هدایت حبیب

امريکا واقعاً می خواهد شکستش را درافغانستان جبران کند

ويا راه گذشته را دنبال می نمايد؟

بيست و دو سناتور از حزب جمهوری خواه امریکا، خواستار وضع تحریم‌ها بر طالبان و حامیان آنها شدند.

در پی اين پیشنهاد سناتورهای امریکا، مبنی بر وضع تحریم بر طالبان و پاکستان، اسلام آباد به شدت از این مسأله ابراز نگرانی کرده است.

شیخ رشید وزیر داخله پاکستان گفته که پاکستان هیچ گونه حمایت نظامی از طالبان نکرده ؛ بلکه این گروه را به خواست دولت امریکا به میز مذاکره با دولت پيشين افغانستان، کشانده است.

او تاکید کرده که ادعای سناتورهای امریکا، مبنی بر حمایت پاکستان از طالبان، را "اتهام نادرست" بر پاکستان خوانده است.

همزمان با این، شاه محمود قریشی وزیر خارجه و فواد چودری وزیر اطلاعات پاکستان نیز از موقف گیری سناتورهای امریکا علیه اسلام آباد ابراز نگرانی کرده بودند.

قریشی گفته بود که پیشنهاد وضع تحریم بر پاکستان از سوی سناتورهای امریکایی، برضد روحیه همکاری میان دو کشور است و باید تعقیب نشود.

اخیراً ۲۲ سناتور جمهوری‌خواه امریکا، لایحه‌ای را پیشنهاد کرده اند که بر بنیاد آن، از وزارت خارجه این کشور خواسته شده، طالبان را به عنوان یک سازمان تروریستی به رسمیت بشناسد.

اگر این طرح از سوی کمیته روابط خارجی تأیید شود و کانگرس آنرا تصویب کند، به قانونی تبدیل خواهد شد که طالبان و پشتیبانان آنها را با چالش‌های جدی روبه‌رو خواهد کرد.

در این طرح از پاکستان به گونه واضح نام برده شده و از وزارت خارجه ایالات متحده خواسته شده که جزئیات نظارت خود در مورد حمایت پاکستان از طالبان را با کانگرس در میان بگذارد.

در این طرح این مطلب نیز توضیح داده شده که امریکا هیچ نماینده طالبان را در سازمان ملل متحد به رسمیت نمی‌شناسد.

"شیخ رشید احمد"، وزیر داخله‌ی پاکستان در تازه‌ترین اظهارات خود قبل از تهاجم طالبان به کابل، گفته بود: بیشتر خانواده‌های طالبان افغانستان در پاکستان زندگی می‌کنند و اجساد و زخمیان این گروه نیز به پاکستان منتقل و برخی آنان در شفاخانه‌های این کشور درمان می‌شوند.

او در مصاحبه با کانال تلویزیونی پاکستانی "جیونیوز" به‌گونه‌ی مشخص از مروت، لوی بیر، بارکو و ترنول به‌عنوان محلات زندگی خانواده‌های طالبان افغانستان در پاکستان یاد کرده است.

این سخنان وزیر داخله کشور پاکستان در حالی گفته می شود که مقامات پاکستان همیشه ادعاهای مقامهای ارشد دولت پیشین افغانستان، ازجمله اعتراض های وزارت خارجه را در زمینه ی موجوديت رهبران و فرماندهان جنگی و دهشت افگنی طالبان درخاک آن کشوررا انکار کرده  و می کردند.

آقای"شاه محمود قریشی" وزیر خارجه پاکستان در گفتگو با شبکه تلویزیونی طلوع نیوز گفته بود:

"ما طرفدار خشونت و خشونت گرایی نیستم؛ رهبران طالب ها در پاکستان زندگی ندارند آنها در افغانستان میباشند."

