محمد الله وطندوست

تلفات غیر نظامیان وحشتناک است

بنا به اعتراف بلند پایگان دولت و کمیسیون حقوق بشر دولتی افغانستان در نه سال گذشته شصت و چهار هزار نفر افراد ملکی در حوادث انتحاری و انفجاری و استشهادی جان باخته اند و در شش ماه سال جاری بیشتر از هزار و پنج صد نفر جان باخته و سه هزار و پنج صد نفر زخم برداشته اند؛ یعنی در شش ماه بیشتر از پنج هزار نفر شهید ،معلول و معیوب شده اند. این اعداد و ارقام چنان به ساده گی از جانب دولتیان ارائه می گردد که گویا پرنده گان از جانب صیادان صید گردیده و جایش را صد ها و هزاران پرنده دیگر اشغال کرده است.

در پهلوی  وضع تاسفبار انتحار و انفجار، حملات منظم هراس افگنان در ولسوالی ها و ولایات و بر خورد با نظامیان و مدافعین وطن نیز تلفات وحشتناکی را بر سربازان و افسران تحمیل نمود ه است. چنانکه در هفته گذشته صرف در بیست و چهار ساعت در حدود هفتاد نفر نظامیان جان باختند و از مفقودی صد نفر کوماندو اطلاع داده شده است.

آخرین خبری که در بیست و چهارم اسد پخش شد، می رساند که هراس افگنان در یک حمله انتحاری​ در مرکز آموزشی فاجعه وحشتناکی آفریدند وعده زیادی از جوانان ر ا که کمتر از هژده سال عمر داشتند نابود نمودند. این سلسله متأسفانه بصورت دوام دار جریان دارد. پنج شنبه گذشته گفته شد که در مرکز کشور و در قلب کابل هراس افگنان هشت ساعت کامل در مرکز آموزش امنیت دولتی با نظامیان مقابله نموده اند. در چنین حالتی دولتمردان با کرنش، خواهان مذاکر ه با هراس افگنان اند و می خواهند دستاورد های هر چند نیم بند هفده سال حاکمیت پسا طالبان را در قدوم منحوس شان نثار نمایند. 

جالب است که امریکا با متحدین خود به بهانه مبارزه با تروریزم و هراس افگنی در افغانستان لشکر کشی نمود و در کمتر از یک ماه بساط حاکمیت طالبان را بر چید. اما از همان اولین سال ایجاد حاکمیت امریکائی ـ جهادی تا امروز نیرو های هراس افگن طالبی به برادر خوانده گان کرزی وغنی مبدل شدند و آنان بمناسبت ها و بهانه های مختلف حسن نیت شان را در برابر این برادران ناراض خود نشان دادند.

اینک امریکا نیز حاضر گردیده است با این نیروی خبیثه به مذاکره نشیند و مطابق در خواست آنان نیرو های دولتی را گویا از مناطق بی اهمیت و کم نفوس بیرون بکشند تا به طالبان زمینه استقرار در آن مناطق مساعد گردد. این اقدامات در حقیقت بازی های استخباراتی و اوپراتیفی کثیفی است که زمینه گسترش نفوذ هراس افگنان را بیش از پیش مساعد نموده نه تنها ولسوالی ها؛ بلکه مراکز ولایات را نیز در خطر سقوط جدی قرار می دهد .

 حمله اخیر طالبان در شهر غزنی و غارت آن شهر نشان داد که هراس افگنان مزدور به هیچ پرنسیبی پا بند نیستند و به کمتر از ایجاد حاکمیت قرون وسطائی خود راضی نیستند.  

اینکه این اقدامات چه تعداد انسان ها را به خاک و خون می کشاند و چه تعداد هموطنان جان های شرین خود را از دست می دهند و دارئی های عامه و شخصی مردم به باد فنا می رود، هیچگونه ارزشی ندارد.

ثنا خوانان دولت و دعا گویان حکومتی نیز به هر آن چه که دولت مزدور به امر باداران انجام می دهند، مهر صحت می گذارند و با دروغ پراگنی ها و توجیه های غیر منطقی می خواهند ثابت نمایند که سردمداران دولتی هیچگونه مسؤولیتی در قبال وضع خطر ناک موجود ندارند و این همه انسان ها گویا به قول رییس جمهور کشور به دار البقا به مهمانی خدا رفته اند و شهادت نصیب شان شده است. 

اگر ازاین شهادت طلبان دولتی و طالبی پرسیده شود که چه تعداد از خانواده های شما به این راه رفته اند، مسلماً جز سکوت مرگبار جوابی ندارند.

برای نجات از وضع وحشتناک موجود نباید منتظر معجزه بود ویا به بیگانگان چشم دوخت. یگانه راه، اتحاد نیروهای ترقی خواه و ملی و بسیج مردم علیه هراس افگنان است وبس!