تاریخ سرمایه داری سراسر از بحران های ابدی است، وباید این سیستم از سر راه بشریت برداشته شود!

سر مایه داری مالک جهان نیست و ابدی هم نیست، میتوان آن را بزیر کشیده و نظام عادلانه، سوسیالیسم  را جا گزین آن نمود.

نقش هنر مندان، و جوانان در تغیرات انقلابی:

 همانطوریکه لنین، گرامشی ودیگر رهبران انقلابات استدلال میکردند،وقتی نوبت به انقلاب، تغییر و چالش‌ها می‌رسد، موسیقی زمانی می‌تواند به مالکیت سر مایه داری حمله کند که بخشی از یک جنبش انقلابی باشد.

سر مایه داری نمیتواند به قیمت نابودی بشریت خودرا بالای آن تحمیل کند، میتوان آن را به زیر کشیده نظام عادلانه، سوسیالیسم را در عوض جاگزین کرد.

"زیبایی در بدترین زمان" دقیقاً به دنبال یافتن نکات مثبت و تمرکز بر موارد منفی است.

موضوع: نقش هنر مندان، و جوانان در دورانهای سخت مبارزه در برابر نظام سرمایه  داری.

بر چسپ ها: سر مایه  داری / بحرانهای مداوم وابدی آن، نقش هنرمندان،و جوانان در مبارزه برای بسیج مردم در برابر نظام سر مایه  داری، وبر پایی جامعه عادلانه.

منبع:  دنیای جوان

تهیه کننده: عارفه ورحمت.

 9 ژانویه / جنوری 2024

آیاهنرمندان، میتوانند در دورانهای تاریک که اکنون بشریت به آن مواجه است بارقه های امید را بکشایند؟

کالم بیرد(Calum Baird) آواز خوان ترانه سرا ونوازنده سکاتلندی است، که اخیرا روز نامه دنیای جوان به پیشواز کنفرانس بین المللی روزا لوگزامبورگ که بتاریخ 13 ام جنوری امسال در بر لین - آلمان بر گذار میشود انجام داده، و نقش هنر مندان را در دورانهای سخت بشری از وی پرسیده است.

بنا براهمیت آن؛ آنرا برای هنر مندان ترقیخواه و جوانان بر گزیده، ترجمه و تهیه کردیم:

پرسش:

ما خوشحالیم که برنامه فرهنگی کنفرانس امسال روزا لوکزامبورگ را در 13 ژانویه، که شعار آن "مالک جهان کیست؟" بر گذار می کنیم. به نظر شما واقعاً صاحب جهان کیست؟

جواب:

من خوشحالم که در این کنفرانس بزرگ و رو به رشد بین المللی در مورد سیاست و فرهنگ سوسیالیستی شرکت دارم. سوال "مالک دنیا کیست؟" در زمانی که تغییرات اقلیمی و فروپاشی آن، جنگ سرد مجدد و نابرابری های اجتماعی جهانی بسیار مرتبط است.

بسیار مهم است که جوانان این سوال را مطرح کنند و آن را در سطح بین المللی پیشکش کنند. امروز جامعه غربی باید با این واقعیت تاریخی انکار نا پذیر روبرو شود که تاریخ سرمایه داری یکی از بحران های ابدی است که به قرن هفدهم باز می گردد. و هر بحرانی بی‌ثبات‌کننده‌تر از گذشته بوده است.

آنچه همیشه مشخصه این بحران ها است، هزینه های گزاف ، بلند،و ناپسند برای جنگ و تجمل گرایی است.

اگر به جهان امروز نگاه کنیم، آیا می توان این را انکار کرد؟ وقتی فروپاشی آب و هوا، نابرابری‌های جهانی و جنگ سرد جدید را در نظر می‌گیریم -  در این جبهات چه کسانی در غزه و اوکراین هستند و میلیاردها یورو، پوند و دلار آمریکا برای دامن زدن به این درگیری‌ها در آن جریان داشته ودر نتیجه آن بازارهای سهام آلمان و فرانسه به بالاترین حد خود رسیده اند.

