فرخنده باد هشتم مارچ، روزهمبستگی رزمجويانۀ

   زنان سراسرجهان !

   هشتم مارچ مصادف است با روزاتحاد، همبستگی ومبارزۀ حق طلبانۀ زنان سراسر جهان.

  بدين مناسبت بهترين تبريکات قلبی سايت سپيده دم وهمه قلم بدستان ونويسنده گان رسالتمند وآزاديدوست اين نشريه را به پيشگاه همه زنان مبارز جهان، بويژه بحضورمادران وخواهران مبارزوستمديدۀ افغانستان، که چه بصورت مستقل وچی درگردانهای پيشاهنگ شان ( ح. د. خ. ا ، س. د. ز. ا  ، س. د.  ج. ا) بصورت سالم، آگاهانه، اصولی وتسليم ناپذير برعليه استبداد وستم سه سره (مناسبات فرتوت فئودالی، استبداد خشن جنسی ومذهبی واستعمار کهنه ونوين ) رزميده وحماسه های مانگاری را ثبت اوراق زرين تاريخ کشورما نمودند، تقديم ميداريم .

    همچنان درودهای گرم وآتشين را به روان پاک همه زنان مبارز وآزاديخواه، که درنبرد حق برباطل ودرنهضت رستاخيزدادخواهانۀ نجات زنان ازقيد اسارت مرد سالاری واستبداد خشن وضدانسانی بنياد گرايان سيهدل تنظيمی وطالبی، جانهای شيرين شان را نثار کرده ، مدرسۀ آزاديخواهی نجات زنان را از زيريوغ هرگونه ستم بازگشايی نمودند، می فرستيم.

مادران وخواهران گرنقدر!  يادبود ازروزهای تاريخی، يکی ازسنتهای گرانسنگ وپسنديدۀ همه ملتها درسراسر جهان ميباشد. زيرا دراين روزها رادان وحماسه سازان بزرگ تاريخ اعم از مردان و زنان پيکارجو، باعزم راسخ ، ارادۀ آهنين و ايمان خلل ناپذيرشان، قهرمانانه وارد پيکارهای خونين وسرنوشت سازگرديده، با نثارکردن بهترين جوهرهستی، يعنی جانهای شيرين شان، برگی ازصفحات زرين تاريخ کشورهای شان را ورق زده، درسهای ازدبستان آزاديخواهی وفداکاری را به نسلهای بعدی به ارمغان آورده اند.

   بلی ! هشم مارچ بمثابۀ روزهمبستگی رزمجويانۀ زنان سراسرجهان بخاطری تجليل ميگردد، که (132 ) سال قبل درچنين روزی کارگرزنان فابريکۀ نساجی کتان درشهر نيويارک، بخاطرتقليل ساعت کار، که دريک شبانه روز(14) ساعت کارميکردند، افزايش دستمزد وبهبود شرايط کاردست به تظاهرات زده، خواهان حقوق حقۀ شان شدند، ولی اين خواست انسانی شان بوسيلۀ رژيم مستبد وغارتگر امريکا سرکوب گرديده، تعدادی ازاين زنان مبارزرهسپارزندانها شده وشمار ديگری ازکاراخراج گرديدند.

  اين برخورد پوليسی سرمايه داران ستمگرحاکم همه زنان مبارز را متشکلتر نموده، با سايرکارگران زنجيرشکن نزديکترنموده، تضادطبقاتی را بين کارگران وکارفرمايان تشديد بيشترنموده، مبارزۀ شديد ميان حق وباطل آغازگرديد.

اين مبارزۀ حق طلبانۀ زنان برضد انواع مظالم وستمگريها وتبعيض های گوناگون دولتها وسيستم مردسالاری ازمرزهای کشورها گذشته سراسرقاره ها و درگام نخست سرزمينهای اروپا را فراگرفت.

  سرانجام در27 اگست 1910 درنتيجۀ تلاشهای خستگی ناپذيرخانم کلاراتسکين کمونست مبارزوبرجستۀ آلمان، دومين کنفرانس سوسيالستی زنان 17 کشورجهان را درشهر کوپنهاگ دنمارک دايرو روزهشتم مارج بمثابۀ روزآزادی وهمبستگی زنان سراسرجهان بخاطردفاع ازحقوق مسلم شان دربرابرهرگونه ستم وبی عدالتی اعلام ودر هشتم مارچ سال 1911 اولين روزجهانی زن دردنمارک، آلمان وبرخی کشورهای اروپای غرب تجليل گرديد.