مردم ما، ضرب المثلی داشته می گويند: آدم دروغگو حافظه ندارد و هربار پس يکی دروغ ديگر را تکرار می کند. اما من به اين باورم که دروغگو های دولت پاکستان حافظه دارند؛ اما وجدان بيدار ندارند و نه تنها يکبار؛ بلکه چهل سال است که اين دروغ ها را تکرار کرده ، خود را در سياست دروغگويی رسوای خاص و عام نموده اند. پس از سال ها وزير داخله آن کشور که يک بار راست گفت، آن را هم وزير خارجه اش با سرعت نور و با دروغ شاخدار، کتمان نمود.

این در حالی‌ است که دولت وقت افغانستان همواره تاکید کرده بود که رهبران گروه طالبان در پاکستان حضور دارند؛ در همان کشور آموزش نظامی می بينند؛ ازهمان جا مسلح می شوند و به جنگ به افغانستان اعزام می گردند.

دولت پاکستان در مبارزه با تروریست ها برخوردی دوگانه دارد. يعنی طالبان پاکستان را که برای امنیت این کشور تهدید محسوب می شوند، هدف قرار می دهد؛ ياغی و باغی مباح الدم وواجب القتل می گويد؛ اما تروريست های گسيل شده به افغانستان را که زنان و مردان و حتا اطفال خُرد سال را در مکاتب و مدارس قتل عام می کنند؛ نسل کشی برادران هزاره را حکم شرع موعظه می کنند؛" طالبان مجاهد ـ خدا پرست و فرشته های روی زمين تعريف کرده در ميز سياست و جبهه های جنگ خانمانسوز عليه مردم افغانستان، تسليح ، حمايت، رهبری و تا اشغال افغانستان و تصرف کابل و حتا پنجشير پشتيبانی و در زمينه شناسايی آنها سفرهای به کشورها کرده لابی گری می نمايند.

واما در زمينه ی نتايج پيشنهاد سناتورهای حزب جمهوری خواه ايالات متحده ی امريکا مبنی برتحريم طالبان و دولت پاکستان به مثابه ی حامی مشهود آنها؛ آگاهان سياسی را عقيده براين است، که حزب جمهوری خواه در مجلس سنا در اقليت قراردارد. تاييد و تصويب اين پيشنهاد مستلزم رأی اکثريت بيشتر از ۵۰ در صد اعضای اين مجلس است.

تاجايی که ديده می شود، مزيد بر اعضای حزب جمهوری خواه که آغازگر جنگ و لشکرکشی به افغانستان و عراق بودند و اکنون در هردو جنگ شکست خود را مشاهده می کنند؛ شماری از اعضای حزب دموکرات امريکا هم دراين شکستها، متحدين اروپايی ـ کانادايی و آسترليايی خود را از سياستهای ناکام زمامداران خويش نا راضی و خشمگين می دانند؛ در صدد آن هستند تا راهی برای جبران آن و از دست ندادن متحدين خويش جستجو نمايند.

اگراين سناتورها با جهموری خواهان هم رأی شوند، امکان تصويب پيشنهاد و تحريم طالبان و دولت پاکستان تحقق خواهد يافت واين مزدور پنجا ساله خود را که اکنون درآغوش گرم چين و روسيه خزيده است، مجازات خواهند کرد و درغيرآن  اگر فشار مونوپول های غارتگر و محافظه کار آنها بر احساسات کنونی شان غلبه کند؛ درآنصورت چون در جهان مونوپوليسم نقش تصميم گيری های کلان را کميته ۳۰۰ برعهده دارد؛ هرآن تصميمی را که آن مرکز توطه های جهانی بگيرد، همان تطبيق خواهد شد. زيرا در نظام سرمايه داری انحصای (امپرياليستی) بالا تر از دين ـ آئين ـ عاطفه ـ اخلاق و وجدان؛ پول ـ ثروت و منفعت ارزش بيشتر دارد.

ريختن خون حدود ۱۰ مليون انسان در جنگ های چهل و سه ساله افغانستان و عراق به اندازه رسيدن اتازونی و متحدان آنها به منابع افغانستان و آسيای مرکزی و کشور عراق، هيچ ارزشی نداشت و ندارد.