ح «حریف» - آلمان

۱۴ جون ۲۰۲۲

به مناسبت بزرگ داشت از روزبيست وچهارم جوزا "روز مادر"! 

پس ازعرض درود وحرمت بی نهایت به مقام زن، منزلت ونقش تاثیرگزار مادران عزیز وگران ارج، این سازنده گان پرتوان تمدن بشری .

درحالیکه یاد وخاطرات مادران جاویدانی شده ومادران جان باخته به اثر تداوم جنگهای تحمیلی وخانمان براندازبیگانه گان راگرامی میدارم، برای همه ی مادران داغدار، درد دیده وتحت انواع خشونت وستم بخصوص در زیر سم ستوران حاکمان موجود این متعفن ترین زباله های تاریخ بنام طالب که چون اژدهای چند سر بر سرنوشت مادروطن باستانی ما تحمیل و تمام هست وبود مردم ومیهن مارا به دستور دشمنان تاریخی به آتش کشیده واین روند اسفبار وننگین باتمام ابعاد خشونت بار آن همچنان ادامه دارد، طلب آرامش مینمایم.

 همگان آگاه اند که درطی بیشتر از چهار دهه مداخله ،جنگ افروزی، تجاوز، اشغالگری وغارت میهن بوسیله ارتجاع سیاه مذهبی درحمایت مستقیم جهانخواران، به سردمداری امپریالیست های امریکا وشرکا، به اثر جنگهای تحمیلی واعلام ناشده، علاوه بر تخریب وانهدام زیر ساخت های اقتصادی، شاهد قتل و کشتار بی گناهان، راه اندازی حمام خون وحتا نسل کشی ها بوده ایم که شمار قربانیان وتلفات انسانی، زخمی ها ومعلولیت ها ازملیونها تجاوز نموده که عده ی قابل ملاحظه رقم کشته شده گان مشمول غیر نظامیان وشهروندان ملکی بیگاه بوده اند.

طی همین سالها بیشتر از ۱۲ ملیون تن ازهم میهنان ما ناشئ ازبی روزگاری ونجات زندگی خود وخانواده هایشان ازشر جنگها، دست به مهاجرت های اجباری به کشورهای همسایه وسراسرجهان زده واین روند بعد از تحمیل امارت تروریستی طالبی با شدت هرچه بیشتر، بخصوص درمیان قشرآموزش دیده ها وروشنفکران ادامه دارد. همچنان معادل همین رقم وطنداران ما از محلات سکونت اصلی شان بی جا گردیده ودرخانه خودشان آواره ودربدرگردیده اند.

در این میان پر آسیب ترین بخش جامعه ما قشر زنان وبخصوص مادران جنگ زده، عذاب کشیده، داغدار وبه ماتم نشسته مان میباشند که کوله بار اصلی این جنگ خانمان براندازبیگانه گان را بالای شانه های ناتوان وکمرهای خم گشته  شان حمل نموده وشدت درد جانسوزآن را تا مغز استخوان شان حس مینمایند.

کنون که بعد از دو دهه تجاوزواشغال نظامی امریکا وشرکاء ودرنتیجه «دموکراسی صادره امریکایی» وبراساس «توافقنامه دوحه» این سند ننگین تاریخی میان واشنگتن واسلام آباد وبه ظاهرمخلوقات تروریستی شان بنام طالب، «امارت سیاه وتحجرگرای طالبی» برمردم ما تحمیل گردانیده شده است، بازهم لبه تیز تیغ بنیادگرایی اسلامی دراتکاء با«شریعت کور» و«سنت های خرافی»، علیه نیمی از بدنه جامعه انسانی یعنی زنان توجیه گردیده ومیهن را به زندان همگانی بخصوص برای زنان وازجمله مادران بیگناه وبی دفاع مان،  مبدل ساخته اند.