   با پيروزی انقلاب سوسيالستی اکتوبر 1917 درکشور روسيه، برای نخستين بارازهشتم مارچ بمثبۀ روز جهانی زن بوسيلۀ دولت شورا ها باراه پيمايی هزاران زن ودختر تجليل وقدردانی بعمل آمد.

    بعدازختم جنگ جهانی دوم وشکست فاشيسم بوسيلۀ ارتش سرخ، روز جهانی زن درتمام کشورهای اروپای شرق وسپس درجمهوری خلق چين برسميت شناخته شد.

       درافغانستان ازروزهشتم مارچ بعنوان روزآزادی زن برای اولين بار درسال 1344 بوسيلۀ سازمان دموکراتيک زنان افغانستان وبابتکار مستقيم دوکتور اناهيتا راتبزاد رهبراين سازمان باشرکت جمعيت بزرگی اززنان ودوشيزگان پيشتاز ومبارزکشور تجليل بعمل آمد.

         سازمان دموکراتيک زنان افغانستان بخش اعظم فعاليت خويش را قف اين امربزرگ، آزادی زنان درخانه وجامعه وبرابری حقوق آنان بامردان، ساخته بود.

هرسال هشتم مارچ بعنوان روزبين المللی زنان درافغانستان با تدارک وتدابير گسترده باشتراک اقشارگوناگون زنان درهمايشها ونمايشهای خيابانی، برگزار ميگرديد. برپايی محافل وجشنواره ها به اين مناسبت به انگيزۀ نيرومندی برای مبارزه بخاطربرابری زنان وارتقای سطح آگاهی ايشان، مبدل گرديده بود.

      نام وجايگاه دوکتوراناهيتا راتبزاد بعنوان پيشاهنگ مبارزۀ زنان افغانستان برای آزادی وبرابری زن ورهايی وی ازقيد وبند جامعۀ سنتگرای فئودالی، چه پيش ازدهۀ هشتاد وچه درجريان آن، برجسته وثبت درتاريخ معاصر کشوراست. وی بعنوان يک مبارزپرشور، نمايندۀ مردم درپارلمان، رئيسۀ سازمان دموکراتيک زنان افغانستان، وزيرتعليم وتربيه ورئيس سازمان با اعتبار صلح، همبستگی ودوستی دربرهه های معينی ازتاريخ کشورطی سه دهه: شصت، هفتاد وهشتاد، نقش مترقی ودموکراتيک مهمی ايفا نمود.

    همينگونه دوتن ازبانوان دهه های پيشين: صالحه فاروق اعتمادی ( سابق رئيسۀ        ميرمنوتولنه) ومعصومه عصمتی ( سابق وکيل درپارلمان) کاروفعاليتهای بيشتری را دررشدآگاهی زنان ومشارکت شان درکسب سواد، تحصيل وفعاليتهای اجتماعی، انجام نموده ودردهۀ هشتاد نيزآنها با الترتيب بعنوان وزيرمشاورووزير امور اجتماعی ورئيسۀ شورای سراسری زنان ووزيرتعليم وتربيه، کاروخدمات ارزشمندی را بوطن ومردم افغانستان ايفا نمودند.

      درسالهای پايانی دهۀ هشتاد درپارلمان، شماری اززنان آگاه عضويت حاصل کردند.

      درصفوف ح. د. خ. ا ، سازمان دموکراتيک زنان ، سازمان دموکراتيک جوانان، دراتحاديه های صنفی وديگرسازمانهای اجتماعی، گروههای اززنان ودختران مبارزبعنوان بنيادگذاران، فعالان وسازماندهند گان مبارزات سياسی، اجتماعی وفرهنگی زنان کشور، متشکل بودند، که درزير ازبرخی ازايشان نام برده ميشود :

