سلیمان کبیر نوری

وقتی وزیر عدلیه حفیظ الله امین؛ برسرخود عریضه میکند؟! 

من، شما و همه هموطنان، حفیظ الله " امین " را خوب و خوبتر  می شناسیم.

 بدون شک حفیظ الله امین یکی از شخصیت های شاخص کشور در روند تاریخ خونبار این مرز وبوم پر از تلاطم و ویرانگری به شمار رفته، که کارنامه های سترگ مهلک وی خصوصاً در دوران حاکمیت خونتای نود روزه با گروپ جلادان افراطی، بی باک  و "سرتیر"، در برگه های سیاه تاریخ کشور مان حک شده است.

طی چند روز اخیر، دوستان و رفقا طی پیام های تلفونی با من رابطه تامین کرده و اظهار داشته اند که: " وزیر عدلیه ی حفیظ الله امین، " آقای شرعی جوزجانی  که یکی از نزدیکترین افراد به امین بوده است، گلی را به آب داده است. بالای خود تهمت بسته است. ناخود آگاه در گنداب رویکرد های خودی، و در غدیر خون ده ها هزار از انسان بی گناه این مرزوبوم " چوبک" زده است.

آقای وزیر عدلیه ی حفیظ الله امین، جناب شرعی جوزجانی  طی دو یاداشت جداگانه دربرگه ی فیسبوک خویش زیر عنوان «چـگــونـه سـه تـن از نـخـبـگـان حـزب از جزای اعـدام نجـات یـافـتـنـد؟» را به انشاء گرفته اند.

این دوستان هم چنان از من تقاضا به عمل آورده اند که تا نوشته ی موصوف را به تحلیل و بررسی گرفته، پاسخی ارایه نموده، در مورد چیزی بنویسم. همچنان این تعداد عزیزان نبشته ی محترم محمد یوسف ایوبی را که در مورد کنش آقای جوزجانی نگاشته شده بود، برایم ارسال داشته اند.

این که من فیسبوک ندارم، فقط با گذر متن نگارش جناب محمد یوسف ایوبی از چند و چون نبشته محترم جوزجانی کمی آگاهی حاصل نمودم.

اما من فکر می کنم که نه جناب آقای ایوبی، و نه این جانب؛ دارای آن گونه صلاحیت و ید طولا می باشیم که در متن زمان درگیری اعضای بیروی سیاسی حزب دموکراتیک خلق افغانستان و در محتویات تصامیم روانشاد نورمحمد تره کی و یا حفیظ الله امین خویشتن را مسلط و خبیر به شمار آوریم. نه از لحاظ سن و سال، و نه از لحاظ موقف و پوزیشن حزبی درآن زمان، و نه به لحاظ اینکه اطلاعات دقیق و مستند و معتبری تاکنون بیرون آمده است.

این که جناب ایوبی در برابر کنش آقای شرعی جوزجانی متوصل به چنین کنشی شده اند، به احساس و عطوفت و حافظه ی موصوف باییست تحسین گفت. اما پرسش این جاست که از هم سالان، هم کیسان و هم وندان آقای جوزجانی چرا تا کنون کسی قلم برنداشته اند و ثقه بودن و نبودن متن های نبشتاری موصوف را به بررسی نگرفته اند؟

امروز که آقایان گران ارج سلطان علی کشتمند، دگروال محمد رفیع( که گفته می شود پیوسته از پشت پرده به تحرکات نیابتی دست می یازند)، و سایر شخصیت های شخیص آن دوره، درگیر این قوس و کش ها، که در قید حیات اند و رویداد های خونبار و ویرانگر  جاری کشور را هم اکنون از پشت پنجره های آرام خویش، با سکوت و تلخکامی یا بدون هیچ احساس مسوولیتی به نظاره گرفته اند، لازم است که یاد داشت آقای جوزجانی را به تحلیل گرفته و غرض آگاهی اعضای حزب و سایر هموطنان قرار داده تا سیاه از سفید تفکیک شده حقانیت برملا گردد.

