رژیم اسرائیل و خانواده ی برن

دیوید میلر

المیادین

ترجمه خشایار
از طریق این گزارش بار دیگر در می‌یابیم که مبارزان علیه یهودی‌ستیزی در واقع حامیان نظامی و در حقیقت عوامل نسل‌کشی در فلسطین هستند.
جنبش مبارزه با یهودی‌ستیزی، در واقع پوششی برای وزارت امور دیاسپورا است، وزارتخانه‌ای رژیمی که مسئول مبارزه جهانی علیه جنبش آزادی‌بخش فلسطین است.
«با مشارکت‌هایی که بیش از ۸۵۰ سازمان بین‌مذهبی، تصمیم‌گیرندگان تأثیرگذار، و شبکه‌ای با بیش از پنج میلیون فعال و ۲۵۰ تأثیرگذار رسانه‌های اجتماعی را در بر می‌گیرد، جنبش مبارزه با یهودی‌ستیزی جبهه‌ای متحد علیه نفرت از یهودیان را رهبری می‌کند.»
این توصیف جنبش مبارزه با یهودی‌ستیزی از خود است.
به نظر می‌رسد یک گروه مستقل کمپین در رأس یک جنبش جهانی است. اما آیا واقعاً «چیزی را رهبری می‌کند»؟
بیایید به این ادعاا ها بپردازیم.
این جنبش تبلیغ می‌کند که «ابتکارات کلیدی» آن شامل «ائتلاف جهانی شهرها، مبارزه با یهودی‌ستیزی و همکاری‌های تخصصی با فرمانداران آمریکا و قانون‌گذاران ایالتی» است.
آنها می‌گویند که «از طریق کمپین‌های دیجیتال، مشارکت‌های تأثیرگذار و یک آزمایشگاه نوآوری به میلیون‌ها نفر دسترسی دارند.»
آنها مدعی‌اند «مشارکت‌هایی» با «نزدیک به هزار» گروه دارند.
این جنبش برای مبارزه با یهودی‌ستیزی آغاز شد.
اکنون بیش از ۸۵۰ سازمان از سراسر جهان به عنوان «عضو» به آن پیوسته‌اند.
در اینجا گزیده‌ای از آنها آورده شده است، که عمدتاً در ایالات متحده مستقر هستند، اما تعدادی نیز در سراسر آمریکای لاتین، اروپا، استرالیا و مناطق دورتر، از جمله آفریقای جنوبی و روسیه حضور دارند. تقریباً هیچ عضوی در سایر بخش‌های آفریقا وجود ندارد و هیچ عضوی در کوبا، ونزوئلا، بولیوی، کره شمالی، چین، لبنان، یمن، ایران یا عراق نیست.
به نظر می‌رسد یک شبکه جهانی بسیار گسترده است. اما چه کسی پشت آن است؟پاسخ به این سؤال مستلزم کنار زدن چندین لایه از این پیاز است.
اول اینکه هیچ سازمانی با این نام در ایالات متحده ثبت نشده است. اما یک بنیاد مبارزه با نفرت وجود دارد که وسیله سازمانی برای اداره این جنبش است. این بنیاد در اداره درآمد داخلی ثبت شده است. اسناد عمومی نشان می‌دهد که توسط بنیادهای مختلف صهیونیستی تأمین مالی می‌شود. به نظر می‌رسد بزرگترین کمک‌کنندگان، بنیادهای مرتبط با خانواده برن مستقر در کانزاس هستند که ثروت خود را در صنعت نفت و گاز به دست آورده‌اند.
در جریان یک جنجال در سال ۲۰۲۱ درباره این جنبش، نشریه فوروارد گزارش داد که این جنبش به عنوان یک گروه پوششی «پول سیاه» برای آدام برن، میلیاردر نفتی کانزاس عمل می‌کند. اما این افشاگری تنها بخشی از ماجرا است. فلسطین دیکلسیفاید فاش کرد که بنیاد مبارزه با نفرت بخشی از یک «سرمایه‌گذاری مشترک» است که توسط رژیم اسرائیل اداره می‌شود.
وزارت امور دیاسپورا مسئول آن است. این سرمایه‌گذاری مشترک از طریق شرکتها و وزراتخانه های قابل انکار و صداهای اسرائیل، اداره می‌شود، هرچند هیچ اشاره‌ای به این رابطه در وب‌سایت جنبش مبارزه با یهودی‌ستیزی وجود ندارد.
اما این رابطه در وب‌سایت صداهای اسرائیل به روشنی بیان شده است: «صداهای اسرائیل یک توافق سرمایه‌گذاری مشترک با دولت اسرائیل به رهبری وزارت امور دیاسپورا و مبارزه با یهودی‌ستیزی دارد.»
به عبارت دیگر، جنبش مبارزه با یهودی‌ستیزی بخشی از شبکه مخفی رژیم صهیونیستی است. ماهیت تأثیرگذار ۸۵۰ سازمان «شریک» با توجه به این افشاگری، جنبه‌ای به مراتب شوم‌تر به خود می‌گیرد.