  جميله پلوشه        نسيمه غياثی         جميله محتشم   ماری شهبال  

 محبوبه کارمل     دوکتورسهيلا صديق        راحله            تورپيکی کشتکار

ثريا(پرليکا)     دوکتورعايشه امير      بلقيس تابش      بلقيس

جميله بدخشی    مينه بکتاش       فهيمه اميريار   عصمت رادمهر

کريمه کشتمند      شفيقه رزمنده       زينب غروال    ساجده کاوش

مومنه رنجبر       سهيلاشيرزی      مرضيه جهش    وحيده ولی

کبرا علی           راحله راسخ         ليلا حبيب       فهيمه کشوری

زرغونه ناهيد       عفيفه               سارا نبی       مرغلری کامبخش

نجيبه آرش         کامله حبيب        باصره رويگر  مرغلری سرمند

نپتون نجيمی       عادله بابا          ظاهره دادمل   بشيره کريمزاده

سيماکيهانی         جميله رسته      فاضله دلزاده     عالمه

مينايوسفی          ملالی تره کی     عالمه           ماری عليم

نجيبه هوتکی      زينب واحدی       سيمين        فخريه صميمی

محبوبه هوتکی    مستوره دهنشين    صالحه         نورجهان

سلطانه اميد        نسيمه سنگين      صفيه حسابی       شيوا

ذکيه هوتکی       نجيبه مجيدزاده    مليحه صادقی      نفيسه

دلجان آرش       هاجره مجيدزاده     لينا معلم           پروين

نفيسه شيردل      نفيسه پيکارگر    سايره سرخابی    شهلا نجمی

محبوبه ذهين      جميله اکبر        کريمه آصف      گلجان کبير

اميليا اسپارتک    مليحه سرخابی   سامعه اخلاص  جميله اخلاص

سهيلا نجيمی      خيريه جيلانی    نفيسه انگار    نفس جهدازبدخشان

رخشانه نجيمی    شکريه بارک   گلغتی ميهنپرست...وديگران

    ( قابل ذکر است، که سازمان دموکراتيک زنان افغانستان دردوران حاکميت طرازفاشستی حفيظ الله امين، مبارزات بی امان شان را بخاطر برچيدن بساط فاشيسم وحاکميت خونتای باند امين، دوش بدوش ساير پرچمداران مبارزو آزاديخواه کشورآغازنموده، جايگاه شايستۀ شان را درسنگرهای مبارزه برعليه اين  شياد بزرگ، ثبت صفحات زرين تاريخ کشور مان نمودند، که ازجملۀ اين تاريخ سازان کشور: ثريا پرليکا ، ظاهره دادمل ، کريمه کشتمند ، شهلا نجيمی ، سيمين ، عالمه ، فاضله دلزاده ، صالحه وشماری ديگرازطرف باند جنايتکار امين بازداشت ورهسپار زندانهای مخوف ومرگبارگرديده، تاسرحد مرگ شکنجه شدند، ولی تاسقوط ننگين حاکميت امين ومابعد آن استواررزميدند وتسليم نشدند.)

     شايان يادآوری ميدانم، که افزون بربرنامه های همه جانبۀ سازمان دموکراتيک زنان افغانستان، حکومت دردهۀ هشتاد ازطريق شرکت دادن گستردۀ زنان دراداره ودرکاروتوليد درجهت ارتقای موقف واعتبار اجتماعی آنان تلاش ميورزيد.

       شورای وزيران کميسيونی را برای تطبيق "برنامۀ دهۀ بين المللی زن" درچهارچوب کميتۀ دولتی پلانگذاری ايجادنمود. اين برنامه برطبق سفارشات بيست وسومين اجلاس عمومی يونسکو ، پس ازبررسی ومطالعۀ موقف زنان در جامعه،اعلام گرديده بود وازلحاظ زمانی به نيمۀ دوم سالهای 1980مقارنت داشت. برپايۀ برنامه، نخستين همايش سراسری زنان، درزمينۀ اعتلای نقش زنان در جامعه وارتقای سطح اطلاعات حقوقی ايشان، درکابل برگزارگرديد ووضع زنان کشورازجهات گوناگون اقتصادی- اجتماعی مورد بررسی قرارگرفت.

درپايان اجلاس بخاطرتقويت نقش زنان درانکشاف جامعه تدابيرعملی اعلام گرديد. کلوپ های زنان بخاطرارتقای سطح دانش مسلکی آنان وسهمگيری فعال ايشان درتوليد اجتماعی، درتنظيم اقتصاد خانواده ودرمبارزه بابِسوادی درميان زنان درسرتاسرکشور، ايجاد گرديد. درپايان سال 1989 شماراين کلوپها به بيش ازيکصد باب ميرسيد.

          نمايشگاه محصولات صنايع دستی زنان افغانستان به غرض بازاريابی درجنب نمايشگاه های بين المللی درمسکو، ترکمستان، ازبکستان وليبيا دايرگرديد. خامک دوزيها، دست دوزيها وبافندگيهای زنان بوسيلۀ اداره ای درچهارچوب وزارت تجارت بنام امپوريم به کشورهای مختلف صادرميگرديد.

