محمد الله وطندوست

کتمان بی کفایتی دولت در پوشش صلح خواهی کذایی

حاکمیت امریکایی_ جهادی که بنابر تصمیم سرمایه داری جهانی در کشور مستقر گردیده در چهره حکومت به اصطلاح وحدت ملی اوج بی کفایتی، ندانم کاری و مسؤولیت گریزی را به نمایش گذاشته است. این حاکمیت که با پروگرام های بلند و بالا و تخیلی جناب مغز متفکر جهان و پلان های اصلاحات و همگرایی جلالتماب محترم عبدالله عبدالله از صندوق های تقلبی انتخابات سر بیرون کرده است، در عمل هیچگونه پروگرام و پلانی حتی در ابتدایی ترین ضرورت های مردم نیز ندارد.

بیکاری وحشتناکی که نسل جوان و قشر تحصیل یافته با آن مواجه است، چنان فضای دهشتناکی بار آورده است که هزاران جوان با وجود خطر جدی مرگ در آبهای ترکیه و یونان و مواجه شدن با دیوار غیر نفوذ در میان یونان و کشورهای اروپایی بازهم خود را به آب و آتش می زنند تا کشور را ترک کنند و شانس خود را برای رسیدن به اروپا بیازمایند. در حالیکه مغز متفکر از ایجاد دو میلیون شغل در پنج سال وعده داده بود و اینک دوسال از این وعده سپری شده است. جالبست که وزیر کار و امور اجتماعی دولت می گوید که بیست و پنج هزار پست خالی در ادارات دولتی وجود دارد در حالیکه آگاهان امور این پست ها را بیشتر از آن می داند. اما دولت کفایت استخدام جوانان تحصیل کرده را در پست های متذکره ندارد. فساد، بی کفایتی و عدم دلسوزی باعث گردیده است هزاران جوان تحصیل کرده در کوچه ها سرگردان باشند اما پست های دولتی خالی گذاشته شود.

آیا بی کفایتی بالاتر از این در کدام گوشه جهان سراغ شده می تواند که با اندک ترین بارش باران شهر کابل پایتخت کشور مقر مغز متفکر دوم جهان و مغز های متفکر دیگر به بحر بیکرانی تبدیل می شود و زمینه کشتی رانی و آببازی را مساعد می سازد. جالبست که قوماندان امنیه کابل بجای شهردار از کمک به گیرمانده گان این بحر صحبت می کند و بسیج پولیس را در امر کمک به مردم نوید می دهد. آیا ممکن نیست که این همه انجنیران و مهندسان شهرسازی و شهرداری راهی به این معضله دریابند و حد اقل مسیر این آب ها را به دریای کابل سوق دهند و مردم شهر را از این مصیبت که هرسال دامنگیر شان می شود نجات دهند.

آری! دولت مسؤول می تواند چنین اقداماتی بنماید؛ اما شرکت سهامی فعلی که نام حکومت وحدت ملی رایدک می کشد بهیچ وجه کفایت چنین امری را ندارد

فساد در ادارات دولتی که میراث شوم حاکمیت جناب کرزی محسوب می شود در حاکمیت فعلی نیز همچنان به سیر صعودی خود ادامه می دهد. دزدی عده یی از روسای شهر سازی، زمینه سازی ایجاد شهرک هوشمند به دزد مشهور و محکوم کابل بانک، سوء استفاده های بزرگ در قرارداد های وزارت دفاع و اخیراً سوء استفاده بزرگ در شورای عالی صلح و حیف و میل بودجه این شورا از جانب اعضای به اصطلاح صلح آور آن، رسوایی های تازه ایست که به رسوایی های قبلی افزوده شده است 

وضع تعلیم و تربیه با افشای مکاتب تخیلی، معلمین تخیلی، شاگردان تخیلی و عمارات تخیلی معلوم شد که در پایین ترین سطح قرار داشته، رئیس جمهور کشور در روز افتتاح سال تحصیلی با اعتراف به این امر فرمودند که در عرصه معارف مشروط شده است. در حالیکه رئیس جمهور با مسؤولین معارف یکجا نه تنها مشروط، بلکه ناکام مطلق اند. و هیچگونه کوشش هم برای تغيیر وضع انجام نمی دهند 