در دو دهه گذشته از«روزمادر»بوسیله حاکمیت های دست نشانده وارگ نشینان مزدور بشکل نمادین با تدویر محفل های عوامفریبانه حکومتی و وعده های دروغین که هرگز جامه عمل نمی پوشید، گویا تجلیل بعمل می آوردند. کنون که مردسالاران زن ستیز درحاکمیت اند، اینها درمجموع زنان ومادران رابه حیث جنس درجه دوم، ناقص عقل، تابع مردان ، محصور چهاردیوارخانه، وسیله تعیش وپرورش فرزندان شان به حساب آورده وبه «روزمادر»، مقام ومنزلت آن هرگزاعتقادی نداشته وهرگزبه بزرگداشت آن نمی برایند.                                                                                                                آنچه مبرهن است اینکه ، درموجودیت نظامهای «جهادی» ،«امارت سیاه طالبی»،«جمهوری اسلامی مودل امریکایی»! وهمین اکنون سیطره دوباره هیولای طالبی، بار بیشترین جنگ تحمیلی، استبداد و خشونت را مادران ما متحمل میشوند.

آنان علاوه از مصیبت ادامه جنگ ویرانگر، خشونت های اجتماعی وخانوادگی وانواع ستم که منشاء خود را از دین، باورها وسنت های کهنه وعقب ماندگی عمومی جامعه میگیرد، در وجود ازدواجهای زیر سن، تعدد ازدواج ها، شلاق زدنها، سنگسارکردن ها، بددادن ها، لت وکوب زنان بوسیله مردان تاسرحد گوش وبینی بریدنها، زندانی ساختن ها، قتل و.... ظاهر گردیده که فشاربیش از حد چنین خشونتها، زنان ومادران را وادار به فرار ازمنزل، خودکشی وعمده تن خود سوزی گردانیده که مطابق ارقام نشرشده نهاد های جهانی گراف خشونت ها علیه زنان درهرسال نسبت سال قبل افزایش یافته است. واما حاکمیت های مزدور وبخصوص«مدافعان دموکراسی وحقوق بشرامریکایی» که به همین بهانه ، حضور نامیمون بهم رسانیده بودند، از بحث زنان، حقوق وآزادی های آنها استفاده ابزاری وسیاسی نموده وبخاطر فریب اذهان مالیه دهنده گان و چپاول آرای شان بحیث دروغگویان بین المللی در روز روشن به چشم بینای جهانیان خاک سیاه میپاشند.

چنانچه با اینهمه جفاها هم بسنده نکرده وتاسرحدی به جلو رفتند که دشمنان درجه یک حقوق زنان یعنی طالبان سیه دل وزن ستیز را متکی به برنامه های غارتگرانه شان دوباره حاکم ساختند!؟

بربرهای اسلامی بنام طالب که گویی اصلن ازکدام مادری به دنیا نیامده اند، طی ده ماه از عمر ننگین شان آنچه ظلم وستم درچانته داشتند، علیه حقوق حقه زنان ومادران دریغ ننمودند. امارت عقبگرای طالبی یگانه حاکمیت بدون قانون اساسی وقوانین منسلک به آن درجهان است که تاکنون هیچ کشوری وحتا خالقان وحامیان شان نیز جرأت نکرده که آنهارا به رسمیت بشناسد.

 برمبنای همین وضیعت ناهنجار امارت تروریستی، وضع تعزیرات، مسدود ماندن دارایی های نقدی  وقطع کمک های بیرونی، شاهد چنان فاجعه انسانی استیم که بیشتر از ۹۰ درسد مردم به زیر خط فقر سقوط نموده وتاکنون به سدها مادر بخاطرحمایت ازادامه مرگ تدریجی شان ،کودکان خود را درملای عام بفروش رسانیده اند.

 این خود عظیم ترین خشونتی است که مادران میهن متحمل آن گردیده و برای همشیه باجگرگوشه های شان وداع مینمایند!؟

برمبنای آنچه گفته آمد:

ما ازکدام «روز»، کدام «ماد» وکدام«مبارک وشادباش»میتوانیم حرفی به زبان بیاوریم؟ 

بادریغ ودرد بی پایان که پیام شادباش ومبارکی ی هم برای مادران رنجور، گرسنه، داغداروبه غم نشسته ی میهن عزیزم ندارم!!

ح « حریف» آلمان

۲۴ جوزا ۱۴۰۱