من از جلالتمابان عالیقدر  متوقعم، خصوصن در اوضاع و احوالی کنونی که حقایق تابوی تاریخی حتی از زبان رئیس قصر سفید به بیرون می پرد؛ "روزه ی سکوت" را شکستانده با مدارک معتبر و ارایه پاسخ های مستند و متيقن در روشنگری اذهان عامه ی کشور و اعضای حزب پرداخته به چنین کنش ها پاسخ دقیق داده، ممنون سازند.

اینک در زیر، توجه عزیزان را به نبشته محترم محمد یوسف ایوبی که به پاسخ جناب  شرعی جوزجانی نگاشته اند، معطوف میدارم تا خوانندگان این ماجرا هم به پرسش های پیش آمده نزد شان جواب هایی بیابند: 

پرسشی چند از آقای شرعی جوزجانی

محمد یوسف ایوبی

 جناب شرعی جوزجانی در صفحه شان تحت عنوان « چـگــونـه سـه تـن از نـخـبـگـان حـزب ازجزای اعـدام نجـات یـافـتـنـد؟» مطلبی را به گفته خود شان به گونه خاطرات شخصی به نشر سپرده اند که در نقد بررسی و راه یافتن به زوایای تاریک جنایا ت امین جلاد و تیم وحواریون او می تواند مفید واقع شود. در این یاداشت و پاسخ های که ایشان به کامنت های تحریر شده داده اند موارد مشکوک و گنگ وجود دارد که بهتر است اکنون که  جناب شرعی خود باب بحث را گشوده اند خود صراحت بیشتر دهند. جناب جوزجانی ازسلطان علی کشتمند ، جنرال عبدالقادر، جنرال شاهپور، دگروال محمد رفیع و داکترمیرعلی اکبرنام برده که گویا در فردای مرگ شاد روان تره کی به پیشنهاد او به خاطر کاستن از حساسیت مرگ تره کی حکم اعدام شان به حبس ابد و … تعدیل شده است من می خواهم بیشتر به چون وچرای مرگ شاد روان تره کی مکث نمایم.

آقای شرعی جوزجانی ! شما منحیث عضو دفتر سیاسی و وزیر عدلیه و شخص طرف اعتماد امین از پلان و توطیه بر کناری تره کی از پست های دولتی و حزبی  و بالاخره امحای فزیکی وشهادت او واقعن بی خبر بودید .؟؟؟ اگر چنین است در رابطه با بر کناری تره کی از سمت های حزبی و دولتی چرا از امین حمایت کردید ؟؟؟  پاسخ روشن است زیرا شما یکی از حلقه های مهم و خاص امین و جز طراحان از بین بردن تره کی بودید . بخاطر دارید که اعلامیه حزب مبنی بر، برکناری تره کی را شما از طریق تلویزیون اطلاع رسانی کردید؟

این بیانیه شما در مجله قضای آنزمان نیز به نشر رسیده است که اگر بخت یار بود و زنده گی چانس بدست آوردن آنرا برایم میسر ساخت متن مکمل آنرا نشر خواهم کرد.  

فقط یک جمله از آن بیانیه شما را که در همان شب سیاه از طریق تلویزیون شنیده ام و تا کنون هرگز فراموشم نمی شود این جا به گونه مثال می نویسم:

 « این منفور اجتماع و بیگانه از ایدیالوژی طبقه کار گر از حریم حزب رانده شد.»  درحین ایراد این بیانیه شما بسا هم سر خوش ومغرور وخشم آلود به نظر می رسیدید . آنهمه خشم و غضب شما نیز ناشی از ان بود که تره کی درماسکو با ببرک کارمل ملاقات کرده و در مورد وحدت حزب به توافقاتی دست یافته بودند. 

