!حاکمان کابل , شرم بر شما باد

محمدالله وطندوست

روز چهارشنبه گذشته در سایت وزین آریائی از قول روزنامه هشت صبح از فروش دختر شش ساله یی بنام نغمه که در کمپ چهارراهی قمبر با فامیلش حیات بسر می برد، اطلاع داده شد است. در مضمون هشت صبح گفته می شود که جرگه بزرگان فیصله نموده تا دختر شش ساله در بدل ۲۵۰۰ دالر قرضه پدرش که قبلا غرض تداوی مادر دختر بمصرف رسیده باید با پسر قرض دهنده نامزد شود.

با خواندن این خبر نواسه شش ساله من، خواهرخوانده ها و همصنفانش در کودکستان و دختران شش، هفت ساله محله مان به نظرم مجسم شد و پنداشتم که یکی ازین دختران با گریه و زاری و ناله و ضحه بدست مردی سپرده می شود تا بخانه خود انتقال دهد و به اختیار پسر جوان و نو جوانش بگذارد. تصور چنین حالت مو بر اندامم راست نمود و بر حاکمان کابل نشین و اراکین به اصطلاح دولت اسلامی افغان نفرین و لعنت نثار نمودم.

آری این حاکمان خود فروخته باید ازین حالت ننگین که در چند قدمی کابل رخ می دهد، خجلت زده شوند. اما حاکمان که خود مزدور اند و معذور، هیچگاهی چنین حوادث را جدی تلقی نمی کنند و همچون این حادثه صد ها حادثه دلخراش دیگر را نادیده می انگارند. در حالیکه فقر کشنده موجود نتیجه سیاست ها و پالیسی های خايئانه قشر حاکم و پی آمد به اصطلاح بازار آزادیست که از جانب باداران شان دیکته شده و این حاکمان دست نشانده به تعمیل آن مامورند. 

باید توجه نمود که در ده سال حاکمیت مافیایی موجود ملیارد ها دالر کمک جهانی در کشور سرازیر شده، موسسات مختلف صنعتی و معادن کشور به اختیار کمپنی های خارجی و عناصر سود جوی وطنی گذاشته شده است. اما نتیجه این همه دالر های کمکی و پول های بدست آمده از موسسات دولتی، فقر وحشتناک مردم و بیکاری سرسام آور جوانان است و بس. 

مردم حق دارند از حاکمان، موسسات خیریه و از کمک کننده گان بین المللی بپرسند که این همه کمک ها اگر فقر را کاهش ندهد، بیکاری را مهار نکند، در تامین امنیت موثر نباشد، زرع کوکنار و قاچاق مواد مخدر را محو نکند، در کدام عرصه نتیجه بخش خواهد بود؟

جواب معلوم است. این کمک های ملیارد دالری مستقیما به جیب حاکمان ریختانده شده و به حساب بانکی نور چشمی ها  انتقال داده شده است. نتیجه بدست آمده فساد اداری گسترده و قاچاق مواد مخدر است که کشور ما درین دو عرصه مقام اول جهانی را توانسته است کسب نماید.

چهار ملیارد دالر رشوت در یک سال افتخاریست که رژیم جمهوری اسلامی ما در منطقه و جهان بدست آورده است. 

حاکمان غیر مسئول و مزدور که از وزیر تا وکیل در رشوت و سو استفاده غرق اند، اصلا در مورد فقر و بیچاره گی و اینکه خانواده یی فرزند شش ساله اش را مجبور می شود در بدل قرض ناچیزی بفروش برساند، هیچگاهی منحیث انسان های با وجدان فکر کرده نمی توانند و طبعا در جلوگیری از چنین حوادث نیز نمی توانند پروگرامی داشته باشند. ورنه کمپ مهاجرین چهارراهی قمبر و ده ها کمپ اطراف کابل هرروز زیر نظر این حاکمان در حال توسعه اند و مردم از ولایات نا امن درین کمپ ها پناه می برند و با فقر کشنده شب و روز خود را سپری می نمایند. چه تعداد اطفالی که از سرما و کمبود مواد غذایی در همین کمپ ها جان های خود را از دست داده اند و سیل عظیم اطفال مجبور اند هرروز صبح بمنظور کمک به فامیل ازین کمپ ها به بازار ها پرسه زنند و از پهلوی هر دکان با تحقیر و توهین رانده شوند و شام با دست خالی دوباره به کمپ ها آیند.

آیا حاکمان از چنین وضع بی اطلاع اند؟ اگر بی اطلاع اند شرم و ننگ بر چنین حاکمان باد!  اما اگر اطلاع دارند و بی تفاوت از برابر آن می گذرند که یقیقا چنین است و کوچکترین همدردی با این فقر زده گان ابراز نمی دارند، شرم مضاعف بر آنها باد.

می توان بصورت خلاصه و مختصر متذکر شد که فقر وحشتناک کنونی نتیجه اقتصاد بازار آزاد و بی کفایتی و بی مسولیتی حاکمان مزدور کنونی است که مزورانه از جانب بیگانگان به مردم عذاب کشیده ما تحمیل شده است. تا زمانیکه مسولین از جانب مردم انتخاب نشوند و حاکمان گماشته شده و صادر شده از خارج از اریکه قدرت بزیر کشیده نشوند بهیچ صورت وضع مردم بهبود نخواهد یافت و فروش طفل شش ساله و ده ها و صد ها و هزار ها فاجعه مشابه دیگر در کشور رخ خواهد داد.

جامعه مدنی، اپوزیسیون و احزاب صدگانه موجود کشور وظیفه دارند، در برابر وضع رقتبار کنونی مردم را بسیج نمایند و با راه اندازی مقاومت مدنی چهره ضد انسانی، ضد ملی و ضد مردمی حاکمان غرق در فساد را افشا نمایند تا مردم عاملین بدبختی و فقر کشنده موجود را درست تشخیص نمایند و متحدانه در برابر آنان قرار گیرند.