محمد الله وطندوست

از یادداشت های روزانه

20/1/2017

  آغاز کار رییس جمهور امریکا و و ضع افغانستان

امروز توجه مردم جهان به مراسم آغاز کار دونالد ترامپ در واشنگتن معطوف بود. او در این مراسم اظهار داشت که قدرت نه از یک شخص به شخص دیگر, نه از یک حزب به حزب دیگر, بلکه به مردم امریکا انتقال یافته است. او منافع مردم امریکا را مقدم به منافع جهان عنوان نمود.

در مورد افغانستان حرف مشخصی وجود نداشت؛ اما از تعهد امریکا در مبارزه با افراطیت و تروریسم اسلامی یاد آورشد. در دوستی و رابطه نزدیک با روسیه اظهار تمایل کرد و در برابر ایران و کوریای شمالی سپر موشکی را مطرح ساخت.

اینکه این حرف ها تا چه اندازه در عمل تحقق می یابد آینده نشان خواهد داد. اما می دانیم که معمولاً میان حرف و عمل دولتمردان کشور ها منجمله امریکا همیشه فاصله معینی وجود داشته دولتمردان همه تعهدات خود را نمی توانند و یا نمی خواهند عملی نمایند. دونالد ترامپ نیز مسلماً از این قاعده مستثنی نیست.

اما مساله اساسی برای مردم افغانستان چگونگی برخورد اداره ترامپ با هراس افگنان اعم از داعش , القاعده ,طالب و گروه حقانی است. آیا ترامپ با این گروه ها برخورد قاطع ومبارزه جدی خواهد داشت ویا همچون جورج دبلیو بوش و اوباما ظاهرآ مبارزه با این گروه ها را شعار خواهد داد و در عمل تقویت و استفاده از این گروپ ها را در پیش خواهد گرفت.

قراین نشان می دهد که تغیرات جدی در برخورد اداره امریکا با هراس افگنان در افغانستان مخصوصآ در سال جاری رخ نخواهد داد و امریکا این مسأله را در اولویت کاری خود قرار نخواهد داد.

رابطه اداره ترامپ با دولتمردان افغانستان نیز تا جاییکه دیده می شود گرم و صمیمانه نیست. کمک های مالی رییس جمهور افغانستان به هلاری کلنتن رقیب دونالد ترامپ نیز مساله یی نیست که به این زودی ها فراموش شود. از جانبی ایجاد حکومت به اصطلاح وحدت ملی به وساطت جان کری نیز خوش آیند ترامپ نبوده مورد انتقاد جدی وی قرار گرفته است.

رابطه اداره ترامپ با پاکستان نیز نه طبق خواست افغانستان؛ بلکه با در نظر داشت منافع استراتیژیک ایالات متحده امریکا تنظیم خواهد شد.

مجموع دلایل را اگر پهلوی هم قرار دهیم به این نتیجه منطقی می رسیم که وضع کشور به این زودی ها تغيیر چشمگیری نخواهد کرد و امریکا توجه آنچنانی به مساله افغانستان نخواهد داشت.

بناءاً هرگونه انتظار خوشبینانه از اداره ترامپ برای بهبود وضع کشور اتنظار قبل از وقت و بیجا خواهد بود.لازم است نهاد های مدنی سازمان ها و احزاب ترقی خواه و حلقات روشنفکری برای نجات کشور از وضع موجود به امید های کاذب و نیروهای بیرونی مغرض چشم ندوزند؛ بلکه با مبارزه جدی علیه هراس افگنی خود دست به کار شوند و از نیرو و پوتنسیل مردم افغانستان در این زمینه استفاده نمایند.

در صورتیکه جبهه متحد ضد هراس افگنی از نیرو های صلح خواه ,عدالت پسند ,مترقی و ملی کشور ایجاد و مردم را بسیج نماید شکست افراطیت و تامین صلح نا ممکن و غیر عملی نیست.

دراین زمینه  اراده قاطع و پروگرام قابل تحقق وعملی شرط اساسی واولی است.

