سقوط مرگبار افغانستان در دامان فقر وگرسنگی

در نتیجه تجاوزجنایتکارانه ایالات متحده آمریکا واشغال افغانستان،مصیبت های بزرگی بر سرزمین مان چیره شده و پس از تسلیمی افغانستان برای پاکستان کنون سیاهچاله های بزرگی در عرصه های سیاسی،اجتماعی واقتصادی در کشور پدید آمده است و دامنه آن در مسیر تباهی کامل جامعه افغانستان رو به گسترش است.
افغانستان در پرتگاه بحران عمیق اقتصادی قرارگرفته وشیرازه های اجتماعی و اقتصادی به شدت در حال شکسته شدن است ومردم بطرز هجومی به علت وحشت طالبان ونجات از فقر،قحطی وگرسنگی در اوج ناامیدی از میهن فرار مینمایند.
گزارش وبگاه آسیاتایمز مشعر است:" از اثر تجاوز آمریکا به افغانستان ده ها هزار غیرنظامی افغانستان در دو دههٔ گذشته کشته شدند و افغانستان در حال حاضر یکی از فقیرترین کشورهای جهان است. ۹۵ درصد از خانواده های کشور فاقد مواد غذایی کافی هستند و تقریبا نیمی از جمعیت ۳۳ میلیونی این کشور نیازمند کمک های بشردوستانه هستند. در حالی که ۲ میلیون کودک افغانستان دچار سوءتغذیه گردیده و یک میلیون نفر دیگر در خطر گرسنگی و غیره هستند.
بنابراین گزارش، برنامه توسعه سازمان ملل متحد تخمین می زند که سال آینده ۹۷ درصد ازشهروندان افغانستان در بستر فقر فرو خواهند رفت. 
گزارش می افزاید:"این نتیجه نهایی تجاوز ایالات متحده و ناتو در افغانستان است. این حمله به دلایل امپراتوری و اهداف ژئواستراتژیک، مانند ایمن سازی خطوط لوله از طریق افغانستان و افزایش حضور ایالات متحده در مرکز اوراسیا ، که مدتها برای سلطه جهانی مهم تلقی می شد، آغاز شد"[۱]
استقرارحکومت تک تباری استبدادی طالبان حضور چشمگیرتروریست های شناخته شده در ارکان رهبری دولت امارتی،دور زدن حقوق بشر توسط این گروه،به زنجیر کشیدن  وتعصب دربرابر زنان وپامال ساختن حقوق حقهٔ انها،کوچ های اجباری،تشدید تضاد های مذهبی وکشتار بیرحمانه برادران تشیع وحمایت گروه های تروریستی دیگر توسط طالبان در افغانستان باعث شده است،تا جامعه جهانی وحتی حامیان تاریخی وسنتی طالبان به دلیل فشار های نیرومند جوامع مربوط وفوران خشم شان از طالبان، از شناخت رسمی حکومت آنها اجتناب نمایند که بازتاب آن تبعات جبران ناپذیری بر امارت طالبان بجا گذاشته است.
در نتیجه ،کانال های مالی و اقتصادی افغانستان با جامعه جهانی قسمأ انسداد یافته است.
برطبق گزارشات،با صدور حکم وزارت خزانه داری ایالات متحده در حدود ۹.۵  میلیارد دالراز ذخایر بانک مرکزی افغانستان در موسسات مالی ایالات متحده بلاک گردید.
در عین حال ، صندوق بین المللی پول،دسترسی افغانستان به صندوق های حقوق ویژه به ارزش ۴۶۰ میلیون دلار را مسدود نمود.از جمله حدود ۷۰۰ ملیون دالر مربوط ذخایر بانک مرکزی افغانستان در بانک سویس مسدود گردیده است.
به گفته بانک جهانی،قبل از تسلط طالبان،حدود ۷۵ درصد از هزینه های مالی واقتصادی افغانستان از طریق کمک های بین المللی تأمین می گردید.[2]
نقش سبوتاژگرانهٔ اقتصادی ومالی رییس جمهور سابق اشرف غنی در تدارک سناریوی فرار وتسلیمی کشور برای پاکستان وحیف ومیل منابع و ذخایر مالی کشور،به شدت شیرازه های اقتصادی افغانستان را صدمه زده است.
تداوم بیکاری وبی برنامگی اقتصادی طالبان وفلج بودن کامل ماشین دولتی بویژه عرصه های اقتصادی وخروج زنان وبخشی عظیم از مامورین سابق دولتی از کار، فاکتور های است،که چرخه های دولت امارتی طالبان را با زنجیر های ناامیدی گره زده است.