جنبش مبارزه با یهودی‌ستیزی در واقع پوششی برای وزارت امور دیاسپورا است، وزارتخانه رژیمی که مسئول مبارزه جهانی علیه جنبش آزادی‌بخش فلسطین است.
این جنبش بیش از ۸۵۰ سازمان شریک دارد – شبکه‌ای قدرتمند با مدیریت متمرکز.
اما اگرچه این جنبش پوششی برای رژیم نسل‌کش است، بیشتر منابعی که از آن حمایت می‌کنند از منبع دیگری می‌آیند.
زمانی که در سال ۲۰۱۹ جنبش مبارزه با یهودی‌ستیزی تأسیس شد، در مورد اینکه چه کسی پشت آن است مبهم بود. تا اواسط سال ۲۰۲۰ شروع به افشای کارکنان و مشاوران ارشد کرد.
طبیعتاً، دو نفر از چهار مشاور ارشد آن مستقیماً از وزارت امور استراتژیک آمدند، وزارتخانه‌ای که مسئول هدف‌گیری جهانی فعالان طرفدار فلسطین است.
آنها عبارت بودند از سرتیپ سیما واکنین گیل، که قبلاً افسر اطلاعاتی اسرائیل و سانسورچی ارشد سابق این نهاد بود. در آن مرحله، او مدیرکل وزارت امور استراتژیک بود؛ رویتال یاکین کراکوفسکی. جنبش مبارزه با یهودی‌ستیزی در پذیرش اینکه او نیز برای وزارتخانه کار می‌کرد تردید داشت و تنها گفت که او به رؤسای جمهور، وزرای دولت، شهرداران، سازمان‌های بین‌المللی و غیره، بدون ذکر کشور خاصی مشاوره داده است. در واقعیت، طبق صفحه لینکدین خودش، او از ژانویه ۲۰۱۷ تا تعطیلی وزارتخانه در مه ۲۰۲۱ به صورت تمام وقت در وزارت امور استراتژیک کار می‌کرد.
سایر ارتباطات مستقیم با رژیم این است که مدیر ساشا دراتوا قبلاً برای تیم عملیات رسانه‌های جدید نیروهای اشغالگر کار می‌کرد. در واقع، او سابقه‌ای طولانی در کار تبلیغاتی برای رژیم دارد. دراتوا بلژیکی است. او پس از تبدیل شدن به یک شهرک‌نشین مستعمره‌نشین به نیروهای اشغالگر پیوست و دانشجوی مرکز بین‌رشته‌ای هرتزلیا (IDC) بود. او ریاست کمپین نظارت بر زبان فرانسوی آنلاین را در اتاق وضعیت HelpUsWin.org که در IDC در حمایت از عملیات سرب گداخته در غزه در سال‌های ۲۰۰۸/۰۹ راه‌اندازی شد، بر عهده داشت. Help Us Win توسط رژیم حمایت می‌شد و در IDC با پشتیبانی دارایی رژیم StandWithUs اداره می‌شد. او بین مه ۲۰۱۰ و نوامبر ۲۰۱۴ در واحد سخنگوی نیروهای اسرائیل کار می‌کرد و به سمت رئیس میز رسانه‌های جدید رسید. در سال ۲۰۱۶ برای اداره تلاش‌های تبلیغات دیجیتال برای کنگره جهانی یهود به نیویورک نقل مکان کرد، پستی که در سال ۲۰۱۹ آن را ترک کرد. دراتوا در کنفرانس Digitell19 وزارت امور استراتژیک در سال ۲۰۱۹ شرکت کرد.
بعد از آن مشاوران و کارکنان افشا شدند، سه سال دیگر طول کشید تا نیروی محرک پشت سازمان اعتراف کند که درگیر بوده است، و آن هم تنها پس از آن بود که این ارتباط توسط فوروارد افشا شد.
اما حتی در آن زمان نیز تلاش‌هایی برای پنهان کردن منبع تأمین مالی گروه‌ها انجام شد.
وقتی از میشا گالپرین، سخنگو و مشاور ارشد جنبش مبارزه با یهودی‌ستیزی پرسیده شد که آیا برن در واقع این جنبش را تأمین مالی می‌کند، او گفت: «ما تعدادی تأمین‌کننده مالی داریم که می‌خواهند ناشناس بمانند، بنابراین این چیزی نیست که من بخواهم وارد آن شوم.»
فوروارد همچنین فاش کرد که تلاش‌هایی برای افشاگری ارتباط برن انجام شده بود:
وقتی یک وبلاگ چپ‌گرا به نام کارگر یهودی در دسامبر ۲۰۱۹ اسکرین‌شات‌هایی را در توییتر منتشر کرد که آدام برن و برکسکو را به بنیاد مبارزه با نفرت مرتبط می‌کرد، توییتر گفت که این کار قوانین «علیه انتشار اطلاعات خصوصی» را نقض کرده است. «کسی توییتر را مجبور کرد تا من توییت‌هایم را مشخصاً درباره این موضوع حذف کنم،» سردبیر کارگر یهودی که به صورت ناشناس وبلاگ‌نویسی و توییت می‌کند توضیح داد و با این شرط صحبت کرد که این گمنامی حفظ شود.
درباره این رازداری، گالپرین گفت تأمین‌کنندگان مالی گروه ترجیح می‌دادند برای حفظ تمرکز بر یهودی‌ستیزی – به جای تمرکز بر خودشان یا سیاست‌های خاص آنها – ناشناس بمانند. او گفت: «موضوع شفافیت نیست، موضوع این است که نمی‌خواهند نفس (خودخواهی) بخشی از این قضیه باشد.»
با این حال، تحقیق در اسناد ارائه شده به اداره درآمد داخلی نشان می‌دهد که بنیادهای تحت مدیریت خانواده برن میلیون‌ها دلار در تأمین مالی جنبش مبارزه با یهودی‌ستیزی هزینه کرده‌اند. سه بنیاد جداگانه برن (بنیاد خیریه اسرائیل هنری برن، تراست خیریه اسرائیل هنری برن، و بنیاد رابرت ام. برن) میلیون‌ها دلار به چهارمین بنیاد، یعنی بنیاد دریای برن سرازیر کرده‌اند. این بنیاد به نوبه خود در سه سال از ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲، مبلغ ۶.۶ میلیون دلار به بنیاد مبارزه با نفرت اهدا کرده است که نزدیک به ۷۰ درصد کل درآمد آن در این دوره بوده است.