21/1/2017

این سربازان خیالی ابتکار کیست؟

در پهلوی مکتب خیالی, شاگرد خیالی و معلم خیالی ,اینک سرباز خیالی خبر ساز شده رسانه ها از موجودیت بیشتر از سی هزار سرباز خیالی اطلاع می دهند.

در حالیکه ویسرای خارجی کشوراز قطع امتیاز بیشتر از سی هزار سرباز خیالی حرف می زند, معاون سخنگوی وزارت دفاع با پر رویی تمام این مساله را افترا و دروغ می داند و با بی شرمی مدعیست که یک سرباز خیالی هم وجود ندارد.

در چنین حالت مردم چگونه قضاوت کنند؟ آیا مرجعی وجود دارد که صحت و سقم چنین ادعا ها را توضیح دهد؟

ارگان های کشفی و استخباراتی و نهاد های عدلی و قضایی با آنهمه تشکیلات عریض و طویل چه وظیفه دارند؟

سوالاتیست که هیچ کسی جوابده نیست.

مساله بیشتر از سی هزار سرباز خیالی از نظر اقتصادی نیز فشار بزرگی بر بودجه ناتوان کشور و منبع بزرگی برای انباشت جیب مفسدین و سوء استفاده گران است.

معاون سخنگوی وزارت دفاع می فرماید که یک سرباز روزانه هزار افغانی مصرف دارد. اگر سی و دو هزار سرباز خیالی رادر هزار افغانی مصرف روزانه ضرب و حاصل آنرا در سه صد و شصت و پنج روز بسنجیم عدد سرسام آور یازده ملیارد افغانی بدست می آید. یعنی عالیجنابان ارگ نشین و قصر نشین از این مدرک سالانه یازده ملیارد افغانی عاید دارند . اگر این عالیجنابان در ده سال از این گنجینه خدا داد مستفید شده باشند یک صد وده ملیارد افغانی معادل دوملیارد دالر را به جیب زه اند. اینکه در قبال این خیانت چه تعداد انسان هموطن جان های شان را از دست داده اند قابل محاسبه و جبران نیست.

چنین مساله مهمی را دولت به اصطلاح وحدت ملی و ارگان های مسؤول در خور اهمیت نمی دانند و هیچ مرجعی در زمینه مسؤول و جوابده نیست.

22/1/2017

آیا ولسوالی کوت مربوط افغانستان است؟

می گویند درست یک هفته قبل مزدوران پاکستانی این بار تحت لوای داعش بیشتر از پنجاه منزل را در ولسوالی کوت ولایت ننگرهار آتش زده اند.

خبر روز شنبه طلوع نیوز می رساند که در دوم دلو این جانیان آدم خوار چهل و دو نفر هموطن غیر نظامی شامل اطفال ,زنان , جوانان و پیر مردان را به قتل رسانیده بیشتر از دو صد خانه را آتش زده اند.

مردی بنام عبد الله به خبر نگار طلوع می گفت که سه برادر و دو برادر زاده اش را داعشیان به قتل رسانیده او مکلف است هژده نفر اطفال و کودکان این شهدا را سرپرستی نماید.

از سردمداران حکومت وحدت ملی و مسؤولین لمیده در قصر ها باید پرسید که آیا این ولسوالی در ساحه حاکمیت شما قرار دارد؟

آیا شما مسؤول حفظ جان و مال و ناموس این هموطنان استید یا خیر؟

جگونه در برابر این همه دهشت و وحشتی که در سی کیلو متری شهر جلال آباد بوقوع می پیوندد نظاره گربی تفاوت استید؟

آیامردم افغانستان به شما رأی داده اند تا در قصر ها از خود حفاظت نماييد و با استخدام سربازان خیالی دارایی مردم را غارت کنید و زنده گی افسانوی برای فرزندان خود مهیا سازید؟ 

هموطن!

دشمن چه آنکه در پاکستان لانه کرده و چه آنکه در ارگ خزیده است فقط به نابودی تو کمر بسته است و بس!

توقع از این مزدوران نکتایی پوش ویا عمامه دار توقع بیجا و نادرست است.

در برابر این دشمن مکار با قاطعیت و هوشیاری مردمی می توان مقابله نمود و بس!