پیام کمیته رهبری نوین حزب دموکراتیک خلق افغانستان

(حزب زحمتکشان افغانستان)

    بمناسبت گرامیداشت از رویداد تاریخی هفتم ثور۱۳۵۷ خورشیدی!

هم ميهنان شریف ورنجدیده افغانستان؛ رفقای عزیز ودوستان گرامی!

قیام هفتم ثور ۱۳۵۷ بمثابه ی چرخش بزرگی درتاریخ فراز و نشيب کشور مان وبازتاب دهنده ی اراده مردم شریف وزحمتکش افغانستان می باشد.

قیام هفت ثور نتیجه ی قانونمند تضاد های طبقاتی درمقابله با نظامهای استبدادی وارتجاعی وثمره ی مبارزات مستدام مردم ستم ديده ی افغانستان در راستای خیزشها، قیامها و بازتاب جنبشهای آزادی خواهی ضد استبدادی، ضد استعمار وآمپریالیستم بوده که به اراده مردم بخاطر زدودن رنجهای بیکران خلق ستمدیده افغانستان صورت گرفت و بقدرت و سلطه ی غاصبانه و استبدادی خاندان حکمران(!) که سرزمين افغانستان را مال و ملک موروثی پدری خود می دانستند، پایان داد وبرای نخستین بار پرچم ظفر آفرین خلقهای افغانستان را درقله های شامخ اين خطه ی باستانی برافراشت.

قیام ثور ثابت ساخت که سرزمین آبایی جغرافیای باستانی اين کشور با اقتدار دولتی واراده ی ملی آن به همه قوام وملیتهای ساکن درافغانستان تعلق داشته ومردم برای نخستین بار سرنوشت خویش را مطابق اراده خود بدست گرفته، علی رغم تحمل قربانیهای بیشمار نماد پیروزمند آرمانهای خلق ستمدیده افغانستان با شکوه جاودانه ثبت تاریخ گردید.

بدین مناسبت کمیته ی رهبری نوین حزب دموکراتیک خلق افغانستان (حزب زحمتکشان افغانستان) این پیروزی بزرگ وتاریخی خلقهای افغانستان را گرامی داشته و چهل وششمین سالگرد این روز خجسته را به همه مردم شریف وزحمتکش افغانستان؛ به رفقاء و دوستان عزیز وهواداران جنبش دموکراتیک جهانی، تبریک وتهنیت گفته؛ با گرامیداشت افتخارات تاریخی آن به روان پاک شهدای راه آزادی وعدالت اجتماعی، درود می فرستد.

روان قربانیان مدافع وطن وخلقهای شریف افغانستان شاد و یاد شان گرامی و جاودان باد!

هموطنان عزیز! هفتم ثور بمثابه رویداد عظیم تاریخی فصل نوینی را در تاریخ افغانستان وجهان رقم زد ومردم را از خوابهای طولانی قرون واعصار گذشته، بیداری بخشید.

 هرچند که رویداد ثور بنابر پلانهای شوم دشمنان تاریخی افغانستان و گماشتن عمال جاسوسی آنها در وجود باند تبهکار حفیظ الله امین جلاد، خلاف اراده ح. د. خ. ا وجمهوری دموکراتیک افغانستان شکل خونین واسفباری را بخود گرفت؛ مگر نام وشکوهمندی این روز تاریخی بدلایل صریح وروشن به نزد مردم آگاه ،آزاده ،عدالتخواه ونهضت دموکراتیک وداد خواهانه افغانستان وجهان، هميشه  گرامی و پابرجاست.

زیرا که با عملکرد ظالمانه ی یک جاسوس وگروه نفوذی آن درحزب ،نمیتوان تمام افتخارات ودستاوردهای حزب، جنبش وقیام ثور را با تمام فداکاریها، پاکی وصداقت آنها نادیده گرفت. از اين رو، رویداد نظامی ثور علی رغم دشواریها وتحمل قربانیهای بیشمار، بزرگترین دستاوردهای عظیم وتاریخی را در همه عرصه های زندگی، اعم از سياسی ـ اقتصادی ـ فرهنگی و امور اجتماعی از خود بجا گذاشته، که برای همگان اظهر من الشمس است!

