غفار عریف 

امروز در استان کندهار؛

 در مسجد " امام بارگاه "؛

 در نماز آدینه شماری از شهروندان عزیزم؛

 از پیامد حمله ی دهشت گرانه، به خون غلتیدند. 

--------------------

روزگار سیاه

        چه روزگار تلخی ست!

         در این قحط سال عشق و مهربانی در سرزمین خورشید؛

          بدکاره های کوتاه مغز:

           شکوه مندی زندگی را به چوبه ی دار کشیده اند؛

            فرهنگ عشق و آزادی را به گلوله بسته اند؛

              و، سرود سبز زندگی را در سیاهچال های باورهای خشک و پوسیده خود اسیر کرده اند!

                و، از سر دشمنی و کینه توزی با گوهر زندگی؛

                 شاخه های باغ عشق و زندگی را نشانه می گیرند؛

                  و گلبرگ ها و شگوفه ها را به خون می نشانند تا گلبانگ زندگی خموش، خموش گردد؛

                    و کلاغ ها و بوف های کور، یکه تاز میدان شوند.

                     چه روزگار تلخ و سیاهی ست، در سرزمین خورشید!

                                    شب 

                                         با گلوی خونین 

                                         خوانده ست دیرگاه 

                                  دریا 

                                         نشسته سرد 

                                         یک شاخه 

                                         در سیاهی جنگل 

                                              به سوی نور 

                                                   فریاد می کشد. 

( احمد شاملو)

( پایان )

۱۵ / ۱۰ / ۲۰۲۱