بخاطر قدرت سر مایه داری نمیتوان به او تعظیم کنیم، بقول کارل مارکس، این سیستم ساخته انسان است، ومیتوان آنرا بزیر کشیده و نابود نمود،و بجای آن سیستم بهتر و انسانی را جاگزین نماییم.

پرسش:

شما به آهنگ خود "زیبایی در بدترین زمان" اشاره کردید. در روزگاران بد و زشت، زیبایی نیاز فوری دارد. آیا افول و انحطاط جهانی تأثیر منفی برخلاقیت شما به عنوان یک ترانه سرا دارد، یا شمابیشتر احساس چالش می کنید؟

جواب:

من هم این زمان ها را زشت می دانم. من فکر می‌کنم اکنون همه چیز به این شکل است، زیرا اساس مادی امپریالیسم غربی از زمان پایان جنگ جهانی دوم تا به حال به این اندازه زیر سوال نرفته است.

در سرتاسر جهان رنج بسیار زیادی و عظیم وجود دارد وبشریت از آن رنج می برد. در خانه(کشور)، فشارهای ناشی از افزایش هزینه های زندگی، خطرات ناشی قدرت گیری از جناح راست افراطی و ترس دائمی از هستی، مانند همه ما بر من نیز تأثیر می گذارد. این شرایط اجتماعی بر موسیقی من تأثیر مثبت و منفی دارد.

"زیبایی در بدترین زمان" دقیقاً به دنبال یافتن نکات مثبت و تمرکز بر موارد منفی است. پاسخی بر تولی برشت(1) که از وی  پرسید آیا آواز در روزگار تاریک وجود خواهد داشت؟ بله، آهنگ هایی در مورد دوران تاریک وجود خواهد داشت. مال من  به سختی ها ومصایب؛ فشار و غم این روزهای تاریک می پردازد.

پرسش:

آیا «یک مرد و گیتارش» هنوز فرصتی برای به چالش کشیدن ساختارهای مالکیت جهانی دارد؟ آیا تا به حال اینطور بوده است؟

جواب:

این یک پرسش ژرف است! آیا یک نوازنده می‌تواند مردم را از طریق آهنگ‌ها و ایده‌هایی که بینش ایجاد می‌کند و الهام‌بخش تغییر است، سازمان‌دهی کند - الهام‌بخش انقلاب خواهد بود؟ به طور خلاصه: بله!

همانطوریکه  لنین، گرامشی، ودیگر رهبران انقلابات استد لال میکردند،وقتی نوبت به انقلاب، تغییر و چالش‌ها می‌رسد، موسیقی زمانی می‌تواند به مالکیت حمله کند که بخشی از یک جنبش انقلابی باشد.

هر جنبش، هر طبقه ای به بیان فرهنگی، روایت، جهان بینی اش نیاز دارد که مردم را با خود همراه کند. گرامشی به ما نشان می دهد که طبقه حاکم تنها از طریق اجبار حکومت نمی کند، بلکه از طریق اجماع رضایت عام نیز حکومت می کند و فرهنگ بخش مهمی از این قاعده است. همین امر در مورد به تصویر کشیدن فرهنگ یک طبقه به عنوان چیزی که به طور جهانی برای همه مردم و طبقات جامعه صادق است صدق می کند.

اگر بخواهیم یک جنبش ضد امپریالیستی واقعی بسازیم که بتواند با مشکلات جنگ، فروپاشی آب و هوا و نابرابری مقابله کند، غلبه بر تضادهای متقابل ما در سال های آینده مهم خواهد بود، که در برابر آن مبارزه وبر آن فایق بیایم.

(1)برتولت برشت، هنرپیشه تئاتر، نمایشنامه نویس و شاعر آلمانی بود.

(پایان)