محمد الله وطتدوست

راهبرد جدید امریکا واقعآ بر ضد پاکستان است؟

راهبرد استراتیژیک جدید ایالات متحده امریکا در جنوب شرق آسیا و افغانستان با سر و صدای زیادی آغاز و تا هنوز با اظهارات مقامات امریکائی و پادو های افغانی آن حرارت خود را حفظ نموده است.

اظهارات ضد پاکستانی مقامات امریکائی شور وشعف خاصی در رهبری افغانستان و حتی میان ملک ها و مشران قبایل نیز ایجاد نموده تا جائیکه به پاس مخالفت های ترامپ با پاکستان ، ریش سفیدان و بزرگان لوگر مدال شجاعت برایش تقدیم داشتند.

انصافآ بزرگان قصر سفید در این اواخرهیچ فرصتی را در تقبیح پاکستان از دست نداده اند وتا جائی پیش رفتند که کمک سی و سه ملیارد دالری خود را به آن کشور، عملی احمقانه دانستند و درصورت عدم همکاری پاکستان در مبارزه با هراس افگنی، خواهان استرداد این پول شدند. وزرای دفاع، خارجه و رییس استخبارات آن  کشور C.I.Aاز تعلیق کمک های نظامی به پاکستان خبر دادند و از بازی های دوگانه آن کشور در قبال افغانستان اظهار نا رضایتی کردند.

در پهلوی این اظهرات، افزایش نیروهای امریکائی به افغانستان، تقویت قوای هوائی کشور، حمایت هوائی نیروهای افغانی و گسترش همکاری های راهبردی با افغانستان وعده داده شده است.

گشور های اروپائی و اعضای ناتو نیز در پیروی از راهبرد امریکا افزایش نیرو وکمک های بیشتر نظامی را وعده داده اند.

در قبال این اقدامات و اظهارات، دولتمردان افغانستان با تائید عام وتام راهبرد جدید امریکا، منتظر اند تا نیروهای امریکائی و ناتو، ریشه هراس افگنی را نه تنها در افغانستان، بلکه در پاکستان نیز نابود نموده، صلح و امنیت عام وتام را در این کشور تأمین نمایند.

شورای امنیت ملل متحد نیز بیکار ننشسته با طرح مسأله افغانستان در جلسات آن شورا و فرستادن هیأت پانزده نفری شورا به افغانستان علاقه مندی خود را در تامین صلح در کشور ما ابراز داشته است.

از جانبی پاکستان کوشیده است حمایت کشور های بزرگ منطقه همچون چین و روسیه را جلب نموده در برابر راهبرد جدید امریکا ایستاده گی نماید و در داخل افغانستان علاقه مندان خود را به تکاپو وادارد تا به نفع آن کشور تبلیغ و اظهار نظر نمایند.

چنانکه گلب الدین حکمتیار چندی قبل متذکر شد که پاکستان بیشتر از افغانستان از هراس افگنی متضرر شده قابل ترحم است. سید حامد گیلانی غلام دیگر پاکستانی با بی شرمی تمام مدعی شد که مرکز طالبان درکویته و پشاور نبوده؛ بلکه در داخل افغانستان استقرار دارند. حرفی که پاکستان در شانزده سال اخیر به آن پا فشاری داشته است. حامد کرزی عنصر مشکوک دیگری که با استخبارات جهانی و منطقوی بازی چند جانبه دارد، کمک های نظامی روسیه را به پاکستان توجیه نموده، باری اظهار داشته بود که در صورت مقابله امریکا با پاکستان، جناب شان جانب پاکستان را خواهند گرفت.

اما مسأله دیگری که جدآسوال برانگیز و مایه نگرانیست، تفکیک هراس افگنان به خوب وبد و عدم توجه به گسترش روز افزون داعش، این غده سرطانی جدید است که حتی سخنگویان رسمی دولت از آن انکار می ورزند و دیگران را به بزرگنمائی متهم می کنند.

در حالیکه کشور های منطقه از چین تا قزاقستان،از گسترش فعالیت داعش در شمال افغانستان اظهار نگرانی می کنند و روسیه نگرانی رسمی خود را از حضور داعش در شمال افغانستان ابراز داشته است.