هموطنان عزیز! باید گفت پیش زمینه های سیاسی هفتم ثور از همان آغازتاسیس ح.د.خ. ا لرزه بر اندام ارتجاع، استبداد، آمپریالیزم ومتحدانش ایجاد کرده بود، که روی همین دلیل گروه های ارتجاعی عقبگرا، پنج سال قبل از قیام ثور درزمان جمهوری محمد داوود، درسال ۱۳۵۲ خورشیدی به پاکستان فراری شده، باقبول نوکری واطاعت از نوکران آمپریالیزم جهانی و راه اندازی برنامه ی جنگهای نیابتی دربرخی ولایات افغانستان دست به شورش های مسلحانه زده و در واقع آغازگر جنگها وگسترش ايجاد رعب، وحشت و نا امنی در افغانستان شدند که اين اعمال جنايتبار آنها منجر به تخریب زيرساخت های اقتصادی و فرهنگی و ویرانی کشور وفرار میلیونها شهروند افغانستان از سرزمين آبايی شان گردید.

با آنکه ح. د. خ. ا بخاطر دفاع ازمنافع حياتی  خلقهای شریف افغانستان متحمل قربانیهای بیشماری گردید؛ اما تا آخرین قدرت و توان در سنگر نبرد دربرابر دشمنان داخلی و خارجی ميهن و مردم خويش ایستاد گی نمود.

حزب دموکراتیک خلق افغانستان پس از احراز قدرت سیاسی با آغاز مرحله نوين و تکاملی آن باشرکت تمامی طبقات واقشار زحمتکش، کلیه نماینده گان اقوام وملیتهای ساکن کشور رابشکل متوازن اجتماعی وسیاسی درتامین وحدت ملی، بدون تعصبات قومی، سمتی، زبانی، مذهبی، جنسیتی وانواع ستم، در اداره و رهبری دولت وکلیه نهاد های سياسی ـ اقتصادی و اجتماعی سهیم وشریک ساخت.

ح د خ ا پس از مرحله نوین و تکاملی قیام هفتم ثوریعنی ماه جدی سال ۱۳۵۸خورشیدی تحت زعامت زنده یاد ببرک کارمل از یکطرف درسنگر دفاع از وطن ومقابله با تجاوزات وجنگ های نیابتی پاکستان، ایران ومتحدین غربی آنان شجاعانه مبارزه کرد واز طرفی هم در پروسه ی ساخت و ساز و انجام فعاليت های کاری برای تآمين معشیت، آسايش وامنیت مردم؛ در مبارزه با انواع ستم وتعصبات زبانی، قومی، سمتی، جنسیتی، مذهبی وهرگونه نابرابری اجتماعی، شجاعانه و بی هراس رزمید و ادامه ی اين رزم و پيکار در سر لوحه کاری حزب ودولت جمهوری دموکراتيک افغانستان قرار داشت.

 قیام ثور؛ بويژه مرحله ی نوين آن، به کارگران کار،به دهقانان زمین، برای جوانان اعم از پسران و دختران ،زمینه تحصیل درداخل وخارج ازکشور وبرای سایر زحمتکشان خدمات معشیتی اضافی ورایگان را اعطا نمود.

حزب به دفاع از مردم مستمند ومستضعف افغانستان بارسود وسلم ورواجهای کمرشکن را منع قرارداد؛ دست استثمار کارفرما را ازسر کارگر وزنجیرستم فیودالی را از گردن دهقان وظلم ارباب ستم را از سر مردم مظلوم و ستمديده تا حد و توانی که در اختيارداشت، به گونه قانونمند و متعادل، بدورساخته درعوض خدمات عمومی بويژه پنج اصل زنده گی نان، خانه، لباس، تحصیل وسلامتی را به شهروندان بطور مجانی مهییا نمود.

نظام برخاسته از هفتم ثور، در مرحله نوين و تکاملی آن، بخاطردفاع ازمادر وطن، درحدود نیم میلیون قوت های نظامی، تعلیمی وتحصیل کرده مسلکی ومجهزرا با تکنالوژی عصری تحت پرورش ومواظبت داشت ودردفاع از صلح وامنیت وصلح جهانی با کشورهای همسایه برمبنای دوستی واحترام متقابل وهمچنان با کشورهای صلحدوست وترقیخواه جهان روابط دوستانه را تحکیم بخشید.

اما شوربختانه که این چنین دستاوردهای انسانی و تاریخی حزب و دولت جمهوری افغانستان، برای ارتجاع داخلی وآمپریالیزم بين المللی غیر قابل تحمل بود وبدین دلیل دشمنان افغانستان ومتحدین عربی وغربی آنها دریک صف نا مقدس با تحمیل جنگهای خانمانسوز وادامه ی آن با روپوش کردن اعمال جنايتبار شان بوسيله سلاح ارزان گويا دفاع از دین و مذهب، توسط باندهای تبهکار تنظیمی بنام مجاهد، این نوکران دالر وکلدار، منجر به بربادی وطن وفروپاشی ح. د. خ. ا ودولت ج. د. ا، گردید.

