عبدا لـحــسین تلاش

یازدهم سپتمبـر و برنامۀ  اشغال افغانستان با حفظ تداوم

جنگ، خون، فقر، ستم ... وتجارت تریاك دراین كشور بی صاحب

گوشهء از حملات مرگبار بـم افگن های آمریكایی به نقاط مزد حـم افغانستان كه تنها از هفتم اكتوبر  ۲۰۰۱ تا مارچ ۲۰۰۲ ، در حدود ۳۰۰۰ تا ۳۴۰۰ تن از هموطنان غیر نظامی ما، به خاك و خون كشیده شدند ( * )

.................

      اینك  هشتمین  سالگرد فاجعهء خونین و هولناك یازدهم سپتمبر كه گفته می شود به تعداد 2,974 انسان بی گناه را به كام نیستی كشانید، ماتـم گرفته می شود.

      درمدتی كه گذشت ما شاهد آن بودیم كه اداره كننده گان چرخ  ماشین دولتی آمریكا، با استفادۀ سوء ازاین عملیات تبهكارانه، نه تنها بطورخشن و جفاکارانه به لگد مالی حقوق و آزادی های طبیعی و مشروع انسان های زحمتكش جهان، پرداختند؛ بلكه  با وضع قوانین ضد مدنی،  از جمله « قانون ميهن پرستی» چوكات و یا دایرۀ  آزادی هاي مدنی شهروندان آمريکا را با زيرپا كردن  دستآورد های موازين دموكراتیك مردم آن سرزمین،  محدود وحتا محو گردانید. با وضع همچو قوانین  ضد دموكراتيك و ضدحقوق بشر و با استناد و اتكاء بران، مراجع صلاحیتدار دولت آمريکا حق آن را دریافتند تا  شهروندان  را كه  به «  تروريست  » بودن مظنون گردند، فوراً بازداشت نمايند.

      دركلیت، حملات 11 سپتامبر، فرصت خوبی را مساعد ساخت تا دولتمردان آمریكا اصطلاح " مبارزه باترور "  یا " تروريسم " را جایگزین " خطـركمونيسم "  سازند و ازان  بمثابه ابزارکارا، برای تاُمین مقاصد توسعه طلبانه ، گسترش نفوذ وبسط كنترول خود در سراسر جهان، به خصوص در خاورميانه  و آسیای مركزی ، بگونه لگام گسیخته یی استفاده كنند.

       رهبران قصر سفید و پنتاگون در اولین واکنش خود ، خاورميانه و افغانستان را به عنوان منابع امن برای تربیه و صدور تروريسم معرفی واز زمرۀ  مناطق خطرناك  به امنیت جهانی و تهدید جدی بر امنیت ملی آمریكا و دستآورد های « دموكراتیك »  جهان غرب خواندند.

     تصادفی نبود كه جورج دبلیو بوش و کاندوليزا رايس  مشاور امنيت ملی رئيس جمهوردرآن وقت، بی پرده اظهار داشتند  كه آمریكایی ها  از حوادث يازدهم سپتامبر به بعد  وارد جنگ با تروريسيم شده اند و این جنگ را     « در صدر سياست خارجي آمريکا » قرار دادند.

       بدین ترتیب، رهبران قصر سفید وپنتاگون، حادثهء یازدهــم سپتمــبر را یك فرصت طلایی  برای تك گرایی آمريکا  شمرده، به بهانۀ « نجات بشریت از خطر ترور» وبه غرض  «  حراست ازمنافع جهانی آمريکا  » ، استفاده از زور و بكار گیری نیروی  نظامی را یگانه الترنتیف دراین راستا، انتخاب و معرفی كردند.

       همزمان با پيريزی برنامه های نظامی  اشغالگرانه،  طراحان  وتدوین  كنندگان  سیاست خارجی آمريکا" طرح خاورميانه بزرگ"  را جزء جداناپذیر و پیش شرط تعیین كننده ای  در مبارزه با « تروريسبم »   تعبیر و تشخيص نمودند. برای  نیل به این هدف ، ظاهراً «  ايجاد ، حفظ وگسترش دموکراسی » آمریكایی را، آنهــم بگونۀ خشن و با زور بـم افگن ها و نیرو های  وحشی صفت نظامی ،  در منطقۀ خاورميانه  و افغانستان ( كه دیگر به « نماد  تروريسم» و منبع صدور آن،  خوانده میشد) « یگانه» شیوۀ «  ریشه کن کردن بنياد  تربیه وصدورتروريسم » و همین طور  منع دستيابی كشور های « شریر »  به سلاح هاي کشتارجمعی و گوشمالی آنها، عنوان كردند  كه نتیجۀ این پیشداوری و سیاست سازی ها، حملات  وحشیانه ، اشغالگرانه و خونین آمريکاو بعداُ هم متحدین جهانی آن   به  میهن ما ومتعاقباُ اشغال كشور عراق، بوده است.  پی آمد تراژیك بعدی آن را ديک چنی  معاون بوش در اجلاس تاریخی  ششم فبروری 2004 در سوئيس  كه دران روی اصول کلی « طرح خاورميانه بزرگ» &a