هدايت حبيب

زلمی خلیلزاد رهبران مخالف طالبان را برای گفتگو با طالبان به کابل فراخواند!

دو سال پس از تسلط طالبان بر افغانستان، زلمی خليلزاد سفير کبير(!) و نماینده پیشین ايالات متحده ی امریکا برای افغانستان از رهبران مخالف طالبان خواست به کابل بروند و با طالبان گفتوگو کنند.

آقای خلیلزاد در مصاحبه ویژه با افغانستان انترنشنل روز سه شنبه ۲۴ اسد سال روان گفت، طالبان و سایر بازیگران درافغانستان روی تشکيل حکومت فراگیر وتدوين قانون اساسی توافق کنند.

خلیلزاد رفتن رهبران مخالف طالبان به کابل و گفتوگوی آنها با طالبان بر سر قانون اساسی و تشکیل حکومت فراگیر را یک روش موثر خواند.

وی دوسال قبل پس از ماهها مذاکره با طالبان، توافقنامه دوحه بین امریکا و طالبان را امضا کرد.

درپی این توافقنامه نیروهای اشغالگر ناتو به رهبری امریکا افغانستان را ترک کردند و دولت دست نشانده ی غرب توسط ايالات متحده به جنرال های پاکستان و مزدوران طالبانی آنان با تمام سلاح های پيشرفته۲۰ ساله تسليم داده شد.

آقای خلیلزاد در مصاحبه با عارف یعقوبی، خبرنگار افغانستان اینترنشنل درباره نگرانیهای امنیتی گفت که طالبان عفو عمومی اعلام کرده اند و رهبران بلندپایه حکومتهای پیشین از جمله عبدالله عبدالله و حامد کرزی نيز در کابل به سر میبرند.

نماینده پیشین امریکا از احمد مسعود، رهبر جبهه مقاومت ملی افغانستان نیز خواست که فعالیتهای خود را از داخل افغانستان ادامه دهد.

آقای خلیلزاد در بخشی از سخنانش گفت که اگر رهبران مخالف طالبان به این تصور باشند که امریکا بار دیگر بر طالبان حمله کند و نیروهایش را برای محافظت از آنها بگمارد، اشتباه میکنند و آن دوره پایان یافته است.

اين دعوت خليلزاد، پيرامون رفتن همه مخالفين طالبان به کابل و گفتگو با طالبان در زير چتر حاکميت امارت اسلامی طالبان با واکنش های متعددی مواجه گرديد.

ازآن جمله امرالله صالح، معاون پیشین ریاست جمهوری افغانستان در واکنش به مصاحبه خلیلزاد با افغانستان اینترنشنال، گفت آقای خلیلزاد بارها خود را در احساس و عاطفه افغان و در ماموریت و تابعیت امریکایی میدانست.

آقای صالح با اشاره به عدم حمله دوباره امریکا به طالبان نوشت که باور به امریکا به خصوص برای حوزه مقاومت یک اشتباه راهبردی بود که باعث تضعیف ساختار و پایگاه اجتماعی حوزه مقاومت در افغانستان شد.

صالح افزود «ما باور به ارزشهایی کردیم که امریکا به روی آن پاگذاشت و به اساس قرارداد دوحه که چیزی به جز یک دسیسه شرمآور نیست مردم افغانستان و متحدین خود را از پشت خنجر زد.»

معاون پیشین ریاست جمهوری افغانستان در ادامه گفت: امریکا در توافقنامه دوحه دولت پیشین افغانستان و نهادهای مردمی را دور زد و «طالب را توانمند ساخت و افغانستان را در خط منافع پاکستان به یک گروه نیابتی و جهالت پرور تحویل داد.»

آقای صالح گفت این «چرخش تعادل شکن در سیاست امریکا» شاید منافع ایالات متحده را تامین کند اما به باور او این تغییر فاقد اصول و قانونمندی بوده و در تضاد بسیار واضح با ارزشهای بنیادی انسان است.

او در ادامه افزود: که باور مجدد و بدون راست آزمایی به حرف و روایت امریکا و متحدان غربیاش مانند «بوسه بر رخ مار» است.

آقای صالح در بخشی یادداشت خود در توییتر نوشته است که زلمی خلیلزاد با امضای توافق دوحه و «ائتلاف با طالب و واگذاری افغانستان به این گروه نیابتی و ضد ملی ثابت ساخت که چیزی زیر اسم مهر وطن در حد اقل آن نیز در وجود و ذهنش نیست.»

همچنان حاجی محمد محقق نيز در گفتگو با همين رسانه ی همگانی گفت: خليلزاد طوری که در طول ۲۰ سال اشغال افغانستان توسط امريکا و غرب زمامدار اصلی افغانستان بود؛ کرزی و غنی زير امر و خدمتش قرارداشتند؛ بعداً اين کشور را در معاهده دوحه به طالبان تسليم کرد؛ در دوسال دوره وحشت طالبان اين خليلزاد است که طالبان را رهبری می کند، برای آنان کمک های پولی ارسال می دارد و حالا طی اين مصاحبه از مخالفين آنان می خواهد که به کابل بروند و به طالبان بيعت کنند.