 باآمدن مجاهدین ساخت پاکستان و ايران و غصب قدرت دولتی، نخست ۲۹ ولايت آن وقت افغانستان از جمله شهرکابل و کوچه های آن بين اين تنظيم ها تقسيم و چنان جنگ خانمان سوز روی تقسيم مال غنيمت(!) ميان آنها درگرفت که در اثر اشتعال آن بيش از هفتاد هزار تن از شهروندان شهرکابل قتل عام شدندو پايتخت افغانستان به يک مخروبه ی غير قابل شناخت تبديل گرديد.

سپس تمام اموال و دارايی دولتی و شخصی کشور و مردم مان، از تانک گرفته تا بانک؛ از تخم مرغ تا طیاره؛ بدست این گروها چوروغارت گردید. میلیونها نفر از ساکنین کشور آواره و مهاجر شدند وزیر ساختهای اقتصادی وفرهنگی نابود ومنهدم گردید ودريک کلام افغانستان به ویرانه وجایگاه تروریزم وجولانگاه قبیله سالاری افراطیت وغارتگران منطقه مبدل شد.

 علی رغم توفانهای مهیب و جنگ های زندگی برانداز رهبری شده ی امپرياليسم جهانخوار و مزدوران منطقه ای و داخلی آنها که جهان را با راه اندازی جنگ های تحميلی تاریک و کره ی خاکی ما را در خطر نابودی جنگ هستوی قرارداده است؛ اما هیچ قدرتی نتوانست و نمی تواند چراغ پرفروغ روشنگری ح. د. خ. ا وجنبش عدالتخواهی رادر کشورمان و جهان خاموش نمايد وپرچم گلگون حزب دموکراتیک خلق افغانستان را واژگون سازد.

 خوشبختانه به اثر ایستاد گی فرزندان صدیق و سنگر نشين ميهن مستعد به رشد و تکامل مان، چراغ  اين حزب شهيدان و رادمردان کشورمان روشن وپرچم آن در اهتزاز است.

از آن جايی که دراين مدت زمان سی سال گذشته قدرتهای اشغالگر خارجی و مزدوران داخلی آنها ، هيچ يکی نتوانستند دردی از آلام و دردهای مردم را مداوا سازند ومردم را ازمصیبت جنگ، فقر و سيه روزی نجات دهند؛ ازاین رو چشم امید مردم افغانستان در انتظاربرگشت فرزندان صدیق وسرسپرده آنان درامر تأمين نظم و امنيت و اعمارمجدد افغانستان می باشد.

بنابرآن تاریخ این رسالت بزرگ را بدوش فرزندان صدیق خلق افغانستان و همه مبارزين راستين وآگاه خرد ورز سپرده است تا در یک خط مقدس وحدت، اتحاد وهمبستگی باهمی ميهن دوستانه گردهم آيند و وطن را از ورطه بد بختی نجات دهند.

طبیعیست که نگاه مثبت و منفی به رويدادهای سه سده ی اخير؛ بويژه پيرامون رخداد هفتم ثور و مرحله ی نوين و تکاملی آن برمبنای آموزه های جهان بينی علمی و جامعه شناسی علمی  توأم با خوشبینی ها و برعکس آن از ديدگاه ايده ئولوگ های غارتگر بين المللی و مزدوران کاسه ليس داخلی دين فروش آنان مطابق دساتير صادرشده ی جهان سرمايه و ذوب نمودن عقده های شکست آنها در مبارزات سياسی دهه های شصت و هفتاد ترسايی، برداشت منفی را بربنياد تفکر عصر حجر، متبارز می سازند.

اما واقعیت پدیده ها وعینیت قضایا را که مستقل از ذهن ما میباشد هيچ کس نمیتواند در مخالفت و ضديت با جامعه شناسی علمی، مطابق ميل و دلخواه ذهنی گرانه خود تغیيربدهد.

ازاين رودیدگاه های متفاوت پيرامون هفتم ثور و مرحله ی نوين آن ناشی از دید گاه های علمی و ضد علمی خود بیننده گان به اين رخداد تاريخی میباشد.

با عرض حرمت

دبير خانه ی کمیته رهبری نوين

حزب دموکراتيک خلق افغانستان

(حزب زحمتکشان افغانستان)