تردد های غرب در جنگ افغانستان ناموجهه است،

 باید به این انگیزه ی منفی پایان داده شود

عبدالحی « مرام »

بیتشر از 12 سال است که کشور های غربی به رهبری ایالات متحدۀ امریکا به هدف مبارزه با تروریزم و تبعات دیگر آشوبگرانه ی آن زیرنام « آئتلاف ضد تروریسم » و « آیساف » یا « کمک و همکاری بکشورما » قوای نظامی شان را فرستادند، پایگاه ها ، بارک ها و پوسته ها ایجاد کردند، که این در بعد نظامی بود، اما در بعد اقتصادی بیش از 3500، انجیوی داخلی و خارجی را ایجاد کردند که بگونه های آشکار و پنهان با کمپني ها و شرکت های انحصاری آن کشور ها پیوند داشتند و بدنبال آن چندین کنفرانس در کشور های آسیایی و اروپایی برگزار و هدف آنرا جمع آوری پول زیر نام   «کمک به باز سازی و نوسازی افغانستان » گذاشتند که در اصل ملییارد ها دالر که شاید از مرز دو تا سه صد ملییارد گذشته باشد، پول به این نام و آن نشان جمع آوری و ظاهراً بکشور ما سرازیر شد که باکمال تأسف این دو یا سه صد ملییارد دالر از یک در آمد و از دریچه ی دیگر مانند : « آدم غر » فرار و بازهم به گاو صندوقهای همین کشور های غربی و برخی از کشورهای آسیایی، مانند پاکستان و عرب ریخته شد و از « گاوغدودی » به مردم عذاب کشیده ، درد دیده، در بدرو خاک بسر افغانستان و جامعۀ ویران و بدبخت آن نرسید که گذشت 12 سال و بلند شدن شکوه و شکایات دولت و مردم افغانستان به اوج خود رسید و هیچ روز نامه و یا رسانه ی تلویزیونی و رادیوی نیست که در 24 ساعت، تومار دراز سیاه شده و ننگین این جنایات و جرم های اقتصادی را زیر نام اختـلاس، رشوه، معاملـه های دزدانـه و مفسـدانه ی قرارداد های ساختمانی ، چک بندان ها ، احداث جاده ها، اعمار بند ها و تعمیر ها، احداث پروژه های زراعتی، فرهنگی، آموزش و پرورش، نشر وچاپ نکنند و زخم های جنگ های خونین و تحمیلی را بیاد نیاورند، زیرا مردم افغانستان را غربی ها و دیگر متحدین شان « بمرگ » گرفتند تا به « تب » که همانا نبرد علیه تروریزم، دهشت افگنی و قاچاق مواد مخدر می باشد راضی شوند، زیرا مردم افغانستان دیگر حالا آن مردم قرن 19 و اوایل قرن 20 نیستند که چیزی را ندانند ، درک نکنند ، ریشه یا بی ننمایند و خوبی و بدی آنرا ندانند. زیرا این مردم میدانستند که باندهای طالب و القاعده کشت کوکنار و ساخت هیرویین ، آدم ربایی ها، گسترش فحشا و فساد و همه و همه در کارخانه های ساخته شده که اهداف شان خیلی بزرگ و برای منافع ملت ها، کشور ها و نظام های شان است و مادیدیم که چگونه از سرازیر شدن ملییارد ها دالر، فیصدی بیشتر آن بجیب آی. اس. آی دیکتاتور های نظامی پاکستان ارتجاع آدم کش پاکستان که همان تنظیم های بظاهر اسلامی و مدرسه های « شیطان زای »  پاکستان است ریخته شد و سیاست مداران و انحصار گران آن کشور را چاق و چاق تر ساخت و شبکه های ویژۀ « سود جویان غربی » و عربی نیز از آن بهرۀ کافی گرفتند ، اما بخود مردم افغانستان بجزاز ساختن چند جاده ، سرک پروژه های « کم عاید » بي کیفیت چیزی نرسید و شهرکابل ما كه بیشترین قربانی را در جنگ های تنظیمی داد، بجز چند بلند منزل ، غیر معیاری، بی نقشه، نادرست که آنهم بروی زمین های غصبی دولتي و شخصي ساخته شده است. چیز دیگری نرسیده که چهرۀ گرفته ، غمگین و « مایوس» شهرما بیانگر آنست.

