چگونه غول‌های فناوری غربی به اسرائیل کمک می‌کنند

هیولت پاکارد، موتورولا و دیگر شرکت‌های بزرگ فناوری غربی عمیقاً در تأمین زیرساخت‌های فناوری که از آپارتاید و استعمار اسرائیل حمایت می‌کند، دخیل هستند.

این نحوه سودبری آنها از سرکوب فلسطینیان است.
کیت کلارنبرگ
منتشر شده در کرادل
ترجمه مجله هفته
در ۱۰ ژوئیه، روزنامه عبری معاریو گزارش داد که ۴۶,۰۰۰ کسب و کار اسرائیلی به دلیل جنگ جاری غزه و تأثیر ویرانگر آن بر اقتصاد، مجبور به تعطیلی شده‌اند. این نشریه از اسرائیل به عنوان «کشوری در حال فروپاشی» یاد کرد.
خوانندگان منظم نشریه The Cradle به خوبی از میزان فروپاشی اقتصادی رژیم اشغالگر از زمان آغاز نسل‌کشی غزه آگاه هستند. با این حال، تأثیر آن بر کاهش شدید بخش فناوری تل‌آویو که زمانی رونق داشت، همچنان کمتر مورد بررسی قرار گرفته است.
همدستی در زیرساخت اشغال
در اواسط ژوئن، رسانه‌های اصلی گزارش دادند که غول تراشه اینتل گسترش یک پروژه کارخانه بزرگ در اسرائیل را که قرار بود ۱۵ میلیارد دلار اضافی به اقتصاد رژیم اشغالگر تزریق کند، متوقف کرده است.
اینتل تنها یکی از غول‌های فناوری است که از زمان شکستن دیوارهای اردوگاه غزه توسط مبارزان آزادی فلسطین در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، اقبالش کاهش یافته است.
سرنوشت مشابهی برای چندین شرکت فناوری مصرف‌کننده محور که از گسترش غیرقانونی شهرک‌های صهیونیستی سود می‌برند و همچنین زیرساخت‌ها و منابع مورد استفاده برای سرکوب فلسطینیان و اجرای آپارتاید تل‌آویو را فراهم می‌کنند، رقم خورده است.

این هفته، دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ) حکم داد که حضور مداوم اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی فلسطین غیرقانونی است و باید «به سرعت هر چه تمام‌تر» پایان یابد. قابل توجه است که دادگاه درِ «غرامت» را برای هرگونه اقدام غیرقانونی انجام شده توسط اسرائیل و سایر نهادها از سال ۱۹۶۷ باز کرد.
چندین شرکت فناوری غربی مصرف‌کننده محور که نه تنها از گسترش غیرقانونی شهرک‌های یهودی سود می‌برند، بلکه فعالانه زیرساخت‌ها و منابع اصلی مورد استفاده برای سرکوب فلسطینیان و اجرای آپارتاید تل‌آویو را فراهم می‌کنند، اکنون ممکن است از آنها شکایت شود.
حکم تاریخی دیوان بین‌المللی دادگستری به این معنی است که دوام بلندمدت عملیات این شرکت‌های فناوری در سرزمین‌های اشغالی – اگر نه به دلایل دیگر، حداقل از ترس پیامدهای قانونی – رو به زوال است.
به طور مناسبی، با توجه به اینکه آلمان در حال حاضر در دیوان بین‌المللی دادگستری به دلیل حمایت و تسهیل نسل‌کشی در غزه تحت پیگرد است، شرکت بزرگ فناوری زیمنس مستقر در مونیخ نیز یکی از مقصران است.
این شرکت «بر اتوماسیون و دیجیتالی کردن در صنایع تولیدی، زیرساخت‌های هوشمند برای ساختمان‌ها و سیستم‌های انرژی توزیع شده، راه حل‌های حمل و نقل هوشمند برای حمل و نقل ریلی، و فناوری پزشکی و خدمات بهداشتی دیجیتال متمرکز است.» محصولات آن در سراسر رژیم اشغالگر و شهرک‌های غیرقانونی آن فراوان یافت می‌شود.
