سناریوی فاجعه آفرینیی آدمكشان اشغا لگروبی رحم را، پایانی نیست 

عبدالحسین تلاش

22 فبروري 2011,

همه اطلاع دارند كه بتاریخ ۱۹ فبروری ۲۰۱۱، در اثر بمباران هوایی و زمینی نیرو های آمریكایی (۱)،  كه درظاهرعملیات “مشترک” نیروهای افغان و بین‌‌‌المللی خوانده شده است ، در ولسوالی غازی آباد ولایت کنر، 64 تن از هموطنان بی گناه ما کشته شده اند.

والی نامنهاد ولایت کنر نیز تصدیق كرده است كه در جریان یک عملیات مشترک  (!)نیروهای افغان و نیروهای بین المللی تحت فرمان ناتو، در این ولایت 64 غیرنظامی به شمول کودکان و زنان کشته شده اند.

خبرگزاری واشنگتن پست گذارش داده است كه:

«این افراد در اثر حملات زمینی و هوایی در ولسوالی غازی آباد کشته شده اند». گذارش علاوه می نماید كه:

 « 22  تن از کشته ‌‌‌شده‌‌‌ها زنان هستند و 30  تن دیگر نیز کودکان و نوجوانانی زیر بیست سال عمر... و 13 تن از کشته ‌‌‌شده‌‌‌ها مردهای بالغ بوده اند». (۲)

یكتن از بازمانده گان فاجعه ی غازی آباد

گفتنی است كه شبکه های متعدد تلویزیونی تصاویراجساد كشته شده گان ، زخمیان غیرنظامی و اطفال آسیب دیده را باز تاب داده اند. اما مقامات ناتوبا بیشرمی وچشم پوشی ازاین حادثه ی مرگباروخونین كه بوسیله ی عمل جنایت كارانه ی شان اتفاق افتیده است، مانند دیگر حملات مشابه وخشونت بار گذشته ی شان، كه در گوشه های مختلف میهن مان، طی بیش از ده سال حضور اشغاگرانه ی خود انجام دادده اند، رد كرده اند؛ چونكه این قربانیان و باز مانده گان سیاه بخت آنان، در سطح داخلی و جهانی، مدافعی نداشته وندارند.

یكی از به خون غلطیده گان كه زیرنام مبارزه باترور(!)، جان عزیز خود را ازدست داده است

http://4.bp.blogspot.com

با تلخی یاد آوری باید كرد که جنرال پتروئیس، فرمانده عمومی نیروهای وحشی واشغالگر، در نشستی با رییس جمهور(!) تحمیلی ودست نشانده ی اشغالگران، بگونه یی غیر مسؤلانه وتوهین آمیز اظهار نموده است كه گویا مردم آسیب دیده و به غم نشسته ی غازی آباد، « برای بزرگ جلوه دادن تلفات ملکی»(۳)، کودکان و « جگرگوشه» های خود را ازروی عمد، بدست خودسوزانده باشند.

این طرزبیان، برخورد خیره سرانه ی اشغالگران ناتو، این تشنگان خون ونفت وهیرویین وثروت های جهانی را، دربرابراین واقعه ی شوم وخونین نشان میدهد.

در همین حال نيروهاي نظامي  ناتوطی  عمليات خونین دیگری در ولسوالی ’ خوگياني’ ولایت ننگرهار شب ۲۰ فبروری ۲۰۱۱ ، جان شش عضو يك خانواده را گرفتند؛ كه چهار نفر ازین نگون  بختان، كودكان این خانواده و وازجمله ی دوتن دیگر ، یكی پدر( بنام پتنگ كه وظیفه ی سربازی را عهده داربوده است) و ودیگری مادر آن كودكان به خون خفته بوده است.

هر دوی این فاجعه باواکنش های تند وخشم آلود  مردم ولایت كنر وننگرهار، مواجه گردیده؛ بر اشغالگران  وزمامداران دولت مافیایی لعنت ونفرین فرستاندند؛ و اين اقدام مرگبارتفنگداران آمریکایی ومتحدین اشغالگرآنرا، را محكوم كردند.

اندوهبارتراینكه هیچگونه عكس العمل و اعتراض  كتلوی وخیابانی از جانب سازمان هاواحزاب « چپ رسمی» وچهره های سرشناس «فعال» در داخل كشور، در برابر این حوادث غم انگیز وجانگداز صورت نگرفت؛ بویژه از سوی آنانكه (كاندید های كرسی های پارالمانی) درسوگ ازدست دادن چوكی های شان

« شوری  نام نهادملی»، اقدام به « مارش های پرشور» نموده واخطاریه های میان تهی صادركردند؛ وبساكه صدای اعتراضات وفغان وناله هاي سوزناک شان، گوش فلك را كر كرده بود!

بلی آنانكه سنگ انسان دوستی، عدالت اجتماعی ... را به سینه ها كوبیده وخود را« وارث بلامنازع» راه ورسم واندیشه ی وطنپرستان واقعی، مبارزین جانباز واصیل راه ترقی ، دموکراسی واستبداد، ارتجاع، استعمار( نو وكهنه) وآمپریالیسم ... می دانند. حتا نتوانستند، برای یكبارهم ندای اعتراض شبه سوگ از دست دادن كرسی های پارلمانی شان، در مقابل نماینده گی سازمان ملل متحد وسفارت آمریكا، وزارت نام نهاد «دفاع ملی»... براه اندازند.

باید گفته شودكه نبود سازمان واحد سرا سری،  دموكراتیك وچپ (نه به نام)، وطنخواه ( نه خود خواه)، مرم دوست (نه مقام دوست)... ومؤثرملی، بمثابه یگانه نیروی سیاسی بازدارنده درمقابل چنین حملات وحشیانه وگستاخانه ،سناریوی فاجعه آفرینیی آدمكشان اشغالگر، بی باك و بی رحم وعمال و اجیران تاریكی پرست شان چون القاعده، طالب ؛ وچهره ها حلقات دیگری مربوط به  آی اس آی و... را، پایان ناپذیر ساخته است.

ــ مرگ بر اشغالگران سیطره جوو مزدوران  دزد، قاچاق بر وچپاولگر شان

ــ درود بر روان جان باختگان مناطق غازی آبادو خوگیانی

ــ درود بر روان پاك همه وطنپرستان كه درراه منافع مردم زحمتكش وطن جان های خود را فدا كردند

………….

  www.theage.com.au/world/us-bomb-attack-kills-65-civilians-   (۱)

,  www.washingtonpost.com/wp-dyn -   (۲)

http://www.cheraghdaily.af/spip -  (۳)