از برکت بی کفایتی مسؤولین معارف مدرسه های دینی در سراسر افغانستان به مرکز تربیت هراس افگنان تبدیل شده، منبر مساجد جایگاه تبلیغ اهداف بنیاد گرایی و افراطیت گردیده است. چنانکه مسؤول پولیس شمال کشور از وضع مدارس جداً اظهار تشویش نموده، دوام وضع موجود را به نفع دشمنان افغانستان ارزیابی نموده است. 

بی کفایتی دولت در این نکات خلاصه نمی شود ؛ از برکت سرپرستان ارگان های امنیتی طالبان، القاعده و داعش سراسر کشور را جولانگاه خود قرار داده اند. بعید نیست که در سال جاری افراطیون هراس افگن بیشتر از گذشته به فعالیت های خرابکارانه بپردازند و باز هم هموطنان مظلوم و بی دفاع مارا به خاک و خون بکشاند.

چنان که همین حالا وضع قندوز نگران کننده است.  دردندشهاب الدین بغلان مخالفین دوباره سر بالا نموده اند. در غزنی از ظهور داعش حرف زده می شود. القاعده دوباره نیروهای خود را در جنوب و شرق کشور بسیج می نماید. 

دولت به اصطلاح وحدت ملی در پهلوی این همه نابسامانی و بی کفایتی ها فقط و فقط مذاکرات قریب الوقوع با طالبان را به خورد مردم می دهند و هنوز به ترحم و مرحمت سردمداران پاکستانی مبنی بر کشاندن طالبان در میز مذاکره امیدوارند . در حالیکه طالبان علناً از چنین مذاکره ابا می ورزند و بجای مذاکره به جنگ و خون ریزی تاکید دارند.

اخیراً مذاکراتی میان نماینده گان حزب اسلامی حکمتیار صورت گرفته گویا به نتایج معینی نیز رسیده است. اینکه این مذاکرات به تأمین صلح چه تاثیری می تواند داشته باشد، هنوز معلوم نیست. 

جناب حکمتیار امیر حزب اسلامی در گذشته ها نیز در ائتلاف ها و اتحاد ها امتحان خود را داده است؛ اما مسأله اساسی اینست که امروز حزب اسلامی و حتی طالبان نیروهای نیستند که با پیوستن به پروسه صلح، صلح عام و تام تأمین شود. همین حالا صفوف گسترده طالبان در صف داعش پیوسته و تحت نام داعش به آدم کشی و قتل و غارت می پردازنند.

 بنابرآن جز سرکوب قطعی هراس افگنان و دفاع قاطع از وجب ، وجب خاک کشور راه دیگری برای تأمین صلح نمی توان سراغ داشت. طبعا نیروهاییکه سلاح بر زمین می گذارند از حقوق شهروندی همچون همه شهروندان می توانند برخوردار گردند. 

با تذکر نکات فوق خاطر نشان می گردد که دولت بی کفایت موجود نه در عرصه بازسازی، نه در عرصه دفاع موثر از امنیت مردم، نه در امر خدمات اجتماعی و حتی نه در امر مذاکرات با مخالفین هیچگونه پلان معین و استراتژی تدوین شده ندارد. اختلافات گروپی، تنظیمی، سمتی، مذهبی و لسانی از برکت بی کفایتی دولت به اصطلاح وحدت ملی آینده تاریک و خطرناکی را در برابر مردم قرار داده است. یگانه راه بیرون رفت از وضع موجود اتحاد و هماهنگی نیروهای ملی، دموکرات، ترقی خواه و عدالت پسند و افشای بی امان بی کفایتی و مسؤولیت نا پذیری دولت برای مردم شریف کشور است تا آنان آگاهانه با راه اندازی اعتراضات مدنی و مسالمت آمیز، سردمداران بی کفایت را از اریکه قدرت پایین کنند و به عناصر مورد اعتماد خود زمینه خدمت گذاری را مهیا نمایند.