سیستم‌های کنترل ترافیک و چراغ‌های راهنمایی تولید شده توسط زیمنس را می‌توان در مناطقی از کرانه باختری یافت که ساکنان فلسطینی از سفر به آنجا منع شده‌اند. در سال ۲۰۱۴، زیرمجموعه اسرائیلی این شرکت، RS Industries، مناقصه‌ای را برای تأمین سیستم‌های کنترل ترافیک در سراسر شهرداری اورشلیم برنده شد – شرق اورشلیم، که به عنوان پایتخت دولت فلسطین تعیین شده، در سال ۱۹۶۷ اشغال شد و تحت حکم دیوان بین‌المللی دادگستری قرار می‌گیرد.
در جای دیگر، زیمنس واگن‌های مدل DDEMU را برای قطار سریع‌السیر تل‌آویو-اورشلیم تأمین می‌کند و در سال ۲۰۱۸، قراردادی به ارزش ۱ میلیارد دلار از سوی راه‌آهن اسرائیل متعلق به رژیم برای تأمین ۳۳۰ واگن برقی به عنوان بخشی از پروژه برقی‌سازی اسرائیل، از جمله قطار سریع‌السیر تل‌آویو – اورشلیم (A1) دریافت کرد.
این پروژه بسیار بحث‌برانگیز که از دو منطقه کرانه باختری، از جمله زمین‌های خصوصی اشغال شده فلسطینیان عبور می‌کند، برای استفاده انحصاری یهودیان اسرائیلی در نظر گرفته شده است.
سازمان «در اشغال سرمایه‌گذاری نکنید» (DBIO) می‌گوید: «فعالیت‌های زیمنس نگران‌کننده است، زیرا با ارائه خدمات و امکانات حمایت‌کننده از حفظ و وجود شهرک‌ها مرتبط است.»

با این حال، فعالیت‌های این شرکت بسیار فراتر می‌رود. از طریق نماینده اسرائیلی خود، گروه اوراد، این شرکت تجهیزات و فناوری را به سرویس زندان‌های بدنام اسرائیل (IPS) ارائه می‌دهد.
در سال ۲۰۰۴، گروه اوراد یک سیستم امنیتی محیطی مبتنی بر فناوری زیمنس را به زندان گیلبوع – مرکز بازداشتی که به طور خاص برای زندانیان سیاسی فلسطینی تعیین شده است – ارائه کرد. زیمنس همچنین یک سیستم پیشرفته تشخیص و اطفاء حریق را به IPS عرضه می‌کند.
اتصال شهرک‌ها
برند آمریکایی موتورولا به خاطر دستگاه‌های ردیابی هوشمند نوآورانه‌اش به طور گسترده‌ای شناخته شده است. با این حال، DBIO به دقت مشارکت بخش تل‌آویو موتورولا در گسترش شهرک‌ها را طی دهه گذشته مستند کرده است. ( در ژانویه ۲۰۱۱، موتورولا تقسیم شرکت خود به دو شرکت مستقل را که در سال ۲۰۰۸ پس از از دست دادن سهم بازار اعلام کرده بود، به پایان رساند. از آن زمان، موتورولا تحت نام‌های موتورولا موبیلیتی و موتورولا سولوشنز فعالیت می‌کند، که موتورولا موبیلیتی شامل کسب و کار تلفن همراه و موتورولا سولوشنز شامل بخش مشتریان تجاری است. موتورولا موبیلیتی در ماه مه ۲۰۱۲ توسط گوگل خریداری شد و در سال ۲۰۱۴ به لنوو فروخته شد. موتورولا سولوشنز در اسرائیل بشدت فعال است)
این غول فناوری به طور نزدیک با نیروهای اشغالگر اسرائیلی، وزارت دفاع و شوراهای شهرک‌نشینی صهیونیستی در سراسر سرزمین‌های اشغالی غیرقانونی همکاری کرده است. یک نمونه بارز از این همکاری، سیستم نظارتی «MotoEagle» است که برای نظارت بر شهرک‌نشینان در زمین‌های مصادره شده، عملیات در پایگاه‌های نظامی اشغالگر و نظارت بر دیوار جداسازی اردوگاه غزه طراحی شده است.