سایر کمک‌های مالی بنیادهای خانواده برن نشان‌دهنده حمایت کامل این خانواده از نسل‌کشی در فلسطین است. این کمک‌ها شامل بیش از نیم میلیون دلار به دوستان نیروهای دفاعی اسرائیل، بیش از ۲ میلیون دلار به فرقه نسل‌کش حَبَد، و نزدیک به ۹ میلیون دلار به اور تورا استون است که مستقیماً سربازان ارتدکس افراطی را در به اصطلاح یشیواهای «هِسدِر» در شهرک‌های غیرقانونی آموزش می‌دهد.

 این‌ها مکانیسمی برای جذب سربازان ارتدکس افراطی به نیروهای اشغالگر هستند که به آنها اجازه می‌دهند به صورت پاره‌وقت تورات مطالعه کنند و سپس زمانی را با نیروهای اشغالگر برای کشتن فلسطینی‌ها بگذرانند. حتی یک یشیوای هسدر خاص در زمین‌های دزدیده شده نزدیک افرات در کرانه باختری وجود دارد که به نام جد خانواده نامگذاری شده است:

 یشیوای هسدر محنایم رابرت ام. برن.
بار دیگر در می‌یابیم که مبارزان علیه یهودی‌ستیزی در واقع حامیان نظامی و عوامل نسل‌کشی در فلسطین هستند.