سقوط قندوز؟

در زمان حامد کرزی سر و صدا ایجاد شد که جنگ در جنوب متمرکز شده در این جنگ ها عمدتاً قوم مشخصی از بین می رود. رییس جمهور فعلی کشور جناب متفکر دوم جهان نیز کشف نموده بود که در زندان ها تناسب قومی در نظر گرفته نشده، اکثریت محبوسین از قوم خاص متشکل اند. برای این مشکل و تامین تناسب در میان ملیت ها حکومت امریکایی ـ جهادی کرزی بکمک نیروهای هوایی خارجی به انتقال جنگجویان در شمال آغاز نمودند. در قندوز وبلخ بصورت مشخص نیروهای مسلح مخالف توسط هلی کوپتر های خارجیان انتقال داده شد و هسته های هراس افگنی در این ولایات تقویت شد.

 چون جابجائی نیروهای چند صد نفری طالب نمی توانست جنگ تمام عیار را در شمال انتقال دهد، بکمک استخبارات پاکستان در وزیرستان گویا عملیات علیه هراس افگنان آغاز شد و آنان از لانه های خود بیجا شدند. ابتدا در ولایات جنوب و شرق افغانستان و از آنجا در ولایات شمال مخصوصاً بدخشان و قندوز انتقال داده شدند. ولسوالی های کوهستانی ولایت سرپل که دور از چشم دولت و در گوشه دور افتاده قرار دارد, به مرکز تجمع هراس افگنان خارجی تبدیل شد و از آنجا به فاریاب و بادغیس و جوزجان امکان نفوذ شان مساعد گردید. بدین ترتیب دیده می شود که ولایات شمال طبق خواست حاکمان کابل نشین به میدان جنگ تبدیل شد و جنگ از جنوب به شمال انتقال یافت. ماجرا در اینجا ختم نشد. حلقات متعصب و فاشیست مآب مسقر در مرکز هرگونه مقابله با هراس افگنان را در شمال و هرگونه مقاومت در برابر مخالفین را رنگ قومی بخشیدند و هیاهو برپا کردند که در شمال گویا بنام مقابله با هراس افگنی به قوم معینی ظلم و ستم صورت می گیرد. برای حل این قضیه نیز حاکمان خرد باخته و متعصب کابل نشین به مسلح ساختن خان ها و سرخیل های قوم معین در شمال پرداختند و در تعیين کادر ها نیز علی رغم مخالفت باشنده گان ولایات، روحیه تعصب و تمامیت خواهی معیار قرار گرفت.

بهرحال چند ماه قبل وقتیکه طبل جنگ در قندوز نواخته شد و نیروهای مسلح قهرمان جنگجویان را از دروازه های شهر عقب راندند و خواستند ولایت قندوز را پاکسازی نمایند ، از جانب رهبران کابل نشین، جنرالان و قومندانان قهرمان  به نسل کشی متهم شدند و از دوام عملیات ممانعت صورت گرفت. اکنون که بنابه اراده آی.اس.آی و مطابق پلان پاکستان، قندوز بدست طالبان افتیده است، رییس جمهور می فرماید که طالبان غیر نظامیان را سپر ساخته اند بدین خاطر آنان موفق شده اند.

 وزیر دفاع می فرماید که هیچگونه سازشی صورت نگرفته است. رییس امنیت ملی اظهار می دارد که در مورد حمله طالبان اطلاع دقیق وجود داشته است. وزیر داخله نیز از داشتن اطلاع قبلی در مورد حمله طالبان حرف می زند.

به این جنابان بی آرزم و بی شرم باید متذکر شد که وقتیکه اطلاع قبلی وجود داشت، چگونه شما مسؤولین درجه اول تدابیری اتخاذ نکردید که این حمله صورت نمی گرفت. جناب رییس جمهور چگونه استدلال می کند که طالبان مردمان غیر نظامی را سپر ساخته اند. آیا در مناطق دیگر آنان غیر نظامیان را سپر نمی ساختند؟  آیا ارایه چنین دلیل احمقانه و کودکانه از جانب متفکر دوم جهان شرم آور و خجالتبار نیست؟ جالب است در حالیکه قندوز به اختیار طالبان قرار دارد جناب رییس جمهور اطمینان می دهد که قندوز تحت مدیریت است؟!

 آری جناب رییس جمهور قندوز از جانب برادران ناراض شما تحت مدیریت قرار دارد. یقینا درین مدیریت شما هم سهم دارید.

جناب رییس جمهور!

با سیاست های نادرست و باکرنش در برابر دشمنان مردم افغانستان و با سهل انگاری و ندانم کاری ها و مهمتر از همه با سیاست نا درست قومی و گوش فرا دادن به حلقات معین قوم گرا و استخدام ستون پنجم دشمن در ارگ و مقامات مهم دولتی, جز بدنامی و رسوایی نتیجه یی بدست آورده نمی توانید. افغانستان واحد و یک پارچه به سیاست بزرگ ملی و دید فرا قومی ضرورت دارد. با این بازی ها نه تنها منفعت قومی که شما مدعی نماینده گی آنان هستید,  تأمین نمی شود؛ بلکه مجموع مردم افغانستان و تمامیت ارضی کشور جداً در خطر قرار می گیرد. آنگاه پشیمانی سودی نخواهد داشت و تاریخ شخص شما هرگز را تبرئه نخواهد  کرد .

      محمدالله وطندوست