سوال بعدی اینکه شما می نویسید  خبر مرگ بنیان گذار حزب را از وسایل ارتباطات جمعی شنیدید برای یک لحظه اگر قبول کنیم که این حرف راست باشد ، منحیث یک تن از اساس گذاران حزب و وزیر عدلیه به عوض اینکه با پلان و چگونگی بر گذاری مراسم تدفین و بخاک سپاری مرحوم تره کی نزد امین می رفتید طوری که خود نوشته اید «  با دوسیهٔ کارهای مربوط به عدلیه، سارنوالی و قضا نزد او رفتم » آیا مرگ تره کی به همین اندازه برای تان بی ارزش و طبیعی بود ؟؟؟ بدون شک بود چون که شما از قبل از همه چون و چراهای این توطیه آگاه بودید.

شما یکبار دیگر  درین نبشته تان با صراحت از تعصب ودشمنی تان با پرچمی ها پرده برداشته و نقش تان را در کشتار پرچمی های بی گناه و بی دفاع منحیث شخص اول ارگان دفاع و عدل عریان می سازید . وقتی می نویسید« گفتم: اگر به شما ملال نیاید و حمل به علاقمندی من به پرچمی ها نکنید» این خود نشان می دهد که چقدر باشدت و تعصب درمرگ پرچمی ها مانند سایر وطنپرستان ضد امین نقش داشته اید، اکنون که شما خود را ناجی سه تن از حزبی ها معرفی و با تجاهل العارف از دو تن دیگری که در زمان حیات تره کی کشته شده اند نام می برید می توانید پاسخ دهید آن هزاران پرچمی خلقی… وغیرحزبی که در شهر کابل و ولایات افغانستان به فجیع ترین وهتلیری ترین انواع و اقسام در حاکمیت امین و زمانی که شما وزیر عدلیه این جلاد تاریخ بودید کشته شده اند نیز خبر نداشتید ؟؟؟ آیا خود را در مرگ آنها که یک بخش زیاد از آن جان باخته گان را از نزدیک می شناختید مسئول می دانید ؟؟؟ حد اقل حاضرید از بازمانده گان آن شهدا معذرت بخواهید؟؟؟

در قسمت دیگری همین نوشته می خوانیم « پرسید: چه میگویند گفتم : میگویند که خودشان کشته اند، چنانچه بر یکی ازدیوارهای لیسهٔ عایشهٔ درانی این بیت را نوشته اند:

سعد یا، شیرازیا، پندی مده کمزاد را  ـــ کمزاد اگر حاکم شود گردن زند استاد را»

پرسید: شما چه کردید؟

گفتم: عسکرها آنرا پاک کردند.

آغای شرعی! دستگاه استخبارات جهنمی اکسای امین که در کشتن، شکنجه، عذاب، افترا، توطیه و جمع بندی  انعکاسات عمل کردهای شان دست بالا و تجارب بزرگ و کافی داشتند، چرا امین انعکاسات خبر مرگ تره کی را قبل از همه از شما جویا شد؟؟

