸

وزیر امور پارلمانی پاکستان گفت: پیروزی طالبان بر دولت کابل در روند صلح افغانستان، به معنای پیروزی پاکستان است.

علی محمد خان وزیر دولت پاکستان در امور پارلمانی در یک نشست تلویزیونی در این کشور ابراز امیدواری کرد که گروه طالبان در روند صلح افغانستان پیروز خواهد شد.

این وزیر پاکستانی در پاسخ به سؤالی که آیا تنش در کشمیر به حل مسأله افغانستان ارتباط دارد یا خیر؟ گفت: کشمیر به زودی به دولت پاکستان ملحق خواهد شد و پرچم دو رنگ پاکستان بر فراز این منطقه به اهتزاز در خواهد آمد.

وی گفت: حملات طالبان در افغانستان نیز پیروزی پاکستان را در پی‌خواهد داشت.

همزمان با این، افراسیاب ختک یک سیاست‌مدار برجستۀ پاکستانی در واکنش به این اظهارات علی محمد خان اعلام کرده است که پیش از این باور داشت که پاکستان به عنوان «عمق استراتژیک» خود به افغانستان نگاه می‌کند؛ اما هم اکنون یک وزیر دست نشانده نیز بر این مسأله مهر تایید گذاشت.

پیش از این، شهباز شریف برادر نوازشریف نخست وزیر پیشین پاکستان نیز مسأله افغانستان را مربوط به کشمیر دانسته بود.

وی تاکید کرده بود که نباید به گونه‌ای باشد که در کابل جشن (صلح) برگزار شود، ولی در کشمیر خون جاری باشد."

چنین اسناد گویا و رسا قبلا نیز به وفرت انتشار یافته است؛ از جمله:

"مقارن با سفر نواز شریف صدراعظم پاکستان به امریکا و صدور اعلامیه مشترک از طرف  زعمای دولتین؛ پرویز مشرف رئیس اسبق ارتش پاکستان و دیکتاتور نظامی متقاعد این کشور  طی مصاحبه هایی با روزنامه گاردین انگلیس، تلویزیون امریکایی سی اِن اِن ، شبکه خبری دنیا نیوز پاکستان، آژانس فرانسپریس و پایگاه های رسانه ای دیگری حرف و حدیث های مشابه و حدوداً غیر منتظره ای بر زبان آورد.

او همان طالبان را که رهبر ابرقدرت دنیا ـ بارک اوباما ـ و نواز شریف در عالیترین سطح سیاست و طئ مهمترین سند دیپلوماتیک مشترک از ایشان تقاضا کردند که با دولت افغانستان مذاکره و مصالحه نمایند؛ با توصیف به عنوان «قهرمانان پاکستان» ضربۀ محکمی زد و بطلان داعیۀ آن‌ها را به مثابه «مجاهدان آزادی افغانستان» مسجل تر نمود.

مشرف عامدانه طالبان را؛ آنهم نه به تنهایی که در ردیف دارو دسته های اسامه بن لادن و الظواهری و لشکر طیبه و حافظ سعید و ذکی الرحمن لکهی...«قهرمانان پاکستان» خواند که علی الظاهر مشتی هم به دهن بارک اوباما و نواز شریف می نوازد.

این دیکتاتور سابق پاکستان که یکی از طراحان پروژه انهدام افغانستان به شمار می آید؛ اعتراف نمود که ما از بسیار وقت بدینسواز طالبان که عمدتاً پشتون هستند حمایت می کنیم.

طبق گزارش های متعدد پرویز مشرف در ویلای شخصی اش که در منطقه ساحلی کراچی واقع است با Jonathan Boone نماینده  روزنامه معروف انگلیسی زبان Guardian. گاردین چاپ لندن در اسلام آباد گفته است:

"ما طالبان را از دهه 1990 آموزش دادیم و به جنگ فرستادیم. طالبان، حقانی، اسامه بن لادن و ایمن الظواهری آن زمان قهرمانان ما بودند."

مشرف همچنین گفت که “لشکر طیبه” را نیز پاکستان در دهه ۱۹۹۰ آموزش داد و حمایت کرد تا فعالیت های شورشگرانه خود را در منطقه کشمیر راه اندازی کند.

وی افزود “در دهه ۱۹۹۰ لشکر طیبه و