مولانا کبیر (فرخاری)

خرام اندوختیم
در تخـــــیل زاده ی مشت پریم         با دو بال خـــــواب گردون می پریم
سود ما در جیب کافـــــر کیش ریخت     میـــــوه ی باغ درخت بی بریم
بر بقـــــای خود حــــــــرام اندوختیم      استان بوس سگــــان هر دریم
بی لگـــــام اسپ هـــوس را تاختیم     در قـمـــــار دین وطن را کافریـم
درک مـــن ازدرس قران چون ریاست     نغمه ی بیجـــــای روی منبریـم
واژگــــــون تعبیر یا تفــــسیر ماست     دزد آیات کـــــــــلام اکـــــــبریـم
با کتاب آسمان شوخـــــــی ماست      در لباس و کسوت پیغمــــبریم
ای مسلمان از چی در آغوش خـــاک     بار ذلت را به هر سو می بریم
ما ز پستی خویش را گم کـــرده ییم      زیر دست نا مسلمان چاکریم
نا بکـــــــار افتید گــان از بــــزم جم      در گلـــــــون باد در هــر معبریم
اشتهـــــــا ناســـیر در دزدی و چور      در حصـــــــــار قدرت زور و زریم
در دل طــــــــوفان دریای مخــــوف       نا خــــدای کشتی بی لنگریم 
بی غـــرورهمچون حــــباب روی آب      بر کـــــــف نا چیز بالشت پریم
کشورم مقهــور جنگ کـــفـر و دین     بی کلاه و و کرچ و تاج و افسریم
بر سر تقسیم قدرت همچو گــــرگ     سینه ی مظلوم ملت می دریم
طفل خــــام انداز غربی بو گـــرفت       انتخابات ریاست بنگـــــــــــریم
در شگفت از صنع و تخنیک جـــهان   بر دهان انگشت حیرت می بریم
شک مکن (فرخاری) در آغوش آب 
در صدف طفل خـــزف می پروریم