جریان قاچاق دالر از افغانستان توسط شبکه های معین پاکستان وانسداد عمدی بنادر بازرگانی افغانستان-پاکستان توسط رهبران پاکستان،به شدت بر صادرات اقلام زراعتی افغانستان ومیوه بار کشور صدمات زیانباری به جاگذاشته است.   
 بحران مالی به سرعت سبب کاهش ارزش پول افغانی گردیده که به نوبه خود به سرعت تورم پولی از جمله افزایش چشمگیر قیمت مواد غذایی ومواد استحلاکی شده است، بنابرآن توان خرید لشکر گدایان وگرسنگان کشور را به چالش کشیده است.
به گزارش وبگاه آسیا تایمز،برنامه توسعه سازمان ملل متحد پیش بینی می کند که در صورت عدم رسیدگی به موقع به مسائل بشردوستانه، ۹۷ تا ۹۸ درصد از جمعیت افغانستان به احتمال زیاد تا اواسط سال ۲۰۲۲ با "فقر فراگیر وهمگانی" روبرو خواهند شد.[۳]
این گزارش می افزاید:"بر اساس برنامه جهانی غذا، از هر سه افغان یک نفر گرسنه شدیداند، در حالی که ۹۳ درصد مردم در ماه سپتامبر از مصرف ناکافی غذا خبر داده اند.
مبتنی براین گزارش،حتی قبل از سقوط دولت سابق افغانستان در ۱۵ آگوست، افغانستان با چالش های دلهره آور اقتصادی روبرو بود.
به گفته بانک جهانی،"کاهش سریع کمک های بین المللی،از دست دادن دسترسی به دارایی های فرامرزی و اختلال در ارتباطات مالی منجر به انقباض عمده در اقتصادشده است"که فقر و گرسنگی را در سراسر کشور افزایش داده است.
در همین حال،برنامه توسعه ملل متحد هشدار داد که اگر مشکلات اقتصادی این کشور به سرعت حل نشوند، ۹۷درصد از مردم افغانستان تا سال آینده به زیر خط فقر خواهند رفت.
به گفته بانک جهانی"کاهش سریع کمک های بین المللی، از دست دادن دسترسی به دارایی های انسداد یافته فرامرزی و اختلال در ارتباطات مالی منجر رکود عمده در اقتصاد می شود" که فقر و گرسنگی را در سراسر کشور افزایش می دهد."
به گفته آگاهان اموراقتصادی به دلیل بسته شدن چندین گذرگاه  مرزی و سرکوب موسسات مالی اصلی،قیمت مواد اولیه افزایش می یابد که به طور مستقیم بر قیمت ها تأثیر می گذارد."
به باور آگاهان محدودیت های سیستم بانکی در افغانستان صنایع را مجبور به توقف تولید کرد.این امر منجر به واردات منابع بیشتر از خارج از کشور شد که به طور خودکار قیمت ها را افزایش می دهد.[۳]
تصویر آرایی مناظر حزن انگیز وفقر زده افغانستان نهایت مایوس کننده است.چنین وضعیت در راستای مرگ تدریجی همگانی جامعه افغانستان توسط آی اس آی پاکستان ودر خط آرمانی جنرال ضیاءالحق که گفته بود،کابل را آهسته آهسته بسوزانید طراحی شده است.
تداوم این وضع،افغانستان را به شکار گاه آدمیان مبدل خواهدکرد.دور نیست که آدم های گرسنه،آدمیان را بخاطر خوراک شان شکار نمایند.
مقدمات این سناریو در فروش فرزندان وجگر گوشه های شان توسط پدران ومادران بخاطر زنده ماندن سایر اعضای خانواده ها آغاز شده است ولحظه های فرا رسیده است که" غزل چوچه اش را برای پلنگ می فروشد"
لاجرم،طغیان خشماگین گدایان وگرسنگان در راه است؛ 

با احترام

 عارف عرفان 
لندن،اکتوبر۲۰۲۱

منابع:

[1]Asiatime,Bread and water: the starvation diet of Afghan kids,14 October 2021.

[2] Asiatime,The Taliban has a fatal cash flow, problem,30 September 2021

[3]Bread and water: the starvation