 درزمينۀ توسعۀ صنايع دستی زنان، مکاتب دخترانه نقش ابتکاری ايفا ميکردند.    دررابطه به سازماندهی، توسعه وشهرت جهانی اين صنعت زيبا زنان آگاهی چون: نفيسه مبارز،زرغونه ناهيد، جميله بدخشی، مؤمنه رنجبروشمارديگری اززنان ودختران، فعالانه سهم گرفتند.

      بطورکلی دردهۀ هشتاد، زنان درزندگی اجتماعی واقتصادی جامعه بگونۀ روزافزون ازنقش مؤثرتری برخوردارميشدند. آنان ازلحاظ حقوقی، برابربا مردان درکارومزد بهره می جستند. چنانکه برای نخستين بارشمارزيادی اززنان در فابريکات وموسسات توليدی وخدماتی بامزد مساوی بامردان استخدام شدند.

راه برای پذيرش کتلوی زنان درادارات، موسسات وارگانهای دولتی وخصوصی بيش ازپيش بازوهموارگرديد. زنان بيوه بمثابۀ نان آورخانوادۀ خود، ازتسهيلات خاص قانونی درکار وزندگی اجتماعی بهره گرفتند. چنانچه امکانات قانونی برای بکارگماری زنان یيوه، زنانيکه سرپرستی خانواده های خويش را برعهده داشتند، فراهم شد.

      دررابطه به تحصيل، افزون برتضمين حقوق مساوی ازلحاظ قانونی، درعمل نيزتسهيلات زيادی برای آموزش وپرورش دختران فراهم گرديد، شمارمکاتب دخترانه افزايش يافت وتحصيلات عالی برای دختران بگونۀ مشترک باپسران، به يک امرعادی اخلاقی مبدل گرديد.

     دختران بيش ازنيم محصلان موسسات تحصيلات عالی را تشکيل ميکردند. دختران وزنان درزندگی اجتماعی وفرهنگی کشورآزادانه شرکت ميورزيدند. شمارزيادی اززنان تحصيلکرده درنهادهای اجتماعی وفرهنگی کشورمشغول به کاربودند. ايشان دررسانه های گروهی استعدادهای درخشان خويش را تبارز ميدادند. شرکت گستردۀ دختران وزنان درزمينه های آموزش وپرورش وبهداشت بعنوان آموزگاران، استادان، پزشکان وکارمندان طبی درکشورچشمگيربود. اکثريت معلمان مکاتب ابتدايی پسرانه وتمام معلمان مکاتب دخترانه وبخش بزرگی ازکارمندان فرهنگی برخی ازموسسات را زنان تشکيل ميکردند. حتی برطبق آمار منتشره ازسوی منابعی، که رويدادهای دهۀ هشتاد را درافغانستان هنوز به ديدۀ تعصب مينگرند، هفتاد تاهشتاد درصد آموزگاران، درحدود 50 درصد پزشکان (دوکتوران) وبيش از50 درصد پرسونل طبی اعم ازنرسها، قابله ها ودواسازان دردهۀ هشتاد زن بودند، که مجموعآ درحدود 60 درصد را تشکيل ميکردند.

درواقع بيش از60 درصد کارمندان دولتی رابويژه درعرصه های فرهنگی و آموزشی زنان تشکيل ميکردند، که تاسالهای نخست دهۀ نود وضع بدين منوال باقی مانده بود. فکرميکنم برای تعصب وانکار ازحقايق روشن، ديگربسنده باشد. پردۀ دود يا خاکبادهايی را، که بوجودآورده بودند تارويدادهای دهۀ هشتاد ديده نشود يا خيره وسردرگم ديده شود، بايد ديگرفروبنشيند ! (1)