  همچنان در بعد نظامی ، کشور های غربی در رائس ایالات متحدۀ امریکا اردوی ما و قوای مسلح ما را بصورت کل تجهیز نکرد ، از نظر کیفیت و کمیت ضعیف نگهداشت هوا پیما های جنگی برای ماندادند و حتا تانک ها و تجهیزات نظامی خود را بصورت کل از پایگاه های شان جارو کرده انتقال و بما تنها چند « چقری» را گذاشت در حالیکه در مرز های ما، پایگاه و مواضع اصلی شانرا به دشمن غدار و در بدیوارما پاکستان داد و با وجود عقد قرار داد ها، پیمان ها ، تفاهم نامه، باز هم سیاست های: روس تزاری و بریتانیای استعماری « را با ما در پیش گرفتند ، سیاستی  که در زمان امیر عبدالرحمان خان بود که کشورما را « کلاه بخشک » کردند !

  و حالا که قوای مسلح ما با دست خالی، ايمان قوي ميهن دوستي مسووليت هاي نظامي را بدوش خود گرفت و با دستان خالي به ميدان نبرد با دشمن غدار شتافتند ، او با ما رییس جمهور ایالات متحده امریکا میگوید:

«امریکا یی ها فراموش نکنند که هنوز هم در جنگ با تروریزم در افغانستان در گیرند .» و تا کید می کند « با آنکه امریکا در جنگ دراز مدت خویش در افغانستان پایان داده است ، اما در ماموریت این جنگ شریک است .»!!؟

حالا ما مردم افغانستان از شما میپرسیم که چرا شما ماموریت های نظامی تانرا پایان میدهید، در شرایط که پاکستان این دوست دیرین شما و دشمن دیرین و غدار ما که عامل اساسی ویرانگری و کشتار مردم افغانستان طی سی و سی و پنجسال اخیر می باشد و 35 هزار مدرسه ی شیطان زا و آشوبگر دارد و در همین تازه گی ها شاگردان یا طالبان تبهکار خود را که رهبری آنان اصلاً بدستان خون آلود کرنیل ها و جرنیل های آی .اس .آی ارتجاع سیاه پاکستان و عرب می باشد بکشور ما جهت آشوبگری و کشتار اعزام کردند که حوادث خونین فراه، هلمند، قندهار، بغلان بدخشان، قندوز، کابل ، ننگرهار و نورستان ناشی از آنست که شما کشور ما را خود سرانه ترک میگویید، در حالیکه در کوریایی جنوبی از مدت 60 سال بدینسو است که شما سی هزار نظامی دارید و کشور کوریایی جنوبی شش صد هزار قوای مسلح دارد، اگر کوریایی جنوبی را کوریایی شمالی تهدید می کند، افغانستـان را پاکستـان همسایه یـی دد صفـت جنوبی و شـرقی ما و ایران آخندی تهـدید می کند، شما کوریا را تا جای خود کفا ساختید که روزانه هزاران « موتر» خودش تولید می کند، اما بما توان ساختن و تولید یک « پوری سوزن » را هم نه بخشیده اید و این پرسشی است که باید پاسخ بدهید چرا ؟ زیر فرار شما و گذاشتن ما در میدان نبرد با دست خالی نباید « سبب خرسندی شما در جنگ باشد و یا ما را بکام « اژدهای اتوم دار » پاکستان بیاندازید و یا دست بسته ما رتسلیم شان کنید یا بازهم افغانستان « کلا بخشک » شود ! زیرا همین حالامردم و دولت ما بسوی انتخابات ریاست جمهوری روان هستند که شما آنرا « انتقال قدرت بطور مسالمت آمیز » می خوانید، لطفاً ابتدا، نواز شریف ، سیاست مداران شونیست پاکستان و ارتجاع آنکشور را مهار کنید، مواضع و لانه های تروریست ها و دهشت افگنان را در اسلام آباد، کراچی ، پشاور و دره های آن وزیرستان شمالی و جنوبی ، خیبر و چترال را مورد هدف مرگبار قرار بدهید تا اژدها « مهار» و ما بربنیاد اصول دموکراسی که همانا انتخابات آزاد و سری است، رئیس جمهور خویش را بدون اشارۀ کشور های مداخله گر و باند های شرارت و جنایت انتخاب کنیم ، رئیس جمهوری که همبستگی ملی و انسانی مردم افغانستان را در سر خط اداره اش قرار داشته باشد و کشور ما را بسوی صلح ، ثبات و دموکراسی رهبری نماید! و لازم است تا تردد ها وتواهم من درآوردی تانرا از خود دور ساخته و برای مردم افغانستان تشویش و نگرانی پیدا نکرده صادقانه از ما پشتیبانی همه جانبه نماید.