نداى دادخواهانه

شوراى رهبرى انجمن حقوقدانان افغان در اروپا ، ضمن سپاس از دعوت نهاد مدنى مدافع حقوق زنان افغانستان در دهم اكتوبر (روز جهانى زنان عليه طالبان) مراتب آتى را متكى بر مصالح علياى كشور و منافع مردم مظلوم ، در توضيح موقف اصولى انجمن مطرح مينمايد:

از بوالعجبى هاى تاريخ كه حوادث ناميمون در افغانستان تكرار ميگردد و طى يك قرن سه بار«سقوط» را تجربه و از گذار بشاهراه صلح واقعى و ترقى محروم ساخته مى شود. در ورق گردانى مقدرات تاريخى افغانستان درسى سال اخير، اين سومين بار است كه پاكستان از«فتح» كشور ما شادمانى مينمايد و بمثابه «قيم» براى دين و آيين افغانان خط و نشان ترسيم ميكند.

تحريك اسلامى طالبان بدون عبرت از تاريخ، دست و استين بر زده است تا با قرائت متحجرانه از دين مقدس اسلام و تطبيق شريعت من در آوردى شان، افغانستان اسلامى را بعد از چهارده قرن بطرف

«اسلام واقعى!» سوق نمايد . ! ! !

تعبير دقيق از عملكرد طالبان اين است كه :

شاگردان مدرسه هاى ديوبندى پاكستان و نيمچه ملا هاى دهات و محلات كشور ميخواهند، صادق ترين مسلمانان جهان را، از سر و بذوق و سليقه خود «مسلمان» نمايند .

اظهر من الشمس است كه لبه اصلى تيغ طالبان متوجه زنان افغانستان مى باشد تا آنان را از حقوق و ازاديهاى اساسى و انسانى و اشتراك فعال در حيات اجتماعى، اقتصادى و سياسى جامعه محروم نمايند.

هيچ شكى وجود ندارد كه جامعه افغانستان مرد سالار است و اما هميشه و در طول تاريخ ، حرمت زن و احترام به مقام مادر زير سوال نرفته است.

مادر زبان درى رابعه بلخى است و در درازناى تاريخ شخصيت هاى سترگ همانند نازو انا و زرغونه انا نقش اثر گذار در تاريخ كشور ايفأ نموده اند .

در صد سال اخير و بعد از مشروطيت، استقلال، انفاذ اولين قانون اساسى و ايجاد نخستين دولت ملى، نهضت زن با ارشاد النسوان و نام ملكه ثريا پيوند دارد. حدود شش دهه قبل چهار زن پيشگام با راى مستقيم مردم از مركز و ولايات كشور در پارلمان انتخاب گرديدند و در همان سالها اولين زن در سمت وزير مقرر گرديد. طى همان سالها نهضت مترقى زنان نضج بيشتر يافت و نهاد ها و سازمان ديموكراتيك زنان در كشور ايجاد گرديد.

تلاش جريان دارد تا مبارزه تاريخى و حضور زنان در حيات سياسى و اقتصادى جامعه، فقط به همين دو دهه حضور ايالات متحده امريكا و متحدان ان در افغانستان محدود گردد.

دفاع از حقوق زنان موضوع ملى و تاريخى افغانستان است و به همين دليل از طرف انجمن حقوقدانان افغان در اروپا بحيث يك داعيه بزرگ ملى، پنداشته مى شود كه تامين ثبات در جامعه و دستيابى به صلح واقعى و پايدار، در گرو برخورد دقيق با ان مى باشد.

ثقلت اصلى جنگ تحميلى چهل و شش سال را زنان متقبِل گرديده اند و در احوال جارى تعداد كثير زنان، سرپرست و متكفل اعاشه فاميل هاى شان مى باشند و سهم ارزنده در اقتصاد ملى افغانستان دارند.

بدينرو:

تحقق حقوق زنان و تضمين حضور فعال آنان در حيات اقتصادى، اجتماعى و سياسى جامعه، در وراى قانون، استمرار كد مدنى افغانستان و در وجود حاكميت قانون ميسر ميگردد و صحبت از حقوق و ازادى هاى مردم و منجمله زنان با حواله به شريعت طالبانى يك سراب مى باشد.

مقابله با ذهنيت تكفيرى و تحجر زن ستيز، مستلزم رستاخيز عظيم مدنى است كه با ارزش محورى و بدور از هرنوع تقسيم عمودی جامعه در خطوط قومى، زبانى، مذهبى ، در تحت بيرق سه رنگ ملى بمثابه ميراث بزرگ معنوى مشروطيت و شاه امان الله انجام ميگيرد.

بسيار ضرور است تا مدافعان حق و حقوق مردم با فراست مواظب باشند تا دستاورد تلاش هاى مورد دستبرد فسادسالاران، تاجران دين ، دكانداران قوم و جلابان شكست خورده سياسى كه همان اعضاى شركت سهامى دو دهه اخير مى باشند ، قرار نگيرد.

جامعه بين المللى كه مسؤليت اخلاقى شان ( Moralobligation ) در قبال افغان و افغانستان مضاعف گرديده است، دفاع از مردم مظلوم و حقوق زنان را در سطح « پروژه» سازى ها تقليل نداده و منوط به شروط فاقد ارزشى همانند،«دولت همه شمول» نمايند. (همه شمول واقعى به اشتراك بهترين شخصيت هاى سه اكثريت بزرگ افغانستان: زنان ، جوانان و مستمندان، متحقق شده ميتواند)

زنان افغان حق دارند و مستحق مى باشند كه بمثابه اكثريت جامعه در حيات سياسى، اقتصادى و اجتماعى جامعه اشتراك فعال داشته و در سطوح مختلف قدرت و اداره دولتى سهيم باشند.

با حرمت

شوراى رهبرى انجمن

مير عبدالواحد سادات رييس انجمن