عبدالـحسین تلاش

اول حمل ۱۳۸۹

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد

        اینك سال ۱۳۸۸ خورشیدی، جای خود را به سال جدید ۱۳۸۹ واگذار شد. ضرور است تا حلول سال نو را یكجا با فرا رسیدن نوروز وآغازبهار؛ روزشادمانى زمین وآسمان؛ موسم رویش گل وسبزه؛ طراوت و شادابی وبالاخره چیرگی نو بر كهنه، به جمله هموطنان زحمتكش، رنجدیده و درد وماتم كشیده؛ وبه همه مردمان فرهنگ دوست و ترقی خواه  حوزۀ تمدنی آريانای کهن ، تبریك می گوییم.

    باوروداین فصل جان بخش، دردشت و دمن، در باغ و گلشن، در كوی وبرزن ودرهرگوشه گوشۀ وطن، نسیم بهاری عطر دل انگيز را می افشاند و گل وشکوفه  در چمن و بستان  سر می كشید.

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد          عالم پير دگر باره جوان خواهد شد

      اما دریغا كه ورود این فصل رويش و شكوفایی، تحرك و پويایی،سروروشادمانى برای بسی از هموطنان ما، درنقاط مختلف وطن مان فرح بخش نمی باشد؛ گوشهای آنها نغمه سرایی هزاردستان را نمی شنود ؛ چشم های غم زده وآلوده به اشك آنان، مجال ديدن زیبای گلها و شگوفه هارا، نمی يابد ؛ بوی شگفتی آورعطر بهاری به مشام آنا ن نمی  رسید؛ چونكه مادری درسوگ فرزندش نشسته؛ خواهری درسوگ برادروبرادری درسوگ خواهرش، خاك به سرمیریزد؛ فرزندی درشعلهء آتش  مرگ نابه هنگام وخونين مادرویاپدر ویاهم هردو، می سوزد؛ بانوی چادرسیاه در ماتم همسربه خاك وخون خفته اش میگدازد؛ آنیكه یگانه نان آورخانوده اش بود؛ كودك و كودكان یتیم، با قلب وروان شكسته، از درد غم انگیز دنیای بی كسی و بی سرپرستی، می نالد... ؛ زیرا، با تاسف فراوان باید گفت كه سال ۱۳۸۸ خورشيدی، سال خونبار، مرگ آفرین ومملو ازرخداد ها وحوادث ناگواروخانمان سوزناشی ازحملات بی باكانهء هوایی، زمینی، راكتی،... نظامیان وحشی و اشغالگردرگوشه های مختلف میهن مان بوده است كه طی آن عدۀ کثیری ازهموطنان رنجدیده، بی گناه و بی دفاع کشور مان، اعم اززنان ومردان؛ كودكان، جوانان وكهن سالان، طورگروهی به خاك وخون كشیده شده وبه كام مرگ فرورفتند؛ كه بطورنمونه می توان ازقربانیان خونین كفن ذیل (كه اولین گروه آن در دومین روز ورود بهار۱۳۸۸، جان باختند) به اختصار تمام، یادآوری كرد:

ـ پنج تن در ولایت كندز،در منزل شهردار،امام صاحب؛ (بتاريخ دوم حمل 1388 )

ـ حد اقل ۱۲ تن افراد غیرنظامی درمارجه ولايت هلمند ؛

ـ  پنج تن  در منطقه " ژيري " ولايت قندهار ؛

ـ هفت تن از مامورین پولیس درمربوطات ولایت كندز؛

ـ دست کم ۳۳ نفر ازغیرنظامیان  به شمول کودکان و زنان، درولایت ارزگان؛

ـ  ده غیرنظامی درمربوطات ولایت كنر، كه هشت تن آنان را، دانش آموزان خُرد سال تشكیل می داد؛

ـ  ۹ فرد ملکی در منطقه بابای جی ولایت هلمند؛

ـ  بیش از۱۴۰ تن ازاهالی منطقه گرانه ولسوالی بالابلوک ولایت فراه ؛

ـ حداقل هشت تن انسانهای بیگناه درولسوالی ناوه ولایت هلمند ؛

ـ  شش نفرازاهالی ولایت کنردرولسوالی واته پور ؛

ـ  پنج عضو یک خانواده، ازجمله دوزن، دو مرد ویک کودک نوزاد، درولسوالی گربزولایت خوست...

وبسا جنایات خونین دیگر كه درولایات بلخ، بغلان، ننگرهار، فاریاب، بادغیس، كاپیسا، لغمان، خوست، غزنی، دایكندی، هرات، ارزگان ... صورت گرفته  که ذکر آن ازتوان این نبشته بیرون است.

  همچنان، بدارآویختن ها، گردن زدن ها وكشتارافراد ملكی وبی گناه بوسیلهء عمال دیگراشغالگران ودستگاه استخباراتی پاكستان « آی اس آی » را نیزنباید ازسلسلهء به هم پیوستهء این جنایات وجنایت پیشگان آن، ازنظردورنگه داشت.

      مردم بیدفاع وطن نه تنها اینكه بوسیلهءاشغالگران، این جلادان تاریخ به كام نیستی فروبرده شده ومی شوند؛ بلكه بادشواری ها و مصائب دیگری چون:

 گسترش روزافزون مرض، فقر، بیكاری، خود كشی، تولید وقاچاق مواد مخدر، اعتیاد، سوء تغذی، نابرابری های اجتماعی واقتصادی، فساد وبحران عمیق اداری واجتماعی، تبعیض ( جنسی، قومی وعقیدتی )، تن فروشی وفحشاء وغیره، دست و گريبان بودند که همه اين نا ملايمات ناشی از حضور و عملکرد های اين جلادان شمشیربدست بوده است .

