يادی از جاودانه شدن ابرمردی که برگۀ تاريخ را ورق زد

و صفحۀ نوينی را گشود

      بيست و چهار سال از خموشی چراغ زندگی فرزانه مرد نستوه و مبارز پرشور راه ورسم پيکار انقلابی افغانستان می گذرد، که بخاطرازهم گسستن زنجيرهای اسارت و بردگی و رسيدن انسان به قله های شامخ پيروزی، با سلاح خِرد و انديشه، تا واپسين نفس های زندگی رزميد.

     بيست وچهار خزانی از جاودانه شدن يل مبارزه ی سياسی راه رهايی زحمتکشان ميهن مان سپری شد، که در طول زندگی پربارخويش با تفکر نوين، عزم متين، ارادۀ آهنين و ايمان خارائين، برگه هايی از تاريخ زندگی کهن را ورق زد و صفحۀ جديدی ازعزم و رزم ، کار و پيکار پيشرونده و رسالتمندانه را به پيشگاه فرزندان اصيل خلق زحمتکش افغانستان، گشود.

    آری؛ اين فرزانه مرد خرد و انديشه، ببرک کارمل فرزند سرسپرده و رسالتمند مردم آزاده ی افغانستان می باشد که بيست وچهار سال پيش جاودانه شد و اينک ما با فروتنی برسبيل ياد آوری ازآن سالروز، با برافراشته نگهداشتن پرچم انديشه های ماندگار ديروز، با ادامۀ کار وپيکار انقلابی امروز، درراه تحقق آرمانهای سترگ آن انسان بزرگ، تجديد پيمان می نماييم.

     زنده نام رفيق ببرک کارمل رهبر خردمند حزب دموکراتيک خلق افغانستان، ازايام شباب تا دم مرگ؛ 

    از پانهادن به دروازه ی دانشگاه تا افتيدن به کنج زندان خانواده ی نادرغدار؛

   ازايجاد ورهبری نخستين حوزه های حزبی تا تشکيل حزب دموکراتيک خلق افغانستان؛

    از سازماندهی پيروزمندانه ی مبارزات انتخاباتی و نمايندگی مردم دردو دوره (دوازدهم و سيزدهم) شورای ملی تا بيان درد ها و رنجهای بيکران مردم و تشريح خواستها و نيازهای مبرم و حياتی کليه ی زحمتکشان کشور ازتريبيون شورا، جهت رشد و ارتقای سطح آگاهی سياسی توده های مردم وبسيج بهترين و با احساس ترين فرزندان آنان درصفوف ح.د.خ.ا ـ سازمان دموکراتيک زنان افغانستان و سازمان دموکراتيک جوانان افغانستان، به هدف تحقق خواستهای برحق سياسی و صنفی شان؛

    ازافشای ماهيت ضد ملی وضد دموکراتيک حکومتهای دوران دهه ی دموکراسی (!) و مداخلۀ لگام گسيخته ی سلطنت در انتخابات شورا و زندانی ساختن فرزندان حزب و قانون احزاب سياسی، تا تحمل سکوت سياسی سال های ديکتاتوری جمهوری تک حزبی و رفتن مجدد درزندان داوود شاهی؛

    اززمان دفاع از حيات انسان، نورم ها و ضوابط حزبی و محتوای حقيقی انقلاب ملی ـ دموکراتيک، تشکيل جبهۀ متحد ملی و دموکراتيک و جلوگيری ازديکتاتوری طراز فاشيستی حفيظ الله امين و شرکاء، تا مرحله ی اخراج از کشور و تبعيد عمدی بخارج؛

     از قرار گرفتن دربرابر دستورزمان، مبنی برپذيرش رهبری سياسی حزب و دولت، بخاطر نجات مردم ازدم تيغ مشهورترين جلاد خون آشام تاريخ معاصر  افغانستان و جلوگيری از امحای دسته جمعی آگاهان سياسی ميهن پرست، تا تأمين وحدت مجدد ح. د. خ. ا و بسيج توده های آگاه مردم در 14 سازمان اجتماعی و تشکيل جبهۀ ملی پدروطن، بمنظورنجات ميهن ازپنجه های خونين جنگ و شرارت پيشگان داخلی وبين المللی؛