  خواننده گان گرامی ! دررابطه باکاروفعاليتهای چشمگيرزنان ودوشيزه گان کشور مان بخاطری توضيحات بيشترارائيه گرديد، که طی ( 15) سال اخير درتمام رسانه های گروهی اعم ازراست وچپ، پيرامون حوادث ورويدادهای تاريخی افغانستان وروزهای تاريخی کشورمان ، ازجمله توضيح درمورد هشتم مارچ و اينکه بزرگداشت ازاين رويدادبزرگ درکشورما بکدام تاريخ ، ازجانب کيها وچگونه تجليل بعمل می آمد کدام سازمانها، احزاب ودولتها درزمينۀ دفاع ازحقوق وآزاديهای برحق ومشروع زنان ومساعدنمودن زمينه های تحصيل وکاربرای آنان، کارهای مثمری را انجام داده اند وشرايط را برای حضور مساويانۀ زنان بامردان درتمام امورزنده گی مساعدنمودند وکيها بودند وهستند، که نه تنها زن را بحيث انسان کامل الحقوق و مساوی بامرد برسميت نمی شناسند بلکه دستور وفتوای پاشيدن تيزاب را در روی وبدن زنان ودوشيزه گان روندۀ کار ومدرسه، صادرميکردند؛ حقايق را روی صفحات سايت ، اخبار وجرايد وماهنامه ها قرارنميدهند. آنهاييکه اجازۀ نوشتن حقايق را ازمقامات ذيصلاح! حاصل نکرده وياچشمهای شان راپردۀ تعصب خيره کرده است، هيچ انتظاری  را نبايد داشت، ولی آنهاييکه ادعای روشنفکربودن وبیطرفی مثبت وفعال را مينمايند وآنانيکه خودرا مربوط نهضت دموکراتيک وخانوادۀچپ اصولی ميدانند، چرا سکوت ميکنند و ازگفتن تاريخ گذشتۀ خود، وطن ومردم خويش درهراس اند.

   مادران و خواهران گرانقدر! به گواهي تاريخ واثبا ت تجارب زند گي خودمان, وقتی ملتی ميتواند, به تاًمين حقوق وآزاديهای دموکراتيک خود ودسترسی به عدالت اجتماعي درکشورش نايل آيد, که همهً مردم ميهنش شامل مرد وزن, آراسته  به سلاح علم وآگاهي سياسی و اتحاد وهمبستگی با همی, در راه تحقق اين اهد ف کارومبارزه مشترک وسازنده را در وجود تشکل ها و سازمانهای سياسی معتقد بحقوق وآزاديهای دموکراتيک همه زحمتکشان کشور انجام دهند .

 همچنان هنگامی زنان يک جامعه به تاً مين حقوق و آزاديهای کامل مد نی وتساوی حقوق برابر شان با مردان, نايل می آيند, که با کسب دانش علمی و آگا هي  سياسي لازم شان در وجود يک ستاد آبديده و آگاه شان گردهم آمده وبارزم وپيکارمشترک وايثارگرانه, اين جاده هستی ساز را تا سرحد پيـروزی نهايی بپيـمايند. زيرا حق به کسي داده نميشود بلکه حق گرفته ميشود.

   زنا ن کشور ما با يد اين مسلًه  حياتی را نيز بدرستی بدانند, که آنانيکه در طول تاريخ بويژه در حوادث  و رويدادهای بيـش از سه دههً کشور ما با دزدان, راهزنان و سرکوب گران حقوق و آزاديهای دموکراتيک مردم شان به شمول سرکوب خشن جقوق زنان خود مپهن  ما, در يک سنگر قرار گرفته جنايات نا بخشودنی قتل و کشتار مردم و ويرانی کشور, فروختن و زنده بگور کردن زنان و دختران افغانستان را مرتکب شدند, هيچگاه به تاًمين و تساوی حقوق زنان معتـقد نبوده, بجز کرشمه بازی و عوام فريبی  کار ديگری نخواهند کرد.

مادران و خواهران هموطن!ا

    به اميد اينکه ديگر به افسونکريهايی چپ نمايان صف شکن و موعظه های فريبکارانه نازپرورده گان استعمار و درباريان چاکرمنش ، مصاحبان چاپلوس وغلام بچه گان فرومايۀ سلاطين ستمگر وتيکه داران دين ودالر, که در بازارهای گرم کشورهای: ايالات متحده، آلمان, هالند ، انگليس وشهرهای  اسلام آباد, پشاور, تهران, مشهد و کابل به نرخ پوند, ايورو, دالر و کلدار نغمه سرايی ميکنند؛ فريب نخورده, آنطوريکه راه تان را در دوران نهضت دموکراتيک جامعه افغانستان درست, معقول و اصولی انتخاب نموديد, آنرا تا سرحد پيروزی کامل و نهايی ادامه دهيد.  درغيرآن، آنهاييکه ازحوادث ورويدادهای خونبار تاريخ کشور شان نياموزند به تکرارآن محکوم خواهند شد.

فرخنده باد هشتم مارچ جشن همبستگی زنان سراسر جهان !

1 – يادداشتهای سياسی ورويدادهای تاريخی س کشتمند ج 2 صص(866 -871)