آقای محقق درمورد موجوديت کرزی و عبدالله در کابل گفت، که آن هردو در اسارت طالبان در حصر خانگی بسر می برند؛ اجازه سفر به هيچ يکی از کشورهای ديگر را ندارند.

وی دربرابر آخرين پرسش گفت: ما طرفدار صلح و گفتگوی آبرومندانه که منجر به تشکيل دولت فراگير ملی گردد هستيم؛ اگر طالبان به آن تن ندهند راههای ديگری را درپيش خواهيم گرفت. خوانندگان گران ارج!

هرگاه از گذشته های ۵۰ سال قبل بخاطر جلوگيری از ضياع وقت يک مرور مختصر و کوتا نماييم؛ همه بخاطر داريم که جنگ های خانمانسوز افغانستان از سال ۱۳۵۲ پس از سقوط سلطنت و اعلام نظام جمهوری توسط محمد داوود دراين کشور؛ از سمت جنوب از سرزمين پاکستان بدستور مستقيم ايالات متحده ی امريکا و انگلستان آغاز گرديد؛ در دهه ی شصت خورشيدی با تشکيل تنظيم های بنياد گرا؛ (تيکه داران دين و دالر) و دادن پيشرفته ترين سلاح های کشتار جمعی به تنظيم های جهادی(!) حدود سه مليون انسان افغانستان کشته و مليونهای ديگر در دهه هفتاد خورشيدی و نود ترسايی روی ترکه و تقسيم اراضی افغانستان بين خود تنظيم های هشت گانه پشاوری و تهرانی و سپس با مزدوران خوش خدمت طالبی به قتل رسيدند و افغانستان به ويرانه تبديل شد.

سپس کنفرانس "بن آلمان" به رهبری زلمی خليلزاد آغاز و آقای خليلزاد دست حامد کرزی را بحيث ریسس دولت جمهوری اسلامی افغانستان بلند کرد و ازهمه رعايای حاضر بيعت گرفت. پس ازآن به نام سفير کبير ايالات متحده امريکا در افغانستان؛ وليک در اصل بحيث زمامدار کل دراين کشور بی صاحب فرمان راند؛ قانون اساسی دلخواه خود را تنفيذ کرد؛ شماری از احزاب را در دفاتر زير امرش ثبت و راجستر نمود؛ معاش داد و به نمايش گذاشت و۱۳ سال کرزی و ۸ سال اشرف غنی را باقبول مليون ها رأی جعلی و تقلی؛ و با هزاران رسوايی، بر مردم افغانستان تحميل کرد و در طول اين ۲۰ سال در اشتعال جنگ دراين کشور، بمنظور راه باز کردن به جانب آسيای ميانه از هيچگونه دنائت ـ جنايت ـ انتقال جنگ افروزان دوطرف مرز ديورند و باندگروپ های فراری کشورهای اسيای ميانه به ولايات شمال و شمال شرق کشور وسازماندهی فعاليتهای تروريستی در سراسر افغانستان دريغ نورزيد.

پس از دوره تسليمی قدرت و اداره افغانستان به باند ترورستی وحشی صفت طالبان ساخت پاکستان دراين دوسال گذشته آقای خليلزاد پيوسته بحيث حامی ـ لابيگر و اداره کننده ی طالبان نی در کنار شان؛ بلکه بالای سرشان قراردارد؛ همه سلاح های ۱۲۰ هزار ارتش امريکا را برای سرکوب خونبار مردم افغانستان برای شان تسليم کرد؛ هفته وار معاش دالری برای شان از واشينگتن ارسال می کند؛ دستور قتل عام شهروندان آزاديخواه؛ انسان دوست؛ و بيگانه ستيز را در ولايات غربی ـ شمالی ـ شمال شرقی ـ شمال غربی؛ هزارجات مرکزی؛ بشمول کابل و اطراف آن صادر و توسط مزدوران طالبی خويش در

معرض تطبيق قرار می دهد؛ زنان و دختران مستعد به کار و تحصيل را در زندان خانه تحويل می دهد؛ افسران پيشين دولت؛ نويسندگان ـ هنرمندان ـ حقوق دانان ـ ژورناليستان و درمجموع فرهنگيان زن و مرد را روزانه بازداشت و سربه نيست می کند. اما از کارکردهايش نه خجالت می کشد و نه نادم است.

دريک کلام! اين گونه جنايتکار بی شرم و بی حيا،(بجز عبدالرحمان خان ـ نادرخان ـ هاشم خان ـ محمد گل خان مهمند و حفيظ الله امين و گلبدين راکتيار) شخص ديگری ديده نشده که از همه اين گذشته ی ننگين خود چشم پوشی کرده همه مردم افغانستان بشمول مخالفين دولت عصرحجر دست نشانده اش را برای بيعت کردن در زير بيرق طلبان وحشی صفت جنايت پيشه به کابل دعوت می نمايد.

اما خليلزاد و طالبان (حمامه پوش و نکتايی پوش) مزدور اتازونی بايد بدانند که دوران بيعت کردن، سپری شده و مردم افغانستان هرگز به اين بيعت طلبی سرتعظيم فرود نخواهند آورد و آن روز نيز دير نخواهد بود که سرنوشت جنايتبار تان با سرنوشت نادر غدار و امين جلاد همسان گره خواهد خورد.