قابل توجه است که ایستگاه‌های راداری ساخت موتورولا در زمین‌های خصوصی فلسطینی که به طور غیرقانونی مصادره شده‌اند، نصب شده و حرکت فلسطینیان را در این مناطق محدود می‌کند. علاوه بر این، موتورولا سیستم Zramim وزارت دفاع را تأمین می‌کند، یک سیستم کارت هوشمند که در ایست‌بازرسی‌های اسرائیلی برای نظارت بر حمل و نقل کالا استفاده می‌شود.
رانندگان، بازرگانان و شرکت‌های حمل و نقل فلسطینی مجبورند اطلاعات شخصی خود را در این سیستم ثبت کنند، که به تل‌آویو امکان می‌دهد تمام نقاط ورود و خروج را به دقت کنترل کند.
این شرکت همچنین پیمانکار برگزیده برای سیستم‌های امنیتی داخلی در بسیاری از شهرک‌های اشغالی است. شورای منطقه‌ای دره اردن، که بیش از ۲۰ شهرک در کرانه باختری اشغالی را شامل می‌شود، از محصولات متعدد موتورولا از جمله سیستم‌های فرماندهی و کنترل و دوربین‌های نظارتی استفاده می‌کند. علاوه بر این، اداره جمعیت و مهاجرت در شهرک بیتار علیت از موتورولا برای نیازهای امنیتی خود استفاده می‌کند.
در سال ۲۰۲۲، موتورولا سولوشنز قراردادی را برای تأمین دوربین‌های امنیتی و منابع کنترل ورودی برای کل خط سبز قطار سبک اورشلیم (JLR) به دست آورد. این مسیر شهرک گیلو در شرق اورشلیم اشغالی را به مرکز شهر و شهرک‌های رامات اشکول، معالوت دفنا و فرنچ هیل متصل می‌کند و ارتباط بین جیب‌های شهرک‌نشین را تسهیل کرده و از حرکت شهرک‌نشینان حمایت می‌کند. در نتیجه، موتورولا در پایگاه داده سازمان ملل متحد از شرکت‌هایی که از گسترش غیرقانونی شهرک‌ها سود می‌برند، قرار گرفته است.
تأمین انرژی آپارتاید
هیولت پاکارد انترپرایز (HPE)، که در سال ۲۰۱۵ از ارائه‌دهنده کامپیوترهای شخصی و چاپگر هیولت پاکارد جدا شد، یکی از سودآورترین شرکت‌های آمریکایی است. با این حال، کمتر شناخته شده است که HPE بسیاری از زیرساخت‌های فناوری که زیربنای آپارتاید و استعمار شهرک‌نشینی رژیم اسرائیل را سامان داده است.
HPE سرورهای «ایتانیوم» و خدمات نگهداری را به اداره جمعیت و مهاجرت تل‌آویو ارائه می‌دهد. این امر سیستم ایست‌بازرسی اسرائیل را کامپیوتری کرده و در عین حال حجم زیادی از اطلاعات مربوط به تمام فلسطینیان دارای شهروندی اسرائیلی و ساکنان فلسطینی غیرشهروند شرق اورشلیم اشغالی را ذخیره می‌کند.