  ازلحظه ی سازماندهی يک توطئه ی ننگين رهبران جنايت پيشۀ بين المللی وانجام آن توسط همراهان نيمه راه و معامله گرحزبی ودولتی، تا تبعيد مجدد بخارج از کشور و افتيدن دربستر بيماری و کشيدن واپسين نفسهای زندگی؛ پيوسته درسنگر دفاع از حق وعدالت، آزادی و دموکراسی، صلح و ترقی، پيشرفت اجتماعی و انسان سالاری، سعادت و تأمين رفاه مادی و معنوی انسان زحمتکش قرارگرفت.

    اما دريغا، که رفيق کارمل عزيز را بيماری سرطان با بی رحمی بکام خود فرو برد و همه ی رفقا، همرزمان، هواخواهان و دوست داران راه و رزمش درداخل و برون از مرزها درسوگ مرگش نشستند.

       جوهر اصلی انديشه های اجتماعی و تفکر سياسی رفيق کارمل را دفاع ـ پاسداری و حراست از حقوق و آزادی های دموکراتيک زحمتکشان ميهن و ارزشهای عالی اخلاقی و انسانی تشکيل می داد که احترام به کرامت وشرافت انسان رکن مهم آن بود و مبارزه ی  بی امان در راه رهايی و بهروزی انسان زحمتکش از ستم و بيدادگری، درونمايه ی اصلی  آن را تشکيل می داد.

       درطول تاريخ اين سرزمين، زنده ياد ببرک کارمل يگانه رهبر سياسی و زمامدار مملکت بود، که طرح لغو مجازات اعدام را به سازمان ملل متحد پيشنهاد نمود؛ مشارکت همه اقوام را دراداره و رهبری ارگانهای دولت (بشمول رهبری شورای وزيران) درمرکز ومحلات تأمين نمود و زونهای منطقه يی قدرت و اداره ی دولتی را، جهت گذار قانونمند از حکومت مرکزی تام الاختيار، به نظام فدرالی مردمسالار، بوجود آورد.

      کارمل بزرگ، دربرابر زور و زر و فشار قدرتهای جبارو ستمگر داخلی وبين المللی، هرگز سر تسليم فرود نياورد؛ با استبداد، ارتجاع، شئونيزم و امپرياليزم هيچ گاه سر سازش را پيشه نکرد.

     دست پاک، قلب پاک و نفس پاک، مشخصه های زندگی اش بود؛ از داشتن مال و منال مبرا بود؛ در داخل و خارج از افغانستان، يک بسوه زمين، يک خانه گلی و يک اپارتمان شخصی هم نداشت؛ ازتجمل، پول پرستی، فتيشيزم و مونوپوليزم سخت بيزار بود.

       پس بايست: تقوا و صداقت درکار؛ اعتماد برنفس؛ اعتقاد به قدرت و نيروی آفريدگار تاريخ؛ راه و رسم مبارزه ی سياسی؛ دفاع از حقوق و منافع انسان آزاده را از شيوه ی گفتار، رفتار و کردار روان شاد ببرک کارمل آموخت.

      ـ به پيش در راه تحقق آموزه های انقلابی و آرمانهای انسانی رفيق ببرک کارمل!

      ـ برافراشته باد درفش مبارزه برضد ارتجاع، استعمار، استثمار، استبداد، شئونيزم تماميت خواه، فاشيسم، امپرياليزم  و اشغالگران بين المللی!

    ـ ياد و خاطرات زنده نام ببرک کارمل گرامی تابناک و راهش پر رهرو باد!

کميتۀ فعالين

ح. د. خ. ا