شما طوری که نوشته اید از مرگ تره کی از طریق رادیو و تلویزیون آگاه شده اید، پس چرا چنین با دقت و در فردای همان شب متوجه عکس العمل به گفته شما مردم بودید و چشم به در ودیوارلیسه عایشه درانی داشتید؟ شما که در بلاک 55 میکرویان کهنه سکونت داشتید ولیسه عایشه درانی نیز در مسیر میکرویان کهنه و ارگ قرار ندارد که تصادفی شما، سکرتر تان و …. دیده باشند وشعرسعدی شیراز راحفظ و بدون کم و کاست تشخیص و حضور شما بازگو دارد و شما هم بدون فوت فرصت حضور« ستاره انقلاب» برای گذارش شرف یاب شوید.  ارتباط شما با«عسکر» ها چه بوده است؟؟ چرا به اصطلاح سرباز که اساسا بعد انقلاب ثور جاگزین واژه عسکر شد شما در نبشته تان از واژه عسکر سود می برید؟ آیا پاک کردن شعار های ضد دولتی و یا ضد امین، گماشتن عسکرها به پاک کردن آنها از وظایف وزارت عدلیه بوده است؟؟؟ همچنان نه گفتید این عسکر ها مربوط به کدام ارگان امنیتی بودند؟؟؟ و یا اینکه عساکرخاصی انجام ترورمرحوم تره کی که درموارد خاص از اشخاص خاص هدایت می گرفتند؟؟ در موضوع شاگرد و استاد بودن تره کی و امین که زبان زد عام و خاص و به خصوص خلقی هابود و شما هم در آن حد از فداییان امین بودید که از طریق رسانه ها و به گونه رسمی تره کی را منفور جامعه و بیگانه از ایدیالوژی طبقه کارگر خطاب نمودید؛ آیا جرأت آنرا داشتید که امین را رو در رو و آنهم در فردای مرگ رقیب مشترک تان کم زاد خطاب کنید ؟؟؟ تصور کنیم همین «شهامت» را داشتید آیا اخلاق سیاسی دوران امین چنین بود که وزیرعدلیه به منشی عمومی نخست وزیر، وزیر خارجه ….می گوید مردم در کوچه ها و بر در و دیوار نوشته اند که تو کمزاد استی؟؟؟ شما در پاسخ به کامنتی نوشته اید « من به جهان بینی علمی مترقی مجهزاستم» من نمی دانم برداشت شما از جهان بینی علمی و مترقی همان مفهوم و درک کلاسیک و مارکسیستی آن است و یا هم تعریف جدیدی بر مبنای منافع ترکتباران بدان دست و پا نموده اید. من با داعیه ترک تباری و یا هر تبار دیگری مشکلی ندارم؛ ولی نمی شود همزمان از یک طرف داعیه رهبری فدراسیون ترکتباران افغانستان،

« فیفتا» را داشت واز طرفی هم خود را مجهز با جهان بینی علمی مترقی دانست، زیرا در فشرده ترین شکل دفاع از عدالت اجتماعی، جهان بینی علمی و مترقی بر مبنای برخورد طبقاتی وانترناسیونالیزم پرولتری برحل تضاد های اجتماعی می نگرد، نه ازدید قوم و قبیله و تبار، اکنون که همه نظریات شما خالی ازین دو محور اند، پس کجای دیدگاه های خود را علمی و مترقی می خوانید.   

اعضای با شرف و با همت ح د خ ا، خلقی ها و پرچمی های با وجدا ن! که به خاطر رنج های بیکران خلقهای کشورتان؛ به خاطر آرمانهای عدالت اجتماعی؛ به خاطر ترقی، تعالی و شگوفایی کشور تان عضو حزب شدید؛ نه به خاطر اشخاص، افراد،  گروه ها و فرکسیونها فریب این فرکسیون بازها، این اشخاص مریض و این مسببین اصلی انشعاب ها و دو رنگی ها را نه خورید!

 حفیظ الله امین و تیم ادم کش او که عبدالحکیم شرعی نیز یکی از اعضای ان بود ومیباشد عاملین اصلی قتل، کشتار و مانع عمدی عدم تامین وحدت حزب به خصوص بعد انقلاب ثور می باشند و زمانی که تره کی خواست درین راستا اقدام کند او را کشتند. افسوس که بعد 6 جدی رهبری پرچمی ها منجمله مرحوم ببرک کارمل و شهید داکتر نجیب الله ازخون تره کی و هزاران شهید دیگر حزبی و غیر حزبی دفاع ننمودند و اشخاص و افرادی که عاملین این همه کشتاربودند، مانند همین شرعی که با پررویی هنوزهم زهردو رنگی، تفرقه و نفاق می پاشند.

به امید روزی که قاتلین، چپاول گران، دزدان امروزی و عاملین قتل و کشتار دوره سیاه امین جلاد حتی بعد مرگ شان محاکمه شوند و خون جان باخته گان راه مبارزات آزادی بخش مردم مان از شرم زندان معامله،گذشت ،ملحوظات و سیاست، نجات یافته به نورو شعله خوشنودی ارواح قربانیان و پرچم بر افراشته مبازات نسل های بعدی جوانان وطن پرست کشور مان گردد.