غفار عريف
برای دانش آموزان دبیرستان عبدالرحیم شهید و

مرکز آموزشی ممتاز، که در حمله های انفجاری

فاشیستی امروز ۳۰فروردین۱۴۰۱-۱۹/ ۴/ ۲۰۲۲

با خون خود درخت دانش را آب دادند!

__________________________________

دشنه های سیاه

در افغانستان طالبان فاشیست ( قومی و مذهبی)؛ 

  شهروندان را با شگرد های گوناگون، در کوره های

   مرگ می سوزانند، از زمره، شگرد دشمنی آشکار

    با دانش و دانش آباد، که بهای آنرا دانش آموزان،با خون خود می پردازند.

       با دلباختگی به روشنایی؛ 

        با دلبستگی به دانشگری؛

         دانش آموزان:

           نام خود را با قافیه خون؛

            بر لوح روزگار و بر تارک تاریخ،حکاکی کردند؛

             و واژه انسان آزاده را، که جویای فضل و معرفت و دانایی وکمال است،

              با خون عشق به  دانش، بر در و دیوار آموزشگاه و بر سنگفرش خیابان، نقاشی کردند. 

   برای روشن نگهداشتن چراغ دانش؛

      برای برافراشته بودن درفش آموزش؛

      برای پای بندی به راه و رسم انسانی و انسان بودن؛

       در دمادم حمله های انفجاری در آموزشگاه؛ 

        در کوره های مرگ شرف باختگان ضد دانش،که دشنه های سیاه را در دست دارند،سوختند. 

  خانواده ها و همشهری ها:

     بر شکسته شدن و زخم خوردن نو نهالان قد و نیم قد باغستان دانش،

        در موجی از ناله های جانسوز،خون گریستند.         

          عیسا بر صلیبی بیهوده مرده است.

            حنجره های تهی، سرودی دیگر می خوانند، گویی خداوند بیمار درگذشته است.

                هان! عزای جاودانه آیا از چه هنگام آغاز گشته است؟ 

(احمد شاملو)

(پایان)

۱۹ / ۴ / ۲۰۲۲