نوروز و بهار همره هم آمده اند           در مملکتِ ظلم و ستم آمده اند

تا خنده دوباره بنشانند به لب              انگار برای دفــنِ غـم آمده اند

       ولی شور بختانه كه ريشه کن کردن  دردوغم وظلم وستم  ، به این زودی ها دركشورفاقد هرگونه استقلال وآزادی، تحت زعامت رژیم پوشالی كه ازطریق انتخابات(!) تقلبی، مضحك و فرمایشی، بطورننگين وشرم آور، به كرسی های قدرت تكیه زده اند، دور ازتصور است.

     مردم ومیهن مصيبت ديدۀ ما که در دام ظلم وستم اسيراند ، هجده بهاررا پشت سرگذاشتند و اینك نزده همین بهارآن فرا رسید؛ باور كامل است كه سال ۱۳۸۹ نیز، به مردم ما نویدصلح، امنیت، فقرزدایی، كار، آزادی های مدنی و اجتماعی وسیاسی؛دموكراسی، عدالت،...(آنهم زیر تسلط دزدان داخلی و گرگان خارجی) را، نمی تواند با خودهمراه داشته باشد.

با مسافر، دزد چون گردیددوست          زادوبرگِ آن مسافر زانِ اوست

گوهرِكانِ هَویٰ جــز سنگ نیست          آب ورنگش جز فریب خلق نیست

      درهشت سال گذشته، لشکر اشغالگران برای رسیدن به مطامع سیاسی واقتصادی واهداف استعماری سران ثروت وسرمایهء جهان، از خون مردم ما كشتزارهای كوكناروتولید تریاك ومواد مخدررا؛ تقویهء بیشترریشه های تروروتروریسم را؛  مستولی ساختن بیشتروبیشتروحشت ودهشت وكشتاردرمیهن مان را، آبیاری كردند؛ وبدین ترتیب مردم بی نوا، شكم گرسنه، پابرهنه، فقرواندوه زده، ظلم وستم دیدهء ما،( با آنكه هشت سال وهشت بهارراپشت سرگذرانيدند)، ازقدوم نیك (!) اشغالگران وحكومتی های مزدور و دين فروشان وجدان كوربا ایزاد سایرجنایتكاران وقاچاق چیان ومافیای «زمین و زمان» كشور، هنوزدرفصل سرماوزمستان ومرگ تدریجی قرار دارند.

چون است حال بُستان ای باد نوبهــاری            کــز بلبلان بـــرآمـد فــریاد بی قــراری

ایگنج نوش دارو، بر خستگان نگه کن          مرهم به دست و ما را، مجروح می گذاری؟

    بهارآمد؛ امادرموجودیت رژیم مفسد، نامشروع، تاراجگر، ...  فروغ و امیدآنانی را كه زمستان پارازسیمای ماتم زده وزندگی روزمرهء شان گرفته بود، برنخواهد گشت؛ وهنوزهم درختان ثمربخش ونهال های نورس بستان زندگی بسی ازهم میهنان مارا، سرمای بی رحم وكشندهء زمستان تا مدت های نامعلومی، همچنان فشرده درآغوش سردوكشندهء خود، نگه خواهدداشت!

    چهره خاک سرزمین به غل و زنجیر كشیدهء ما كه اسیردزدان داخلی وبین المللی است، بازهم با خون مردم ما رنگین ترخواهدشد.

از ترانه‌های من اگر

گل را بگیرند

یک فصل خواهد مرد

اگر عشق را بگیرند

دو فصل خواهد مرد

و اگر نان را

سه فصل خواهد مرد

اما آزادی را

اگر از ترانه‌های من،م

آزادی را بگیرند

سال، تمام سال خواهد مرد.

…

از:  شیرکو بیکس

 شاعر نامدار« کرد»

درپایان:

     ماباورمندیم كه بنیاد كهنه و پوسیده این رژیم مافیایی ووابسته به امپریالیسم وكالبد گندیده ومرگ زای اجتماعی ـ اقتصادی آن،این زمستان پلید وزادهء سیاست چپاولگرانهء دزدان ودرندگان داخلی و خارجی دامان دلالان خون، با سرمای كشندهء آن، روزی فرو خواهد ریخت وحيات طفيلی وارآن پایان خواهدیافت وآنگه بهار واقعی وزندگی سازوحیات بخش وفصل جدید وزندگی نوین اجتماعی ـ اقتصادی درمیهن ما،كه شایستهء مقام وكرامت انسان است، تولد دوباره خواهد یافت؛ وآنگه آمدن بهاررهایی بخش وزندگی ساز، حیات انسان وطن را، درفضای خالی ازوحشت ودهشت و تروروبی عدالتی واستبدادواستعمارواستثمارونابرابری های اجتماعی واقتصادی و...،آرایش خواهد داد.

توده های زحمتكش ، تهی دست در وطن  جنگ زده ما درانتظاررسیدن همان بهاری اند که چشمان غم زده، دلهای شكسته، دست های پر آبله،...، شكم های گرسنهء آنان، به زبان حال سرود زيرين را زمزمه بدارند:

اگربهاربیاید، ترانه هاخواهم خواند           ترانه های خوشی، عاشقانه خواهم خواند