مقامات محلی ولایات نیز از فعالیت داعش در محلات اطلاع می دهند و داعشیان نیز با انجام حملات تروریستی این جا و آن جا ابراز وجود می کنند و به قتل بی رحمانه ی مردم مبادرت می ورزند.

چنین وضع را چگونه می توان توجیه نمود:

معلوم است که پاکستان یکی از همکاران استراتیژک غرب بوده سال های طولانی در برآوردن اهداف استعماری سرمایه جهانی در منطقه خدمت نموده است. تحقق اهداف بلند مدت امریکا در قبال شوروی سابق پیامد این همکاری و دوستی استرتیژیک بوده بعدآ در ایجاد پدیده طالب نیز هردو کشور مشترکآ کار نموده اند.

بعد از ایجاد حکومت امریکائی ـ جهادی بازهم توجه امریکا به پاکستان بیشتر از افغانستان معطوف بوده تا حدی که معاون رییس جمهور سابق امریکا به حامد کرزی رییس جمهور انتصابی خود اخطار داده بود که پاکستان پنجاه برابر بیشتر از افغانستان اهمیت دارد.

اینکه امروز گروهی از هراس افگنان به نام طالب از جانب امریکا گویا تحت فشار قرار می گیرد و موجودیت داعش و گسترش روز افزون آن در منطقه نادیده گرفته می شود، نشاندهنده یک واقعیت می تواند باشد و آن اینکه طالب وظیفه ی سپرده شده را به انجام رسانیده، کارآئی خود را از دست داده است. نیرو های جوان و آماده نبرد این گروه با تبدیل رنگ بیرق در صفوف داعش قرار گرفته، عناصر فراری داعش از سوریه و عراق نیز در تقویت صفوف آنان در افغانستان انتقال می یابند. چنانکه هم مقامات محلی در شمال کشور و هم مقامات روسی مدعی اند که گروه تروریستی داعش با هلی کوپتر های بیدون نشان ونا شناخته به شمال افغانستان انتقال می یابند. اما حکومت افغانستان، نیروهای امریکائی و ناتوکه درقلمرو هوائی افغانستان تسلط کامل دارند، در این مورد سکوت را ترجیح داده اند وهیچ اظهار نظری نمی کنند.

اینکه امریکا واقعآسیاست خود را در قبال پاکستان تغیير داده باشد با واقعیت ها همخوانی زیادی ندارد. طبعیست که اختلافات تاکتیکی و موقتی می تواند د رمیان کشور های همسو ایجاد شود؛ اما چنانکه سیاسیون ما تصور می کنند، این اختلافات منجر به تعویض جایگاه پاکستان با افغانستان نخواهد شد. مخصوصآ این واقعیت را نیز درنظر بگیریم که انگلستان این پیر کار کشته استعمار هیچگاه نمی گذارد پاکستان فرزند ناز پرورده استعمار کهن نقش و جایگاه خود را در منطقه از دست دهد و تحقق اهداف اصلی استعماری نیمه تمام باقی بماند.

نتیجه اینکه راهبرد جدید امریکا و اختلافات تاکتیکی امریکا و پاکستان به هیچ وجه به ختم منازعه ی افغانستان منجر نشده جنگ تحت نام هراس افگنان که ماشاالله تعداد شان در کشورما به بیست گروه رسیده است تا تسلط امریکا و غرب در کشور های آسیای میانه ادامه داده می شود و مردم مظلوم افغانستان قربانی های بیشتری را متقبل خواهند شد.

یگانه راه نجات از وضعیت بوجود آمده، بسیج مردم علیه هراس افگنان، مقاومت های مدنی بر ضد عملکرد های منفی وفاجعه بار سردمداران حکومت، ایجاد جبهه وسیع ضد جنگ از نیرو های ملی، دموکرات، مترقی، وطندوست و عدالتخواه و اشتراک فعال در انتخابات بمنظور تشکیل فراکسیون قوی ترقی خواهان و ایجاد دولتی با قاعده های وسیع مردمی است وبس!