HPE به طور مستقیم با شهرداری‌های غیرقانونی شهرک‌نشینان مودیعین عیلیت و آریل، دو تا از بزرگترین شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانه باختری، قرارداد بسته و طیفی از خدمات را به آنها ارائه می‌دهد. علاوه بر این، HPE سیستم سرور مرکزی سرویس زندان‌های اسرائیل (IPS) را نگهداری می‌کند که این شرکت را در قلب استفاده تل‌آویو از حبس گسترده برای سرکوب مقاومت فلسطینی قرار می‌دهد. گزارش دیده‌بان حقوق بشر در سال ۱۹۹۴ با اشاره به این موضوع خاطرنشان کرد:
«اخذ اعتراف تحت فشار و پذیرش چنین اعترافاتی به عنوان مدرک توسط دادگاه‌های نظامی، ستون فقرات سیستم عدالت نظامی اسرائیل را تشکیل می‌دهد.»
علاوه بر این، HPE تأمین‌کننده اصلی سیستم بازل است، یک سیستم کنترل دسترسی بیومتریک خودکار که در ایست‌بازرسی‌های اسرائیلی و دیوار آپارتاید غزه به کار گرفته می‌شود. کارت‌های شناسایی توزیع شده تحت بازل، بخش جدایی‌ناپذیر تبعیض سیستماتیک علیه فلسطینیان است.
ایست‌بازرسی‌ها، به طور عمدی، سرزمین‌های اشغالی فلسطین و ساکنان آن را جدا و تکه‌تکه می‌کنند و کارگران را از محل کارشان، دانش‌آموزان را از مدارسشان و خانواده‌ها را از یکدیگر با حصارهای برقی، برج‌های دیده‌بانی و موانع بتنی جدا می‌سازند.

ضد انتفاضه الکترونیکی
این سیستم بخشی از یک وضعیت محاصره گسترده‌تر است که فلسطینیان دهه‌هاست در آن زندگی می‌کنند و با مسدود کردن غزه و کرانه باختری به شدت تشدید شده است. نیروی دریایی اسرائیل، که یکی دیگر از مشتریان HPE است، به زیرساخت‌های فناوری اطلاعات و خدمات پشتیبانی این شرکت متکی است. این محاصره به شدت رفت و آمد کالاها و افراد را به داخل و خارج از سرزمین‌های فلسطینی محدود می‌کند و هدف صریح آن درهم شکستن مقاومت فلسطینی است.
در سال ۲۰۰۶، دوو وایسگلس، مشاور ایهود اولمرت، نخست وزیر وقت اسرائیل، توضیح داد: «ایده این است که فلسطینی‌ها را در تهدید رژیم غذایی قرار دهیم، اما نه اینکه از گرسنگی بمیرند.» امید بود که دردهای گرسنگی از طریق محدود کردن مصرف کالری ممکن است فلسطینی‌ها را تشویق کند تا علیه حماس موضع گیری کنند یا حداقل اعضای آن را مجبور کند تا تلاش‌های خود را تعدیل کنند. اما بعکس گرسنگی دادن به فلسطینی‌ها تنها حمایت آنها از حماس و اشتیاق‌شان برای آزادی از اشغال اسرائیل را تقویت کرده است.
رژیم اسرائیل در درهم شکستن مقاومت فلسطینی از طریق عملیات شمشیرهای آهنین شکست خورد، تلاشی چنان فاجعه‌بار که حتی رسانه‌های اسرائیلی آن را «شکست کامل» نامیده‌اند.
پس از حملات تلافی‌جویانه موفقیت‌آمیز ایران در ۱۴ آوریل علیه اسرائیل، به نظر می‌رسد دوران مصونیت تل‌آویو به پایان دیرهنگام خود نزدیک می‌شود. تنها مسئله زمان است که شرکت‌های بزرگ فناوری غربی مانند HPE، که سرکوب فلسطینی‌ها را تسهیل کرده‌اند، با پیامدهای همدستی خود روبرو شوند.
این تحقیق، دومین مورد از مجموعه‌ای در The Cradle است که سرمایه‌گذاری‌های غیرقانونی شرکت‌های غربی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین و/یا کمک به اسرائیل در اجرای سیستم آپارتاید را بررسی می‌کند.